Dear. M (2021)
#Drama #Romance Director: Park Jin-Woo, Seo Joo-Wanรับชมได้ทาง Rakuten Viki
ที่ผมบอกว่าชอบประเด็นและรูปแบบความสัมพันธ์ คือซีรีส์จะถ่ายทอดผ่านความรักของแต่ละคู่ในประเด็นแตกต่างกัน แต่หลักแล้วจะอยู่ในธีมความรักครั้งแรก โดยสร้างกิมมิกเล็ก ๆ ด้วยปริศนาของ M บุคคลลึกลับที่มักจะบอกเล่าเรื่องราวความรักของตัวเองผ่านเว็บบอร์ดและรายการวิทยุของมหาลัย ซึ่งคนดูและตัวละครจะได้คาดเดาร่วมกันว่า M คนนั้นคือใครกันแน่
รูปแบบความรักแรก ชามินโฮ และ มาจูอา เพื่อนซี้ที่นอกจากจะไม่รู้ใจกันต่างฝ่างต่างก็ไม่รู้ใจตัวเอง ชามินโฮ มีสาว ๆ แวะเวียนผ่านเข้ามาในชีวิตมากมาย ส่วน มาจูอา ไม่เคยมองใครมาก่อนกระทั่งได้เจอกับ รุ่นพี่ มุนจุน ช่วงแรกของประเด็นความสัมพันธ์คู่นี้เอาตรง ๆ เลยตัวละคร ชามินโฮ น่าลำไยมากเลยล่ะครับ ออกแนวเพื่อนรักกั๊กเพื่อน ปากบอกว่าไม่คิดอะไรทั้งที่ใครก็ดูออก กลายเป็นก้างขวางคอความสัมพันธ์ของคนอื่น คู่ที่ดราม่าความสัมพันธ์อาจไม่ได้มีอะไรแตกต่างจากแนวเพื่อนรักแอบรักเพื่อนเรื่องอื่น ที่ตัวละครต้องมาตั้งคำถามกับตัวเองว่า การเป็นเพื่อนมันอยู่ด้วยกันได้ไปตลอด หากเปลี่ยนสถานะมาเป็นคนรักแล้วไปไม่รอด มันจะกลายเป็นการทำลายความสัมพันธ์หรือเปล่า
ส่วนจุดที่เรื่องนี้ใส่ความแตกต่างเข้ามา เห็นจะเป็นเรื่องรักครั้งแรกของ มาจูอา ที่กลายเป็นคนอื่นไม่ใช่ตัวละครเอก ซีรีส์ไม่ได้เริ่มจากการเป็นเพื่อนที่แอบชอบกัน แต่ตัดสินใจไม่ก้าวข้ามเส้น ความรักครั้งแรกของ มาจูอา ที่เป็นคนอื่น เลยเหมือนเป็นการเปิดมุมมองความรักให้ได้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ส่วน ชามินโฮ ก็ได้เข้าใจความรู้สึกตัวเองเมื่อ มาจูอา มีคนอื่นเข้ามาในชีวิต ในส่วนดราม่าด้านอื่นของตัวละครในพาทนี้ ตัวละคร ชามินโฮ ก็จะมีเรื่องความใฝ่ฝันในการพัฒนาแอพ เรื่องระหว่างเขากับพี่สาวที่เสียสละตัวเอง ซีรีส์อาจจะไม่ถึงกับให้น้ำหนักเยอะ แต่ก็ถือว่าเล่าได้กำลังดีไม่เบาบางครับ
รูปแบบความรักที่สอง พัคฮานึล (แบฮยอนซึง) กับ ซอจีมิน (โรจองอึย) คู่รักชื่อดังประจำรั้วมหาลัย คู่ที่ผมชอบเรื่องราวมากที่สุด แล้วดราม่าก็เยอะเสียด้วย เพราะมีทั้งปมความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขากันเอง แถมยังมีมือที่สามที่หลังเข้ามาแทรกกลางทั้งสองฝ่าย พัคฮานึล ตัดสินใจเปลี่ยนสาขาเพื่อตามความฝันในการเป็นนักพัฒนาเกม แต่เจ้าตัวต้องดิ้นรนอย่างหนักเพื่อเรียนตามเพื่อนให้ทัน แฟนอย่าง ซอจีมิน ก็คอยให้กำลังใจอยู่เสมอ แต่ความรักที่เคยราบลื่นจนคนอื่นอิจฉาก็มี ชเวโรซ่า (ฮวังโบรึมบยอล) เพื่อนสมัยมัธยมของ ซอจีมิน เข้ามาเป็นตัวแปร หากคู่ของ มาจูอา กับ ชามินโฮ คือเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ คู่นี้ก็เห็นจะเป็น เพื่อนสนิทคิดกับแฟนเพื่อนไม่ซื่อ เมื่อ ชเวโรซ่า ปั่นแล้วก็ทำทุกอย่างเพื่อสร้างปัญหา
