Black House (2007)

Black House (2007) ปริศนาบ้านลึกลับ
#ปีนรั้วรีวิว #Horror #Thriller Director: Terra Shin

      จุนโอ (Jung-min Hwang) หนุ่มนายหน้าประกันที่เพิ่งเริ่มงานได้ไม่นาน หัวหน้าของเขาก็พาออกพื้นที่ ไปหาลูกค้าที่มักจะแกล้งป่วยเพื่อหวังเงินประกัน ด้วยความที่ จุนโอ เป็นคนมองโลกในแง่ดีและมักเห็นอกเห็นใจผู้อื่น จึงกลายเป็นว่าแทนที่เขาจะไปสืบดูว่าลูกค้าป่วยจริงไหม กลับไปพูดจาปลอบโยน เห็นใจลูกค้าเสียเอง จนโดนรุ่นพี่สั่งสอนไปชุดใหญ่

ไม่กี่วันถัดมา จุนโอ ได้รับโทรศัพท์แปลกๆจากลูกค้าถามเขาว่า หากฆ่าตัวตายจะได้รับเงินประกันไหมและหลังจากที่ จุนโอ อธิบายข้อกำหนดในสัญญาเสร็จสรรพ เขาก็ยังทำสิ่งที่หัวหน้าห้ามนั่นก็คือการพูดปลอบโยนแสดงความเห็นใจลูกค้า แต่ที่ครั้งนี้มากไปกว่านั้น เขายังพูดเรื่องส่วนตัวในอดีตของตัวเองให้ลูกค้าฟังอีกด้วย

      ในวันถัดมา จุนโอ ได้รับแจ้งมาว่า จุงเบ ที่เป็นลูกค้าประกัน ต้องการให้เขาไปพบที่บ้านเพื่อคุยรายละเอียดสัญญา เขาจึงต้องเดินทางไกลไปที่บ้านของลูกค้า แต่ยังไม่ทันได้คุยรายละเอียดอะไรกันลูกค้ารายนี้ก็ขอให้ จุนโอ ช่วยไปตามลูกชายของเขาที่อยู่ในห้องนอน ทันทีที่ จุนโอ เปิดประตูเข้าไปก็แทบกระโดดออกมาไม่ทัน เมื่อภาพที่เห็นตรงหน้าคือ เด็กชายแขนคอกับพัดลมเพดานเสียชีวิตอยู่ แม้ตำรวจจะยังไม่สรุปผลการเสียชีวิตออกมา

แต่ในความคิดของ จุนโอ ก็มั่นใจแล้วว่า การเสียชีวิตของเด็กในครั้งนี้ เป็นการฆาตกรรมเพื่อหวังเงินประกันแน่นอน ซึ่งคนร้ายก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็น จุงเบ ชายผู้ไม่ใช่พ่อแท้ๆของเด็ก แต่เป็นลูกติดของ ยีฮวา ภรรยาของเขา จุนโอ จึงพยายามพิสูจน์ความจริงให้ได้ว่ามันเป็นการฆาตกรรม เพียงแต่ว่ามันจะดีหรอ ในการไปยุ่งเรื่องของชาวบ้านที่ไม่ใช่ชาวบ้านธรรมดา แต่เป็นฆาตกรต่อเนื่องแบบนั้นน่ะ จุนโอ

      หนังเกาหลีรีเมคจากหนังญี่ปุ่นชื่อเดียวกัน Black House (1999) ที่เวอร์ชั่นญี่ปุ่นนั้นหนังเน้นความคัลท์ตลกร้าย คาแรคเตอร์ตัวละครชัดเจนไม่มีอะไรต้องลุ้นมาก แต่กับ Black House (2007) เวอร์ชั่นเกาหลีนี้ หนังปรับมาเน้นที่ความลึกลับ ชวนสงสัย อารมณ์ขมุกขมัว เย็นยะเยือกเสียวสันหลัง และไม่เปิดเผยฆาตกรตั้งแต่ช่วงแรก เหมือนต้นฉบับ(ดูฉบับเกาหลีก่อนเลยไม่รู้สปอยฆาตกร)

