วันศุกร์ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

Asura: The City of Madness (2016)

Asura: The City of Madness (2016) เมืองคนชั่ว (แล้วเราจะกลัวใคร)
#ปีนรั้วรีวิว #Action #Crime Director: Sung-su Kim

      ฮันโดคยอง (Woo-sung Jung) นายตำรวจที่เป็นมือเป็นเท้าแทน นายกเทศมนตรีเมืองอันนัม พัคซุงเบ (Jung-min Hwang) ที่กำลังถูกฝ่ายอัยการไล่บี้เล่นงานอย่างหนัก จากการทำผิดกฎหมายหลายคดี แต่ก็ด้วย โดคยอง คอยทำหน้าที่เก็บกวาดเคลียร์เส้นทางให้ พัคซุงเบ จนทำให้เขาเกาะเก้าอี้นายกเทศมนตรีไว้ได้อย่างเหนียวแน่น และรอดพ้นจากคดีความที่อัยการสั่งฟ้องได้ทุกครั้ง เพียงแต่สี่เท้ายังรู้พลาดครั้งนี้คนของ โดคยอง ทำงานผิดพลาด จนเรื่องเดือดร้อนมันลามมาถึงตัวเขาเอง

      ขณะที่เขาพยายามแก้ไขปัญหาที่ว่า แต่มันกลับกลายเป็นยิ่งแก้ยิ่งแย่ เรื่องราวมันเลวร้ายหนักข้อขึ้นมากกว่าเดิม โดคยอง ที่เคยคิดจะลาออกจากตำรวจไปเดินตาม พัคซุงเบ อย่างที่ตั้งใจไว้ก็ไม่สามารถทำได้ จึงต้องส่ง มูนซันโม (Ji-Hoon Ju) ตำรวจรุ่นน้องคนสนิท ที่รู้ความลับของเขาไปทำงานกับ พัคซุงเบ แทน แต่ความวุ่นวาย ปัญหา มันยังไล่ตาม โดคยอง มาอย่างไม่หยุดหย่อน เมื่ออัยการไม่สามารถเล่นงาน พัคซุงเบ ได้โดยตรง พวกเขาจึงเบนเป้าหมายมาเล่นงานจุดอ่อนของ โดคยอง แทน และบังคับให้เขาหักหลังเจ้านายเก่า เป็นสายเพื่อล้วงความลับออกมาให้ได้
      อยากนิยามหนังเรื่องนี้ว่าเป็นแนว “วายป่วง” อีกเรื่องนึงนะ เพียงแต่ที่จะแตกต่างจากเรื่องอื่นก็ตรงที่ เรื่องนี้เราไม่ต้องตั้งคำถามกับตัวละครว่า พวกเอ็งมาถึงจุดนี้กันได้ยังไง ฮ่าฮ่า เพราะโดยปรกติหนังแนวดวงซวย โชคร้าย วายป่วง มันมักจะมาจากเหตุบังเอิญ หรือสถานการณ์ตกกระไดพลอยโจน จนนำมาซึ่งเหตุโกลาหลวุ่นวายที่ตัวละครต้องเจอ แต่กับ Asura: The City of Madness (2016) เมืองคนชั่ว (แล้วเราจะกลัวใคร) เป็นหนังที่ต้องบอกว่า พวกเอ็งสมควรจะต้องเจอแล้ว กับความชิบหายวายป่วงแบบนี้ ฮ่าฮ่า

มันสมกับชื่อหนังไง “เมืองคนชั่วแล้วเราจะกลัวใคร” คือตัวละครหลักๆมีแต่คนเลว คนชั่ว ทำแต่เรื่องร้ายๆ มันเลยกลายเป็นคนเลวฟัดกันเอง ใช้วิธีการเลวๆนอกระบบจัดการคนเลว เพื่อผลประโยชน์ของคนเลวอีกกลุ่ม การกระทำแต่ละอย่างของตัวละคร มันเลยทำให้จากเรื่องราวผิดพลาดเล็กน้อย แล้วพยายามปกปิดความผิดที่ว่า ด้วยการทำผิดซ้ำในเรื่องที่ใหญ่กว่าเดิม แต่ละตัวละครจึงไม่สามารถหลุดพ้นจากวงจรอุบาทว์ออกไปได

