วันพฤหัสบดีที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2568

Review: Sacchan, Boku wa (2024)

 Sacchan, Boku wa (2024) ซัตจังครับ...คือว่าผม

#Romance #Drama

"เราจะรู้ได้เมื่อไหร่ว่าเรารักใครสักคน บางคนอาจจะรู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบ กับบางคนอาจจะเป็นตอนที่สูญเสียใครคนนั้นไปแล้ว"

คาตากิริ เคียวสุเกะ (Kimura Keito) เด็กหนุ่มที่มีอันต้องจากบ้านเกิดและ โอซาไน ซาชิ หรือ ซัตจัง (Nakayama Hinano) แฟนตัวเล็กปุ๊กปิกน่ารัก เพราะต้องเข้ามาเรียนมหาลัยต่อที่โตเกียว แต่การห่างกันครั้งนี้ เคียวสุเกะ ก็ดูไม่ได้อาลัยอาวรณ์เท่าไหร่ ถึงอย่างนั้นแฟนที่ดีอย่างซัตจังก็สัญญาว่า จะเขียนจดหมายเป็นบันทึกความทรงจำส่งถึงเขาทุกครั้งที่มีโอกาส

ที่โตเกียว เคียวสุเกะ เช่าห้องอยู่เพียงคนเดียว ซึ่งเจ้าตัวเองก็ไม่ได้เป็นคนกินเที่ยวหรือมีมนุษย์สัมพันธ์กับใครเท่าไหร่ ก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรให้ ซัตจัง ที่โดนเพื่อนปั่นให้ระวังว่า เคียวสุเกะ จะไปเจอสาวคนใหม่ เพราะทั้งสองคนยังไม่เคยมีอะไรกัน แต่สิ่งน่าระวังที่ว่าดันไม่ได้อยู่ในสังคมภายนอก แต่เป็น คุนิกิดะ ชิโนะ (Ishikawa Ren) พี่สาวข้างห้องแม่บ้านอารมณ์เปลี่ยวที่ความสัมพันธ์กับสามีไม่ค่อยดี เพียงแค่ยกทรงตัวเดียวที่ปลิวมาตกหน้าห้องของ เคียวสุเกะ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองจะเข้าไปอยู่ในความสัมพันธ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในอนาคต

ซีรีส์ญี่ปุ่น 12 ตอน ตอนละ 20 กว่านาที จากมังงะ "Dear Sa-chan" (さっちゃん、僕は。) ของ Asaga Iori เป็นซีรีส์ที่เริ่มต้นเหมือนจะเป็นแนวเซ็กซี่ แต่ยิ่งเล่าไปเรื่อย ๆ กลายเป็นงานดราม่าชวนหน่วง แล้วพอไปถึงตอนจบก็ไม่รู้จะใช้คำว่า "อิหยังวะหรือโคตะระเชี่ยดี" คือตอนจบที่ว่ามันไม่มีผลอะไรกับเนื้อหาและตัวละคร เป็นตอนจบที่เหมือนเป็นของแถม แล้วพอได้ดูก็ได้แต่นึกในใจว่าพี่จะเอายังงี้จริงหรอ

โดยรวมของซีรีส์ถึงจะเล่าเกี่ยวกับความสัมพันธ์ชู้สาว แต่ประเด็นนี้ดูไม่มีอะไรมากเท่าไหร่ จะมีผลเพียงกับชะตากรรมของ เคียวสุเกะ ที่ต้องรับผลของการกระทำของตัวเอง เพราะ คานาเมะ สามีของ ชิโนะ รู้เรื่องทุกอย่าง (แต่ทำไมไม่ห้ามก็ไม่รู้) ที่น่าพูดถึงอีกหน่อยคงจะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของผัวเมีย คานาเมะกับชิโนะ ที่ความไม่เข้าใจกันทำให้เรื่องมันเลยเถิด ส่วนเรื่องที่ผมว่าซีรีส์พูดถึงได้ชัดเจนคงเป็นเรื่องปมของ เคียวสุเกะ ที่ขาดความรักจากแม่ที่ทนพ่อไม่ไหวแล้วหนีไป พอพ่อมีเมียใหม่เมียใหม่ก็ยังทนไม่ไหวหนีไปอีก ประกอบกับคำที่แม่พูดว่าอย่าเป็นเหมือนพ่อที่ไม่เคยรักใคร ยิ่งทำให้ เคียวสุเกะ คอยย้ำคิดย้ำทำว่าตัวเองก็รักใครไม่เป็น ถึงเป็นเหตุที่ว่าทำไมแม้จะคบกับ ซัตจัง ที่แสนดีขนาดนั้นแล้วต้องห่างกัน เขาก็ดูไม่ค่อยสะทกสะท้านเท่าไหร่