แต่หากว่ากันจริงๆฉบับเกาหลีเอง ก็เดินตามเส้นทางต้นฉบับเกือบเป๊ะๆเหมือนกัน หากจะเดาจริงๆหนังก็พอเดาได้อยู่แต่แรกว่าใครคือ ฆาตกร มันก็มีจุดที่ชี้นำอยู่พอสมควร เนื้อหาใจความของสองเวอร์ชั่นก็เล่าอะไรคล้ายกัน เมื่อพูดถึงการชิงไหวชิงพริบกัน ระหว่างลูกค้าและนายหน้าประกัน ที่ลูกค้าก็พยายามทำตัวเองให้ได้เปรียบในการเคลมประกัน ส่วนบริษัทประกันก็พยายามใช้ช่องโหว่ ทำยังไงก็ได้เพื่อให้จ่ายน้อยที่สุด

      ที่สองเวอร์ชั่นจะแตกต่างกันหน่อยก็คือ ฉบับเกาหลีใส่ปมในอดีตของตัวละคร จุนโอ เพิ่มเข้ามาในหนัง ไม่ว่าจะเรื่องน้องชายที่ร่างกายไม่แข็งแรงฆ่าตัวตาย หรือปมเรื่องพ่อของเขาเองที่ฆ่าตัวตายเพื่อเงินประกัน ทำให้ จุนโอ กลายมาเป็นเป้าหมาย ในการเลือกนายหน้าประกันของฆาตกร มากกว่าการเป็นคนเห็นอกเห็นใจผู้อื่น เพียงอย่างเดียวตามต้นฉบับ มันก็เลยทำให้ตัวละครดูมีมิติเพิ่มมากขึ้น

ตอนแรกที่ได้ดูฉบับเกาหลีเมื่อหลายปีก่อน มีภาพจำว่าซีนท้ายๆไคล์แม๊กซ์ของหนังมันดุเดือดมากเลยนะ ระหว่างการสู้และเอาตัวรอดของ จุนโอและฆาตกร แต่พอกลับมาดูอีกครั้ง โดยครั้งนี้ดูต้นฉบับของญี่ปุ่นก่อนหน้า กลายเป็นรู้สึกว่าช่วงท้ายของเวอร์ชั่นต้นฉบับ มันสนุกกว่ายังไงก็ไม่รู้ ฮ่าฮ่า อาจจะด้วยความที่มันเพี้ยน มันคัลท์ เลยรู้สึกว่าของญี่ปุ่นมันบันเทิงมากกว่าก็ได้ แต่หากมองภาพรวมทั้งเรื่องแล้ว ยังชอบฉบับรีเมคมากกว่า ด้วยบรรยากาศ ด้วยพล็อต และเนื้อหาบางส่วนที่ถูกนำมาขยายเพิ่มเติมขึ้น มันเลยทำให้ดูลงตัวมากกว่า

      สรุปแล้ว Black House (2007) ปริศนาบ้านลึกลับ เป็นหนัง ระทึกขวัญ ลึกลับ ที่สนุกนะ ช่วงครึ่งแรกของหนังอาจจะมีอืดช้าบ้าง ตามสไตล์ต้นฉบับหนังญี่ปุ่นนั่นแหละ แต่ครึ่งหลังหนังก็เร่งจังหวะของตัวเองขึ้นมาได้ ซีนท้ายๆไคล์แม๊กซ์ก็ต่อสู้เชือดเฉือนกันสุดสนุก เมื่อฝ่ายนึงคิดว่าการเอาชีวิตคนอื่นเพื่อประโยชน์ของตัวเองมันไม่ถูกต้อง กับอีกฝ่ายที่คิดว่าพอใจจะทำอะไรก็ทำ จะมาเสือกเรื่องคนอื่นทำไม…งั้นก็ตายซะ

#MovieReview #รีวิวหนัง