Review: Survival Family (2016)

 Survival Family (2016) ครอบครัวเราต้องรอด

#ปีนรั้วรีวิว #Adventure #Family #Comedy Director: Shinobu Yaguchi

      หนังเล่าเรื่องราวของครอบครัวซูซุกิที่อาศัยอยู่ในโตเกียว หัวหน้าครอบครัวอย่าง โยชิยูกิ (Fumiyo Kohinata) เป็นมนุษย์เงินเดือน ที่ขยันขันแข็งตั้งหน้าตั้งตาทำแต่งาน ส่วนแม่บ้านอย่าง มิทสึเอะ (Eri Fukatsu) เป็นแม่บ้านเต็มเวลา ที่ออกจะไม่ค่อยถนัดกับงานบ้านสักเท่าไหร่ ยูอิ (Wakana Aoi) ลูกสาววัยมัธยมปลายที่พยายามตามแฟชั่นของเพื่อน และ เคนจิ (Yuki Izumisawa) ลูกชายคนโตหนุ่มมหาลัย ที่กำลังแอบชอบสาวเพื่อนร่วมชั้น ครอบครัว ซูซุกิ ที่ใช้ชีวิตคนเมืองอย่างปรกติสุขมาตลอด กลับได้เจอกับเรื่องท้าทายในเช้าวันหนึ่ง

เมื่อไฟฟ้าเกิดดับติดต่อกันเป็นเวลานานหลายวัน แล้วมันอาจจะไม่ใช่แค่การดับทั้งเมือง แต่อาจจะหมายถึงทั้งโลกด้วยซ้ำ จากที่เหตุการณ์เกิดขึ้นมาใหม่ ๆ ครอบครัว ซูซุกิ ยังสามารถ Romanticize ออกมายืนริมระเบียงกินลมชมดาวกันได้ แต่ยิ่งนานวันไปความลำบากจากการไม่มีไฟฟ้าใช้มันเริ่มส่งผลชัดเจนมากขึ้น หัวหน้าครอบครัวอย่าง โยชิยูกิ เลยตัดสินใจจะพาครอบครัวไปที่เมืองคาโกชิม่า ซึ่งเป็นบ้านของพ่อตา เพียงแต่มันจะไม่เป็นปัญหาอะไรเลยหากจุดหมายที่ว่า ไม่ได้อยู่ห่างไกลออกไป 900 กิโลเมตร

Review: Horimiya (2021)

 Horimiya (2021) สาวมั่นกับนายมืดมน

#ปีนรั้วรีวิว #Romance Director: Matsumoto Hana, Yoshino Mamoru

      โฮริ (คุโบตะ ซายุ) นักเรียนมัธยมปลายดาวเด่น เธอทั้งหน้าตาดี เรียนเก่ง แถมยังเป็นที่ชื่นชอบของเพื่อนรวมถึงหนุ่ม ๆ ในโรงเรียน สวนทางกับพ่อหนุ่มโลกมืดอย่าง มิยามุระ (ซูซุกะ โอจิ) หนุ่มแว่นที่ไว้ผมเพร่ารุงรังปิดหน้าปิดตา แล้วไม่ว่าอากาศจะร้อนแค่ไหนก็ยังใส่เสื้อสองสามชั้น ซึ่งเขามักจะโดนคนอื่นในโรงเรียนนินทาทั้งลับหลังและต่อหน้าเอาว่า คงเป็นพวกโอตาคุที่ชอบอะไร โมเอะ หากเรามองเพียงผิวเผินก็คงเห็น โฮริ เป็นสาวที่มั่นใจในตัวเอง ส่วน มิยามุระ เป็นหนุ่มแว่นหน้าจืดที่ขาดความมั่นใจ แต่สำหรับบางคนพวกเขาอาจมีอีกด้านหนึ่ง ที่เก็บเป็นความลับเอาไว้ก็ได้

