Midnight Runner (2017)

Midnight Runner (2017) Cheong-nyeon-gyeong-chal Midnight Runners 청년경찰 วิ่ง สู้ ซัด #ปีนรั้วรีวิว #Action #Comedy Director: Joo-hwan Kim

      ในการเปิดรับนักศึกษาใหม่เข้าเรียนในวิทยาลัยตำรวจ  นักศึกษาทุกคนต้องฝึกซ้อมเป็นเวลา 2 อาทิตย์  ก่อนที่จะถึงเวลาทำการทดสอบสมรรถภาพร่างกาย ฮวางกีจุน (Seo-Joon Park)และคังฮียอล (Ha-Neul Kang) นักศึกษาสองคนกลายมาเป็นคู่เพื่อนซี้กัน จากวีรกรรมระหว่างการทดสอบวิ่งขึ้นเขาที่นักศึกษาทุกคนต้องกลับมาให้ทันเวลาที่กำหนด เพียงแต่ว่าทั้งสองคนไม่สามารถกลับลงเขามาทันเวลาได้เพราะ กีจุน ต้องแบก ฮียอล ที่บาดเจ็บลงจากเขา แต่แทนที่ทั้งสองคนจะตกการทดสอบกลายเป็นว่าการให้ความช่วยเหลือกันของทั้งคู่ กลับทำให้พวกเขาผ่านการทดสอบครั้งนี้

      หลังจากผ่านไปสองปีที่ทั้งคู่ร่วมหัวจมท้ายเรียนตำรวจด้วยกันมา ทั้งสองคนเริ่มตั้งคำถามกับตัวเองแล้วว่า  พวกเขาต้องการเป็นตำรวจจริงๆไหม เพราะว่า กีจุน เองก็ตัดสินใจมาเรียนเพราะที่บ้านไม่มีเงินแล้วการเรียนตำรวจมันก็ฟรี ส่วน ฮียอล นั้นถึงบ้านจะมีเงินแถมเป็นหนุ่มอนามัย แต่เพราะความที่อยากทำอะไรแตกต่างจากเพื่อนคนอื่นจึงตัดสินใจเข้าเรียนที่นี่ เมื่อเรียนไปเรียนมาชักจะไม่สนุกซะแล้ว ทั้งสองคนที่กำลังอารมณ์เปลี่ยว  เลยตัดสินใจชวนกันออกไปเที่ยวกลางคืนเป็นการผ่อนคลายซะหน่อย

      เพียงแต่ไม่ว่าจะเข้าไปจีบสาวคนไหนพวกเธอก็ไม่สนใจเลยซักนิด จนรถไฟขบวนสุดท้ายมาถึงเมื่อทั้งคู่เห็นสาวน่ารักเดินอยู่คนเดียว  จึงตัดสินใจเดินตามไปเพื่อจะขอเบอร์โทร ขณะที่กำลังยืนเถียงว่าใครจะเป็นคนเข้าไปก่อนดี ผู้หญิงที่ทั้งสองคนเล็งไว้กลายเป็นว่า  เธอถูกกลุ่มคนดักตีหัวแล้วก็ลากขึ้นรถตู้ไปต่อหน้าต่อตาพวกเขา แต่ไม่ว่าจะพยายามวิ่งตามไปช่วยยังไงก็ไม่ทันการ พอตัดสินใจไปแจ้งความเจ้าหน้าที่ก็งานล้นมือ  เพราะลูกสาวผู้มีอิทธิพลหายตัวไปจากบ้านเลยต้องรีบออกตามหาก่อน กีจุนและฮียอล จึงตัดสินใจเด็ดขาดเลยว่า…เอาไงเอากันวะ ไม่มีใครช่วยก็ใช้วิชาที่เรียนมาสืบกันเองก็ได้…ไม่ง้อเว้ยยยย

      หนังสนุกแบบผิดคาดพอสมควรเลยนะ ไม่ได้ตั้งความหวังไว้เลยในทีแรก หนังมันทั้ง อารมณ์ขัน ตื่นเต้น แล้วก็มีแอคชั่นอยู่ด้วย เนื้อเรื่องก็เดินหน้าลื่นไหลอยู่เกือบตลอดเวลาแทบไม่มีช่วงพัก เราเลยสนุกไปกับภารกิจจำเป็นของคู่หูคู่นี้ได้

