All of Us Are Dead (2022) มัธยมซอมบี้
- Screenwriter: Chun Sung Il
- Director: Lee Jae Gyoo
ซีรีส์เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในโรงเรียนมัธยมฮโยซาน ซึ่ง อีบยองชาน (Kim Byung Chul) ครูสอนวิทยาศาสตร์เกิดอุตริทำการทดลองสุดสยองขึ้นมา เพราะอยากจะให้ลูกชายของตัวเองที่มักโดนรังแกตอบโต้กลับไปบ้าง แต่ผลลัพธ์ของการทดลองกลับกลายเป็นการสร้างไวรัส ที่เปลี่ยนให้คนติดเชื้อกลายเป็นซอมบี้ เพียงเวลาไม่กี่ชั่วโมงทั้งโรงเรียนแปรสภาพกลายเป็นนรกบนดิน เมื่อทั้งครูและนักเรียนกลายเป็นฝูงซอมบี้กระหายเลือด นักเรียนที่เหลือรอดชีวิตจึงต้องพยายามทำทุกทางเพื่อเอาตัวรอด เพียงแต่การเป็นแค่เด็กมัธยม แล้วต้องมาเอาชีวิตรอดท่ามกลางฝูงห่าซอมบี้ มันก็กดดันบีบคั้น จนทำให้การตัดสินใจเรื่องง่าย ๆ ผลลัพธ์มันก็ออกมาอิหยังวะได้เหมือนกัน
ซีรีส์ซอมบี้จากเกาหลีที่ผมดูช้ากว่าคนอื่นเขาสองสามวัน ก็เลยได้เห็นทั้งคอมเมนต์ชื่นชม รวมถึงเสียงบ่นผสมกันไป แต่หลังจากได้ดูด้วยตาตัวเองแล้วผมว่า หากพูดถึงเฉพาะความบันเทิงของซีรีส์ คงไม่น่าจะมีใครปฏิเสธนะว่าซีรีส์เรื่องนี้ สนุก บันเทิงมาก ด้วยความที่ K-Zombie เขาจับทางตัวเองจนพบสูตรสำเร็จแล้ว เรื่องของความสนุกตื่นเต้นจึงไม่มีอะไรน่าห่วง แต่กับเรื่องนี้ที่ผมเห็นคนบ่นถึงกันเยอะ เห็นจะเป็นพฤติกรรมของตัวละครที่ชวนขมวดคิ้ว ตั้งคำถามในหลายครั้ง ส่วนความเห็นผมเองหลังจากดูจบผมว่า ไอ้ความอิหยังวะหรือการกระทำอะไรที่ดูไร้เหตุผลของตัวละคร มันก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไรขนาดนั้น แต่ในบางกรณีก็ต้องยอมรับว่าพอซีรีส์ไม่ใส่รายละเอียดบางอย่างเข้ามา มันก็เลยทำให้แรงขับการตัดสินใจของบางตัวละครมันดูเบาบางจริง
ผมยกตัวอย่างเทียบให้เห็นชัดเลยก็แล้วกัน ระหว่างสองตัวละคร อีนายอน กับ มินอึนจี เพราะตัวละคร อีนายอน เรียกได้ว่าเป็นตัวละครที่คนดูต่างสาปส่งอยากขยุ้มหัวกันทั้งนั้น ทุกคนต่างรู้สึกอิหยังวะกับการตัดสินใจและลำไยตัวละครนี้เอามาก ผมเลยอยากให้คนที่ดูแล้ว ลองสังเกตุความแตกต่างระหว่างสองตัวละครนี้ เราจะเห็นได้ว่าตัวละคร อีนายอน ไม่ได้ถูกเล่าแบล็กกราวนด์เลย อยู่ดี ๆ เราก็เห็นเธอทำตัวป่วน เห็นแก่ตัวจนน่ารำคาญ พูดอะไรก็ไม่เข้าหู แถมยังตัดสินใจทำอะไรจนเพื่อนชิบหาย ซึ่งมันแตกต่างจากตัวละคร มินอึนจี ที่ถูกเล่าตั้งแต่แรกเลยว่าเธอผ่านอะไรมา โดนอะไรบ้าง ตัวละครนี้คนดูเลยรับรู้แรงขับในการตัดสินใจทำสิ่งต่าง ๆ แม้ผลลัพธ์ของการกระทำของสองตัวละคร ต่างออกมาเลวร้ายเหมือนกัน แต่ผลลัพธ์ต่อความรู้สึกของผู้ชมกลับมาความต่างกัน ในส่วนนี้ผมไม่แน่ใจนะครับ ว่าเป็นความต้องการของผู้สร้างเขาหรือเปล่า ที่อยากทำให้ผู้ชมรู้สึกขัดใจกับตัวละครแบบนี้ แต่ในมุมของการสร้างคาแรคเตอร์มันก็ทำให้ อีนายอน กลายเป็นตัวละครที่คนจดจำได้มากกว่าล่ะครับ
ในส่วนของตัวละครสมทบอื่นก็ได้แอร์ไทม์กันทั่วถึง ซีรีส์ไม่ได้โฟกัสเฉพาะตัวละครเอกเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แค่อิมแพคต่อเรื่องราวก็มากบ้างน้อยบ้างแตกต่างกันไปตามแต่สถานการณ์ที่เซ็ตอัพขึ้นมา หากจะมีตัวละครสมทบที่โดดเด่นขึ้นมาแล้วก็เป็นที่จดจำอีกคน เห็นจะเป็น ยุนกวีนัม โคตรซอมบี้อึดตายยาก ที่ตามล่าตามล้างอย่างกัดไม่ปล่อย เป็นตัวละครเด่นที่มีมิติเดียวจริง ๆ เพราะต้องกลายเป็นซอมบี้ แต่ก็ไอ้ความมิติเดียวนี้แหละครับ ที่ทำให้กลายเป็นกิมมิกจนคนจดจำกับความตื้อและโคตรอึดตายยาก ลองนึกดูเอาเถอะครับ ถ้าเกิดมีซอมบี้สักตัวที่มีเป้าหมายเพียงแค่จะจัดการเราให้ได้ แม่งจะน่ากลัวขนาดไหนเป็นใครก็คงจำ
ส่วนเหล่าตัวละครเอกผมนับว่ามี 4 คนสองคู่ก็แล้วกันนะครับ ก็จะมี นัมอนจู กับ อีชองซาน แล้วก็ ชเวนัมรา กับ อีซูฮยอก ซึ่งเรื่องราวของทั้งสี่คนนี้ จะมีสองประเด็นหลัก ๆ ก็คือเรื่องความรัก 4 เศร้า กับเรื่องราวของครอบครัว แต่เอาจริงน้ำหนักจะมาอยู่ที่ความรักเสียมากกว่า ซึ่งก็แน่นอนว่า เมื่อรักเกิดในวิกฤติมันไม่มีทางราบลื่นแน่นอน ส่วนประเด็นครอบครัวนี่เหมือนเอามาใส่เพิ่มความดราม่าเท่านั้น พาทครอบครัวเลยแอบดูขัดเขิน ดูตั้งใจเซ็ตอัพเหตุการณ์มากเกินไป จนตอนดูเลยแอบไม่อินกับดราม่าประเด็นนี้เหมือนกันครับ
สเกลการเล่าเรื่องของซีรีส์ไม่ได้จำกัดอยู่แค่เพียง การเอาชีวิตรอดของตัวละครเด็กมัธยมกลุ่มนี้เท่านั้น แต่ซีรีส์ยังกล่าวถึงการจัดการกับวิกฤติของหน่วงงานรัฐ แล้วผมว่าซีรีส์ทำเนื้อหาในส่วนนี้ออกมาได้ค่อนข้างโอเคเลยนะครับ เพราะปรกติเราจะเห็นความลำไย เห็นการตัดสินใจบนความเห็นแก่ตัวของหน่วยงานรัฐ แต่กับซีรีส์เรื่องนี้ถึงการตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ จะมีผลกระทบอะไรตามมาก็จริง ถึงอย่างนั้นการตัดสินใจก็ยังอยู่บนพื้นฐานของเหตุผล ในการจัดการกับวิกฤติมากกว่าความเห็นแก่ตัวอยู่ดี
การดำเนินเรื่องของซีรีส์ส่วนใหญ่ค่อนข้างสนุก ตื่นเต้น บนความเป็นซีรีส์ สยองขวัญ ระทึกขวัญ แต่ก็ตามสไตล์เกาหลีที่ยังไงก็ต้องใส่ความตลกขบขันเข้ามาอยู่ดี ซึ่งในพามนี้ซีรีส์จะโฟกัสไปที่กลุ่มตัวละครอื่น อย่างนักสืบซงแจอิล ตำรวจที่เข้ามาสืบสวนคดีของครูอีบยองชาน ที่ช่วงแรกเหมือนจะมีในมาดขรึมแต่ไป ๆ มา ๆ กลายเป็นตัวละครขายขำร่วมกับเหล่าผู้รอดชีวิตที่เกิดตลอดเส้นทาง
ในช่วงท้ายรีวิวหากจะให้ผมสรุปถึงซีรีส์เรื่องนี้ ผมคงจะบอกว่า ซีรีส์สนุก บันเทิงมากเลยนะครับ โอเคว่ามันมีส่วนน่าขัดใจไม่น้อยก็จริง แต่ก็ไอ้ส่วนน่าขัดใจนี่แหละครับ ที่เป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่งในการสร้างสีสันให้กับเรื่องราว สร้างคาแรคเตอร์ตัวละครให้กลายเป็นที่จดจำ ส่วนตัวผมไม่ได้มองเป็นข้อเสียอะไรนะครับ เพราะมองว่าหนังแนวสยองขวัญมันหนีไม่พ้นต้องมีตัวละครทำนองนี้บ้าง เพราะเรื่องราวมันเกิดขึ้นในวิกฤติเอาชีวิตรอด ฉะนั้นคงไม่แปลกที่คนเราจะมีความเห็นแก่ตัว หรือแสดงอะไรโง่ ๆ ออกไปบ้าง
#ReviewSeries #รีวิวซีรีส์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น