โฮริ เป็นดาวเด่นเมื่ออยู่ที่โรงเรียน แต่ที่บ้านเธอคือพี่สาวของ โซตะ น้องชายวัยอนุบาล เธอต้องดูแลตัวเองและน้องทำงานบ้านทุกอย่างมาตั้งแต่เด็ก เพราะแม่ยุ่งแต่กับงานและพ่อต้องย้ายที่ทำงานไปอยู่ต่างเมือง ซึ่งชีวิตที่เป็นแบบนี้เธอไม่ต้องการให้ใครมาเห็น จนกระทั่งวันหนึ่งที่ โซตะ หายตัวไปจากศูนย์รับเลี้ยง ก่อนจะมีเด็กหนุ่มแต่งตัวรุงรังเจาะทั้งหูทั้งปาก เดินมาส่ง โซตะ ที่หน้าบ้าน ในทีแรก โฮริ ไม่ทันได้สังเกตว่าเด็กหนุ่มคนนี้เป็นใคร ก่อนที่เขาคนนั้นจะแนะนำว่าตัวเองคือ มิยามุระ เพื่อนร่วมชั้นอันแสนมืดมนของเธอ แม้ โฮริ จะตกใจกับลุคที่ไม่คุ้นตาของเพื่อนร่วมห้อง แต่ด้วยความที่ โซตะ น้องชายของเธอดันชอบ มิยามุระ ตั้งแต่นั้นมาเขาจึงกลายเป็นแขกประจำของที่บ้าน เพียงแต่ความสัมพันธ์ที่ดูจะพัฒนาไปในทางที่ดี มันก็ยังมีกำแพง เมื่อ มิยามุระ มองว่า ทั้งสองคนนั้นแตกต่างกันเกินไป แล้วตัวเขาเองก็อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้คนอื่น อาจมอง โฮริ ในทางไม่ดีเหมือนกับที่ตัวเองเคยเจอมาตลอด

Review: Sacchan, Boku wa (2024)

 Sacchan, Boku wa (2024) ซัตจังครับ...คือว่าผม

#Romance #Drama

"เราจะรู้ได้เมื่อไหร่ว่าเรารักใครสักคน บางคนอาจจะรู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบ กับบางคนอาจจะเป็นตอนที่สูญเสียใครคนนั้นไปแล้ว"

คาตากิริ เคียวสุเกะ (Kimura Keito) เด็กหนุ่มที่มีอันต้องจากบ้านเกิดและ โอซาไน ซาชิ หรือ ซัตจัง (Nakayama Hinano) แฟนตัวเล็กปุ๊กปิกน่ารัก เพราะต้องเข้ามาเรียนมหาลัยต่อที่โตเกียว แต่การห่างกันครั้งนี้ เคียวสุเกะ ก็ดูไม่ได้อาลัยอาวรณ์เท่าไหร่ ถึงอย่างนั้นแฟนที่ดีอย่างซัตจังก็สัญญาว่า จะเขียนจดหมายเป็นบันทึกความทรงจำส่งถึงเขาทุกครั้งที่มีโอกาส

ที่โตเกียว เคียวสุเกะ เช่าห้องอยู่เพียงคนเดียว ซึ่งเจ้าตัวเองก็ไม่ได้เป็นคนกินเที่ยวหรือมีมนุษย์สัมพันธ์กับใครเท่าไหร่ ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรให้ ซัตจัง ที่โดนเพื่อนปั่นให้ระวังว่า เคียวสุเกะ จะไปเจอสาวคนใหม่ เพราะทั้งสองคนยังไม่เคยมีอะไรกัน แต่สิ่งน่าระวังที่ว่าดันไม่ได้อยู่ในสังคมภายนอก แต่เป็น คุนิกิดะ ชิโนะ (Ishikawa Ren) พี่สาวข้างห้องแม่บ้านอารมณ์เปลี่ยวที่ความสัมพันธ์กับสามีไม่ค่อยดี เพียงแค่ยกทรงตัวเดียวที่ปลิวมาตกหน้าห้องของ เคียวสุเกะ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองจะเข้าไปอยู่ในความสัมพันธ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในอนาคต