My little baby Jaya (2017)

My little baby Jaya (2017) จายา ลูกสาวสุดที่รัก
#ปีนรั้วรีวิว #Drama #Crime Director: Hak-Ryeol Yun

      วอนโซล (Jung-kyun Kim) ชายที่แม้จะป่วยสมองพิการ ทำงานได้ไม่เต็มที่เหมือนคนอื่น แต่เขาก็สามารถดูและ จายา (oh ye-seol) ลูกสาวอย่างสุดความสามารถ เท่าที่พ่ออย่างเขาจะทำให้ลูกได้ เมื่อ จายา สอบติดโรงเรียนมัธยมปลายด้านศิลปะที่โซล สองพ่อลูกจึงต้องย้ายจากเมืองเล็กๆ ที่ผู้คนถ้อยทีถ้อยอาศัยกันได้ มาอยู่เมืองใหญ่ที่ใครๆต่างนึกถึงแต่เรื่องของตัวเองมาก่อน วอนโซ นั้นกว่าจะหาที่ขายของได้ก็ต้องลำบาก ถึงขนาดต้องได้ขึ้นโรงพักเป็นเรื่องเป็นราวเสียก่อน

ส่วนลูกสาว จายา นั้นก็เหมือนเด็กวันรุ่นทั่วไป ที่เมื่อย้ายมาอยู่เมืองใหญ่ ก็อยากได้อยากมีเหมือนเพื่อนๆ เพื่อไม่ให้น้อยหน้าตามประสาเด็กสาววัยรุ่น แต่ชีวิตในโรงเรียนที่มีแต่ลูกท่านหลานเธอมันไม่ง่ายสำหรับ จายา เพราะความกล้าในแบบเด็กสาวจากเมืองเล็กๆ มันสร้างปัญหาให้กับเธอตั้งแต่วันแรก เมื่อ จายา ดันทำได้ดีเกินหน้าเกินตาตัวเต็ง ในการคัดเลือกนักเรียนเข้าชมรมประสานเสียง

      ที่มี ยูจอง รุ่นพี่หนุ่มฮอต อนาคตไกล ลูกชายผู้บริหารโรงเรียนเป็นประธานชมรม ซึ่งการที่ ยูจอง ให้ความสนใจในตัว จายา เป็นพิเศษนี่แหละ ที่มันเป็นจุดเริ่มต้นนำภัยร้ายมาสู่ตัวเธอ เมื่อกลุ่มนักเรียนหญิงคนอื่นเริ่มไม่พอใจและที่มากไปกว่านั่น รุ่นพี่หนุ่มหล่อเองก็ไม่ใช่คนดีอย่างที่เห็นภายนอก

เป็นหนังที่ดูแล้วมัน อึดอัด หน่วงอารมณ์เราทั้งเรื่องเลย ถึงดูว่าพล็อตคล้าย Don’t cry mommy (2012) ก็จริง แต่ใน Don’t cry mommy นั้น หนังดำเนินเรื่องได้มีเหตุผลกว่า มีการไต่ระดับเรื่องราวอารมณ์ของทั้งตัวละครและคนดู ที่สำคัญพอถึงจุดแตกหักไคล์แม๊กซ์ของหนังเอง ก็ทำให้เราที่ลุ้นเอาใจช่วยตัวละครอยู่ ได้ปลดปล่อยความรู้สึกเครียด กดดัน ออกไปด้วย

      กับ My little baby Jaya (2017) จายา ลูกสาวสุดที่รัก เรื่องนี้นั้นกลับทำให้คนดูอย่างเราอึดอัดใจได้ตลอดซิพับผ่า ทั้งจากฝั่งตัวละครเอกเองอย่าง จายาและวอนโซล ที่หลายๆครั้ง หนังทำให้คนดูรู้สึกว่า ถึงแม้ที่ จายา ทำมันจะเป็นสิ่งที่ถูกต้อง แต่ด้านหนึ่งของความคิด มันก็รู้สึกว่าเธอกำลังต่อสู้กับอะไรที่ไม่สามารถเอาชนะได้อยู่รึเปล่า