      เหมือน โดคยอง ที่ทำงานรับใช้ พัคซุงเบ เมื่อตัวเขาเองต้องทำผิด ยอมมือเปื้อนเลือดแทนเจ้านาย ทางเดียวที่จะทำให้ตัวเองมีลมหายใจต่อไปเรื่อยๆ ก็คือการทำงานให้เจ้านายไปตลอด เพราะเมื่อไหร่ที่หยุดทำ นั่นก็เท่ากับเขาหมดประโยชน์ในทันที หรืออย่าง มูนซันโม จากที่เคยเป็นนายตำรวจอ่อนต่อโลก แต่เมื่อโดน โดคยอง คนที่เปรียบเสมือนพี่ชาย ยัดเยียดให้เข้ามาทำงานแทนที่ เขากลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ทำทุกอย่างเพื่ออยากมีตัวตนและไม่ถูกเจ้านายหลงลืม แต่ด้านนึงมันก็เพราะเขาอยากเอาชนะ โดคยอง เพราะ มูนซันโม โกรธคนที่เขาเคารพรัก ผลักดันให้เขาต้องมายืนในจุดที่หันหลังกลับไม่ได้อีกแล้ว
      หนังเปิดหัวเล่าคล้ายๆ Inside Men (2015) ที่เข้าเนื้อหาโดยไม่เท้าความอะไรให้มากเรื่อง การดูในช่วงแรกจึงต้องใช้ความคิด ประติดประต่อเรื่องราวอยู่พอสมควร ผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงก็พอจะเข้าใจแต่ละตัวละครได้ดีขึ้นว่าใครเป็นยังไง เป็นหนังที่เล่าเรื่องเกี่ยวกับนักการเมือง แต่ใจความหลักจริงๆก็ไม่ค่อยเกี่ยวกับการวิพากย์ เสียดสีการเมืองเท่าไหร่ เน้นไปที่สถานการณ์คับขัน บีบบังคับ ที่ตัวละคร โดคยอง ต้องเจอมากกว่า กับหนังเรื่องนี้หากจะแทนตัวละครหลัก ด้วยสีก็คงจะเป็นสีดำทั้งเรื่อง เพราะแทบจะหาใครที่เป็นคนดีไม่เจอสักคน แต่ละคนก็ทำเพื่อผลประโยชน์ ในมุมของตัวเองด้วยกันทั้งนั้น
      ส่วนตัวหนังออกมากลางๆไม่ดีไม่แย่ ช่วงกลางเรื่องสถานการณ์ตัวละคร ดูจะวนซ้ำไม่คืบหน้าเท่าไหร่ แต่จุดที่ชอบก็มีนะ อย่างสถานการณ์จนตรอกของ โดคยอง แม่งเป็นอะไรที่น่าอึดอัดใจแทนจริงๆ จะเข้าข้างฝั่ง พัคซุงเบ ก็โดนอัยการเล่นงานจนน่วม จะเข้าข้างอัยการก็คงโดน พัคซุงเบ เอาตาย เราจึงได้เห็นการแก้ไขปัญหา แบบแก้ผ้าเอาหน้ารอดโกหกฝั่งโน้นทีฝั่งนี้ที กับอาการสติแตกหลุดโลกบ้าคลั่งของ โดคยอง ที่ต้องบอกว่าตายเป็นตายวะงานนี้
      สรุปแล้ว Asura: The City of Madness (2016) เมืองคนชั่ว (แล้วเราจะกลัวใคร) เป็นหนังที่เข้มข้นประมาณนึงนะ ความดีงามอาจจะไม่ถึงจะสนุกมากหรือน่าจะทับใจ แต่ก็จัดเป็นหนังที่ดูแล้วไม่เสียดายเวลาแน่นอน ความสนุกมันอยู่ตรงที่เราได้ลุ้นเอาใจช่วย โดคยอง ว่าเขาจะเอาตัวเองรอดจากสถานการณ์นกสองหัวที่ว่าได้ยังไง

#MovieReview #รีวิวหนัง



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Review: Forever and Ever (2021)

Forever and Ever (2021) ทุกชาติภพ กระดูกงดงาม ภาคปัจจุบัน #Romance   #Drama  Director: Shen Yang, Ben Fang/ Screenwriter: Mo Bao Fei Bao    ...