แต่จุดที่ผมชอบในพาทของคู่นี้ก็คือ ซีรีส์ไม่ได้ชี้ให้เห็นเพียงแค่ปัญหาความสัมพันธ์ที่มาจากคนอื่น แต่ชี้ให้เห็นว่าอันที่จริงแล้วปัญหาหลักส่วนหนึ่ง มันก่อตัวจากความไม่เข้าใจกันมากกว่า พูดง่าย ๆ ว่าไม่มีอะไรทำลายความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ได้มากเท่ากับตัวพวกเขาทำเอง คู่นี้มีตัวแปรในความสัมพันธ์เยอะ ไม่ว่าจะเรื่องเรียน มือที่สามอย่างชเวโรซ่า รวมถึงในช่วงท้ายก็ยังมีหนุ่มคนใหม่เข้ามาเอี่ยวอีกคน เลยเป็นคู่ที่เดาได้ยากมากว่าจะลงเลยในแบบไหน เป็นพาทความสัมพันธ์ที่ได้แง่คิดมุมมองอะไรหลายอย่าง ทั้งเรื่องเพื่อน เรื่องคนรัก ความใฝ่ฝัน เรียกว่าเข้มข้นกว่าคู่เอกของเราเสียอีก
รูปแบบความรักที่สาม กิลม๊กจิน (อีจินฮยอก) กับ ฮวังโบยอง (อูดาวี) หนุ่มรักความสะอาดเป๊ะเว่อร์ทุกอย่าง กับสาวซิ่วที่ตัดสินใจกลับมาเรียนมหาลัยอีกครั้ง กิลม๊กจิน เป็นหนุ่มจืดที่ไม่เคยประสบความสำเร็จเรื่องความรักมาก่อน เรียกว่าเป็นนกที่รักความสะอาด สวนทางกับ ฮวังโบยอง ที่แม้จะเจ็บป่วยด้วยโรคประจำตัว แต่กลับมีความรักมาตลอดแบบไม่ขาดช่วง คู่ที่ดราม่าความสัมพันธ์ไม่มีประเด็นอะไรมาก เป็นคู่ที่เหมือนว่าต่างฝ่ายต่างเข้ามาเติมสิ่งที่อีกคนขาดหายหรือต้องการ กิลม๊กจิน ที่ไม่ประสีประสาเรื่องความรักก็น่ารักในสายตาของ โบยอง แถมด้วยความที่เขาเป็นคนเจ้าระเบียบ ยังมีส่วนช่วยระมัดระวังเรื่องอาการป่วยของเธอเอง ส่วน โบยอง ที่ใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่ทั้งเคยมีประสบการณ์ความรัก ยังมีประสบการณ์ชีวิตมากกว่า ม๊กจิน ที่ใช้ชีวิตแต่ในกรอบของตัวเอง ก็เลยมองอีกฝ่ายด้วยความชื่นชม
หลังดูจบผมว่าเป็นซีรีส์ที่โอเคว่า อาจจะไม่ได้โรแมนติกชวนฟินอะไรมาก ถึงอย่างนั้นด้วยเนื้อหาประเด็นที่เล่า การตีความความสัมพันธ์ที่แม้จะไม่ได้ใหม่ก็จริง แต่เหมือนเรื่องอื่นอาจจะไม่ได้นำมาขยายมากนัก เพราะมักจะเล่าในแง่มุมของความทรงจำที่มีต่อรักแรกมากกว่า ซึ่งเรื่องนี้ก็หยิบเอาบางแง่มุมมาเล่าขยายความได้น่าสนใจดี เพราะประสบการณ์ความรักครั้งแรกของคนเรา มันไม่ใช่แค่เรื่องสมหวังหรือผิดหวัง หรือเป็นเพียงความทรงจำจาง ๆ เมื่อเวลาผ่านไป ประสบการณ์ที่ว่าไม่ว่ามันจะร้ายหรือดี เราก็ได้เรียนรู้จากความสัมพันธ์ที่ไม่ว่าจะจบหรือไปต่อได้เสมอ
ส่วนปริศนา M ของซีรีส์ว่าตกลงแล้วคน ๆ นั้นเป็นใคร ต้องบอกว่าซีรีส์ทำอย่างกับแนวสืบสวน Whodunit ให้เราสงสัยไปทั่วว่าใครกันแน่ที่เป็นเจ้าของเรื่องราว ถึงกิมมิกนี้ของซีรีส์จะถูกนำมาใช้เป็นชื่อเรื่อง แต่ก็อยู่ในระดับเป็นกิมมิกลูกเล่นของซีรีส์เท่านั้นครับ ไม่ได้ถูกยกความสำคัญไปมากกว่านั้น แต่ถ้าว่าเป็นลูกเล่นที่ได้ผลไหมก็ตอบเลยว่าได้ครับ มันยั่วความอยากรู้อยากเห็นของตัวละครและคนดูได้ว่า สรุปแล้วใครเป็นเจ้าของเรื่องราวของ M.
ช่วงท้ายรีวิวผมขอสรุปถึงซีรีส์ว่าทำออกมาได้ค่อนข้างโอเคเลยนะครับ อาจไม่ได้มีปมเหตุการณ์อะไรหวือหวามาก เพราะค่อนข้างเล่าเรื่องแบบติดดินในประสบการณ์ของคนทั่วไปจริง ๆ แต่ก็ด้วยความติดดินนี่แหละครับ ประเด็นดราม่าก็เลยสัมผัสความรู้สึกของคนดูได้ไม่ยากเลย
ขอบคุณภาพประกอบจากซีรีส์: Dear. M (2021)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น