Love Like The Galaxy (2022) ดาราจักรรักลำนำใจ
#Drama #Historical #romanceDirector: Fei Zhen Xiang
Screenwriter: Zou Yue, An Yi Mo
ไม่เว้นกระทั้งขายความลับญาติของตัวเองให้กับแม่ทัพหลิงปู้อี๋ (อู่เหล่ย) ที่กำลังตามสืบการทุจริตอาวุธในกองทัพเพื่อเอาคืนคนในครอบครัว หลิงปู้อี๋ เป็นลูกบุญธรรมคนโปรดของฮ่องเต้คนปัจจุบัน แม้ เฉิงเส้าซาง ที่กล้ารักกล้าเกลียดไม่มีความเป็นกุลสตรีกลับถูกใจของ หลิงปู้อี๋ ยิ่งนัก แต่หลังจากบ้านเมืองเริ่มสงบลงกลับมีเหตุให้ทั้งสองคนต้องคลาดกัน เมื่อ เฉิงเส้าซาง ยังไม่รู้จักความรักเลือกจะใช้ชีวิตกับ โหล่วเหยา (หยูเฉิงเอิน) คนที่เหมือนเพื่อนและยอมให้เธอทุกอย่าง
ซีรีส์จีนที่แม้จะออกฉายมาพักใหญ่แล้วแต่ก็ยังติดกระแสจนถึงขณะนี้ ด้วยเนื้อหาที่สนุกเข้มข้นและความลงตัวเคมีของนักแสดง หากยังไม่พูดถึงเนื้อหาเรื่องรักใคร่ของตัวละคร ซีรีส์ยังมีประเด็นอื่นที่น่ากล่าวถึง ส่วนตัวผมสนใจเรื่องของ เฉิงเส้าซางกับครอบครัว ความสัมพันธ์ของเธอกับแม่แทบจะเรียกได้ว่าเลวร้าย ด้วยความที่ไม่ได้เจอหน้ากันเลยสิบกว่าปี แม่ที่ไม่เคยรู้เลยว่าลูกสาวผ่านอะไรมาบ้าง กลับคาดหวังและเปรียบเทียบกับ เฉิงยาง (สวีเจียว) หลานสาวคนโตเสมอ แม้ภายหลังจะรู้ว่าลูกสาวไม่ได้โตมาในสภาพแวดล้อมที่ดี ไม่เคยได้รับความรัก ก็ยังใช้ความเข้มงวดแบบทหารแทนที่จะเข้าใจความคับข้องใจของลูก
ในประเด็นนี้ผมไม่แน่ใจว่าซีรีส์อยากจะสะท้อนอะไรนะ แต่ที่พอจะจับต้องอะไรที่ใกล้เคียงได้เห็นจะเป็นลำดับความสำคัญ พูดให้เข้าใจง่ายความรักชาติต้องมาอันดับแรก เหนือครอบครัวและความรักหนุ่มสาว ทุกการตัดสินใจของตัวละครในเรื่องนี้บ้านเมืองจะมาก่อนทุกอย่างในชีวิต เหมือนที่พ่อแม่ทิ้งลูกไว้แล้วไปรบด่านหน้า เหมือนที่ หลิงปู้อี๋ ยอมไปออกรบแล้วคลาดกับนางเอก
พอมันมีเหตุอย่างการเลือกเสียสละเพื่อชาติมาก่อน ผลที่ได้จึงเป็น เฉิงเส้าซาง ที่หัวแข็งแล้วก็แน่นอนว่าสิ่งที่เธอเกลียดที่สุดจึงเป็นการถูกทิ้ง ซึ่งจะถูกโยงไปที่ความสัมพันธ์กับ หลิงปู้อี๋ พระเอกของเรา จากจุดนี้เลยทำให้ผมมองว่าดาราจักรรักลำนำใจ เป็นซีรีส์ที่บทมีที่มาที่ไปตัวละครไม่ได้ถูกกำหนดเพื่อให้เป็นใครคนหนึ่ง แต่ตัวละครถูกเรื่องราวร้อยเรียงสร้างให้เป็นใครคนหนึ่ง พูดให้ชัดขึ้นอีกนิดก็คือตัวละครไม่ได้ถูกเขียนให้มีคาแรคเตอร์โดยไม่มีเนื้อหาพื้นหลัง แต่ตัวละครถูกสร้างด้วยการปูพื้นหลังความเป็นมาจนกลายเป็นตัวละครที่มีมิติ
ในพาทความรักของเรื่องนี้สิ่งที่ทำให้ผมลุ้นมากที่สุดก็คือ นางเอกจะได้แต่งงานหรือเปล่า เพราะตั้งแต่ช่วงต้นเรื่องนางเอกก็จะได้แต่งงานกับ โหล่วเหยา พอถึงกลางเรื่องนางเอกก็จะได้แต่งงานกับ หลิงปู้อี๋ พอถึงช่วงท้ายเรื่องก็ตกปากรับคำจะแต่งงานกับ หยวนซ่านเจี้ยน (หลี่หยุนรุ่น) ขุนนางฝ่ายบุ๋นที่แอบชอบ เส้าซาง มาตั้งแต่แรกแค่ไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเอง เป็นตัวละครที่เอาจริงมีประเด็นน่าพูดถึงเหมือนกัน เพราะมีความคิดที่ว่าความรักเป็นสิ่งไม่จำเป็น ซ้ำยังสร้างความเจ็บปวดตามมาเสมอ หากต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้รักหรือไม่ได้อยู่กับคนที่รัก แต่ถึงต่อให้เป็น หยวนซ่านเจี้ยน ที่ท่องคำเหล่านี้มาทั้งชีวิตก็หนีไม่พ้นความรักอยู่ดี