      ทั้ง กีจุนและฮียอล เป็นเหมือนเด็กที่ไม่รู้เลยว่า  สิ่งที่ตัวเองเรียนมามันจะสามารถเอาไปใช้อะไรได้ เมื่อทั้งคู่หัวเราะทุกครั้งเมื่อถึงเวลาเรียนวิชาป้องกันตัว เพราะเขาไม่คิดว่าการทำท่าทางต่างๆเหล่านั้นมันจะใช้ได้ผลในสถานการณ์จริง หรือ กีจุน ที่มีแต่ความใจสู้ใช้ลูกบู๊แบบบ้านๆเก่งแต่ด้านใช้กำลังไม่ค่อยสนใจวิชาเรียนทฤษฎีเท่าไหร่ พอจะนำมันมาใช้จริงในการวิเคราะห์เบาะแสเพื่อหาตัวคนร้าย  เขากลับไม่สามารถนำมันมาใช้ได้

      เรื่องนี้มันจึงเป็นหนังที่สะท้อนทั้งภาพอุดมคติของเจ้าหน้าที่ตำรวจ  แต่ก็อาจจะมีแอบแซะบ้างอยู่เหมือนกัน ไม่ว่าจะการที่เมื่อทั้งสองคนไปแจ้งความทั้งที่เป็นคดีคนหายเหมือนกัน แต่เจ้าหน้าที่กลับขนคนทั้งโรงพักไปทำคดีลูกผู้มีอิทธิพลหายจากบ้าน การที่จะทำอะไรแต่ละอย่างก็ต้องผ่านระบบที่ช้าไปเสียหมด  กว่าจะจับคนร้ายได้พวกก็บินหนีกันไปหมดแล้ว หรืออุดมการณ์ที่หายไปเหมือนกับประโยคของ ศจ.ยัง ที่บอกว่าอิจฉาเด็กทั้งสองคน  ที่นึกถึงการช่วยเหลือผู้เคราะห์ร้ายมาก่อนเป็นอันดับแรก ซึ่งมันเป็นอุดมการณ์แรกในการเป็นตำรวจไม่ใช่หรอ  ถึงแม้พวกเขาจะทำอะไรขัดคำสั่งไปบ้างก็ตาม

      แล้วพอทั้งสองคนได้นำความรู้ที่เรียนมาใช้จริง  มันจึงทำให้ทั้งคู่ได้รู้จักตัวเองมากขึ้นว่า  พวกเขาต้องการอะไร แล้วอยากทำหน้าที่ตำรวจจริงไหม เอาจริงมันก็ไม่ใช่เฉพาะอาชีพตำรวจหรอก หลายๆคนที่ยังไม่สามารถค้นพบความชอบของตัวเองได้ มันก็เหมือนกับกีจุงและฮียอล นี่แหละ สมัยผมทำงานเจ้านายคนหนึ่งเคยบอกกับผมไว้ว่า”เหล็กน่ะวางอยู่เฉยๆเราไม่รู้หรอกว่ามันร้อนหรือมันเย็น” มันต้องลงไปสัมผัสด้วยตัวเองเท่านั้น เราถึงจะรู้ได้ว่ามันเป็นยังไง (ลาออกมาเป็นสิบปีละแต่ยังจำได้อยู่…โดนด่าบ่อย 555)

      สรุปแล้ว Midnight Runner (2017) เป็นหนังแอคชั่น อารมณ์ดี ที่สนุกนะ ฉากแอคชั่นถึงแม้จะไม่เยอะ ไม่ดุเดือดมาก แต่ก็เป็นฉากต่อสู้ของมือใหม่ที่ทำให้เราเอาใจช่วย  ในการทำภารกิจช่วยชีวิตเหยื่อได้ แถมวิ่งไล่กันทั้งคืนแทบจะ non-stop เลยทีเดียว

 

ฝากช่องยูทูปรีวิวหนังช่องเล็ก ๆ ด้วยครับผม:  https://www.youtube.com/channel/UCo1Txn08XONf92m_kngztWQ 

 

ขอบคุณภาพประกอบจากภาพยนตร์: Midnight Runner (2017)

#MovieReview #รีวิวหนัง