ด้วยความที่เธอเป็นเด็กมาจากเมืองเล็กๆ ยังเดียงสาต่ออำนาจการแข่งขันในเมืองใหญ่ (เอาภาพความเป็นธรรมแบบอุดมคติออกไปก่อนนะ เพราะในชีวิตจริงมันมีลูกท่านหลานเธอ ที่แตะต้องไม่ได้อยู่จริง) รวมถึงที่ขาดไม่ได้คือ การกลั่นแกล้งบูลลี่จากฝ่ายตัวละครร้าย ที่มันหนักข้อมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะผู้ปกครองที่เป็นคนมีอำนาจ ทั้งในโรงเรียนและสังคมคอยแก้ไขปัญหาให้

      หนังเปิดเผยบทสรุปของเรื่องราว ตั้งแต่ต้นเรื่องเลยว่า จายา นั่นตัดสินใจฆ่าตัวตาย โดยการทิ้งปริศนาที่ว่า ทำไมจากเด็กสาวคนหนึ่ง เธอถึงกลายมาเป็นหญิงขายบริการได้ ก่อนจะย้อนเล่าเรื่องราวชีวิตของเธอ นับตั้งแต่ย้ายมาอยู่โซลและเข้าโรงเรียนสอนศิลปะ

เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในหนังค่อนข้าง น่าหดหู่ สะเทือนใจเลยล่ะ แต่ก็อย่างที่บอกไปด้านบนว่าขณะที่ดูอารมณ์หนังมันชวน หน่วง อึดอัดใจ มากกว่า คือ ถ้าหากเป็นคนไม่ชอบดูหนัง ที่มีแต่สถานการณ์ ไม่เป็นใจ น่าขัดใจ ตัวละครเอกเป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ข้างเดียว คงจะไม่ชอบหนังเรื่องนี้แน่ๆ ขนาดว่าตัวผมเอง ชอบดูหนังที่ emotion เยอะๆล้นๆ ดูเรื่องนี้ยังรู้สึกเร่งอยากให้หนังจบไวๆเลย

      ในแง่การแสดง คิมจองคยอน ที่แสดงเป็น วอนโซล ชายพิการทางสมองทำได้ดีนะ เห็นแล้วเหนื่อยแทนจริงๆ ในการที่ต้องแสดงเป็นแบบนั้นตลอดทั้งเรื่อง เพียงแต่พอถึงตอนท้ายไคล์แม๊กซ์เอาจริงนะ หนังไม่สามารถทำให้เชื่อได้เลยว่า ชายพิการคนหนึ่งจะสามารถแก้แค้นได้ขนาดนั้น ฉากจบเราจึงได้เห็นความเก้ๆกังๆ และความอ่อนด๋อยอย่างจงใจของกลุ่มตัวร้ายซะเยอะ

ความไม่น่าเชื่อถือเหล่านี้ มันเลยทำให้ความพีคของการล้างแค้นดรอปลงพอสมควร ถ้าหนังให้ตัวละคร วอนโซล เป็นชายบ้านนอก ซื่อๆ พ่อเลี้ยงเดี่ยว ใช้ความ Loser ไม่ทันคนมาเป็นปมตัวละคร ก็น่าจะพอแล้วล่ะนะ ฉากล้างแค้นจะได้ไม่ต้องดูไม่น่าเชื่อถือในแบบนั้น

      สรุปแล้ว My little baby Jaya (2017) จายา ลูกสาวสุดที่รัก เป็นหนังดราม่าอารมณ์หน่วง ชวนอึดอัดใจพอสมควรเลยล่ะ ใครจะดูก็เตรียมใจล่วงหน้าไว้สักหน่อย แต่หากใครชอบดูอะไร หน่วงๆทรมานจิตใจตัวเอง ก็อาจจะถูกใจกับเรื่องนี้ได้ หาดูได้ใน True idTV ครับ

#MovieReview #รีวิวหนัง