ตรงนี้มันเป็นโจทย์ที่ซีรีส์ตั้งขึ้นมาตามวรรคแรกที่ตังเขียนไว้นั้นแหละครับ "เราจะรู้ได้เมื่อไหร่ว่าเรารักใครสักคน บางคนอาจจะรู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบ กับบางคนอาจจะเป็นตอนที่สูญเสียใครคนนั้นไปแล้ว" เคียวสุเกะ ที่ไม่รู้ว่าความรักเป็นยังไง ไม่รู้ว่าตัวเองรักใครได้หรือเปล่าด้วยซ้ำ เลยได้เจอกับคำตอบที่ว่าจากความสัมพันธ์ซับซ้อนที่เกิดขึ้น

ตัวผมเองถึงจะรู้สึกว่าซีรีส์ไม่ถึงกับเล่าได้สนุกมาก แต่ยังถือว่าทำได้น่าติดตามอารมณ์ชวนหน่วงถือว่าทำถึงพอใช้ได้ เราอยากจะรู้ว่า เคียวสุเกะกับซัตจัง จะเป็นยังไงต่อไปหลังจากเธอได้รู้ ส่วนตัวชอบวิธีการณ์เล่าความสัมพันธ์สองตัวละครนี้หลังจากเรื่องแดงออกมาแล้วนะ คือบางครั้งบางคนก็คิดว่าจะทนเจ็บปวดกับบางเรื่องได้ จนได้ลองทนเจ็บจริง ๆ นั่นแหละถึงได้รู้ว่าที่คิดว่าทนได้นั้นคิดผิด

หากมีส่วนที่รู้สึกติดตรงไหนในเรื่องนี้เห็นจะเป็นตัวละคร อิเซซากิ มาโกโตะ (Tanaka Taketo) เพื่อนผู้ชายแสนดีของ ซัตจัง ที่ชัดเจนว่าเป็นอาหวังมดแดงแฝงพวงมะม่วง ที่รู้สึกติดไม่ใช่เพราะอะไร เป็นเพราะว่าตอนที่ดูสถานการณ์ของตัวละครอื่น ยังดูคลุมครือไม่ชัดเจนว่าจะไปทางไหน แต่พอคาแรคเตอร์ตัวละครนี้มันชัดออกนอกหน้า มันเลยทำให้พอจะเดาบทสรุปความสัมพันธ์ของตัวละครอื่นได้ด้วย อาจจะเพราะด้วยความสร้างจากมังงะที่คนเคยอ่านคงจะรู้เนื้อหาบ้างแล้วเลยไม่จำเป็นต้องบิดคาแรคเตอร์ แต่ในส่วนของคนที่ไม่เคยอ่านอย่างผมก็อยากจะลุ้นแบบให้มันคาดเดายากสักหน่อยเท่านั้นเอง

#ซีรีส์ญี่ปุ่น #รีวิวซีรีส์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Review: Switched (2018)

 Switched (2018) ผลัดกันเป็นสาวป๊อป       “คนไม่สวยผิดเสมอ” ขออนุญาตจั่วหัวด้วยคำ ๆ นี้เลย ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงผู้ชายหรือเพศไหนก็ตาม เกิดมาหน...