ส่วนความสัมพันธ์พระนาง หลิงปู้อี๋กับเฉิงเส้าซาง หากจะพูดจากทัศนคติส่วนตัวของผมก็มีทั้งที่เข้าใจและขัดใจ ด้วยความที่เราเข้าใจการตัดสินใจของตัวละคร หลิงปู้อี๋ ที่เลือกปกป้องคนรักด้วยการทอดทิ้ง แต่ในมุมของตัวละคร เฉิงเส้าซาง เราก็เข้าใจอีกนั่นแหละ ว่าเธอถูกคนที่รัก(ครอบครัว)ทอดทิ้งตลอดชีวิตที่ผ่านมา พอถูกคนที่รักอย่างลึกซึ้งเลือกทอดทิ้ง แม้จะเป็นการทำเพื่อปกป้องเธอก็ยังทำใจยอมรับไม่ได้อยู่ดี เลยเป็นอะไรที่ชั่งน้ำหนักตัดสินได้ยาก แล้วผมจับสังเกตุได้อย่างหนึ่งซีรีส์จีนหลายเรื่องมักจะหยิบหัวข้อนี้มาพูดถึงบ่อย เมื่อตัวละครฝ่ายชายเลือกเสียสละตัวเองโดยไม่ถามความเห็นผู้หญิง ซีรีส์มักจะนำเสนอความเห็นอีกด้านว่า ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ควรให้เจ้าตัวเป็นฝ่ายตัดสินใจไม่ใช่ให้คนอื่นมาคิดแทน เป็นหัวข้อที่ผมว่าหากเอามาถกกันมันก็มีมุมมองแตกต่างน่าขบคิดไม่น้อย ถามส่วนตัวผมเองมันก็มีเหตุผลทั้งสองมุมตกตะกอนความคิดตัวเองไม่ได้เหมือนกัน
ดราม่าพื้นหลังตัวละคร เฉิงเส้าซาง พูดถึงไปแล้ว ตัวละคร หลิงปู้อี๋ ก็มีพื้นหลังชีวิตที่หนักหน่วงไม่น้อยเหมือนกัน ทั้งความลับที่ตัวเองต้องเก็บงำเอาไว้เพื่อรอวันแก้แค้น ไหนจะผลลัพธ์จากการแก้แค้นที่ต้องแบกรับและไม่รู้ว่าจะมีชีวิตรอดหรือเปล่า เพียงแต่ซีรีส์ไม่ได้เล่าแบบลงรายละเอียดเหมือนกับของนางเอก เพราะพระเอกของเราต้องเก็บซ้อนความลับ กว่าจะเปิดเผยปมเรื่องราวได้หมดก็ 3/4 ของเนื้อเรื่อง
เกือบจะลืมอีกประเด็นหนึ่งที่ผมว่าน่าสนใจแล้วก็เล่าได้ต่างจากแนวชิงบัลลังก์เรื่องอื่น เพราะปรกติถ้ามีเนื้อหาแนวชิงบัลลังก์หากฮ่องเต้มีลูกหลายคน ก็มักจะให้ลูกชายสร้างผลงานแก่งแย่งกันเพื่อหาคนเก่ง แต่กับเรื่องนี้ฮ่องเต้คิดไว้ชัดเจนแล้วว่าจะให้ใครสืบทอด แต่มันน่าสนใจตรงที่หากผู้สืบทอดความสามารถไม่ผ่านเกณฑ์ล่ะ จะต้องตัดสินใจยังไง ต้องทำยังไงถึงจะแก้ไขเรื่องที่ว่าได้ โดยไม่ใช้กำลังหรือให้พี่น้องต้องมาเข่นฆ่ากันเอง
เป็นซีรีส์จีนอีกเรื่องหนึ่งที่ทำได้ดีแทบทุกส่วนไม่ว่าจะเนื้อหาหรือนักแสดง ประเด็นต่าง ๆ จับต้องได้ หลายช่วงของซีรีส์เอาจริงค่อนข้างหนักแล้วก็เครียดไม่น้อย ด้วยความที่ตัวละครต่างไม่ยืดหยุ่นให้กัน เฉิงเส้าซาง นี่เรียกได้ว่าชนเป็นชนไม่สนใคร หลิงปู้อี๋ ก็เหมือนตัวร้ายที่กลายมาเป็นพระเอก แม้ซีรีส์จะค่อนข้างยาวแต่ไม่มีช่วงน่าเบื่อเลย ว่าไปหลังจากซีรีส์จบแล้วมีข่าวว่าอาจจะมีตอนพิเศษ แต่ไป ๆ มา ๆ ก็เงียบหายไปสงสัยจะเป็นหมันไม่มีแล้วล่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น