Monthly Magazine Home (2021) รับชมได้ทาง iQIYI
#ปีนรั้วรีวิว #Romantic #Comedy Director: Lee Chang-Min
ซึ่งประธานบริษัทนิตยสารบ้านรายเดือนก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ยูจาซอง นายหน้าอสังหาคู่กัดของ นายองวอน คนที่ไล่เธอออกจากบ้านจนแทบหาที่ซุกหัวนอนไม่ได้ แต่การได้มาทำงานร่วมกันมันก็ทำให้ นายองวอน ได้เห็นอีกด้านของประธานจอมเคี่ยว ส่วน ยูจาซอง ก็ได้เปิดใจรับผู้คนเข้ามาในชีวิตไม่ปิดกั้นตัวเองเหมือนที่ผ่านมา
ซีรีส์แนวโรแมนติก คอมเมดี้ อบอุ่นหัวใจ ซึ่งส่วนตัวผมมองว่าความสนุกของซีรีส์สวนทางกับกระแสที่ค่อนข้างเงียบ เพราะซีรีส์สนุกจริง ขำจริง ไม่มีสลิง สตั๊น ช่วง 10 ตอนแรกที่ยังไม่เข้าพาทดราม่ามากนัก เป็นอะไรที่ได้ฮาได้นั่งอมยิ้มทุกตอน ความสัมพันธ์ของ นายองวอน กับ ยูจาซอง ในช่วงแรก ทั้งสองคนเป็นคู่กัดที่มีความขัดแย้งกันตลอด เจอหน้ากันที่ไร ยูจาซอง มีอันต้องจิกกัดเธอทุกทีไป แต่อีกด้านหนึ่งต่างฝ่ายต่างก็มีความเห็นอกเห็นใจให้กัน เพราะ นายองวอน มีชีวิตที่ลำบาก เมื่อพ่อถูกโกงแล้วหนีเจ้าหนี้หายตัวไปตั้งแต่เธอยังเด็ก ซึ่งประสบการณ์ที่ว่ามันมีความคล้ายกับสิ่งที่ ยูจาซอง เคยพบเจอมาก่อน
พาทความสัมพันธ์คู่พระนางในช่วงแรก เอาจริงหากมองในแง่ของการผูกโยงความสัมพันธ์ก็ยังไม่ถึงกับดีนัก ค่อนข้างรวบรัดจนบางทีก็งงว่าไปรู้สึกดีกันเอาตอนไหน แต่หากมองในความเป็นซีรีส์โรแมนติก คอมมี้ดี ที่บทไม่ได้เน้นจริงจังหรือจำเป็นต้องมีความน่าเชื่อถือมากนัก มันก็พอจะยกประโยชน์ในส่วนนี้ไปได้ครับ เพราะส่วนใหญ่ซีรีส์แนวพระเอกนางเอกต้องตกระไตพลอยโจนมาอยู่ในบ้านเดียวกัน มันก็เป็นเหมือนภาคบังคับฉบับเร่งด่วน ให้สองตัวละครปรับทัศนคติด้านลบที่มีต่อกันในระยะเวลาสั้นอยู่แล้ว 10 ตอนแรกของซีรีส์สำหรับผมมันเลยเป็นอะไรที่ดีงามบันเทิงเอามาก ๆ ก่อนที่ 6 ตอนสุดท้ายซีรีส์จะเริ่มขมวดปมดราม่า แล้วก็ใส่ปมเรื่องราวของตัวละครเข้ามามากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ส่วนตัวผมเห็นว่าเหตุการณ์มันวนซ้ำเดิม คือถ้าไม่นับปมดร่าม่าที่มีเหตุจูงใจแตกต่างกัน สถานการณ์ของตัวละครมันแทบจะวนซ้ำเหมือนเดิมเลยครับในช่วง 6 ตอนสุดท้าย
ส่วนตัวผมไม่แปลกใจกับความดีงามในช่วงแรกและความแผ่วในช่วงท้ายของซีรีส์ เพราะจากที่เคยดูซีรีส์ช่อง JTBC มาสามสี่เรื่อง ที่เป็นแนวกะเทาะชีวิตคนเมือง ผลลัพธ์ที่ได้ก็จะประมาณเดียวกันนี้เลย เก่งในการวางพล็อตและธีมรวมถึงความสัมพันธ์ตัวละคร ไม่ว่าจะ Be Melodramatic, More Than Friends หรือว่า She Would Never Know ซีรีส์แนวกะเทาะชีวิตบอกเล่าความสัมพันธ์คนวัยทำงานในเมือง ที่พาทความสัมพันธ์ตัวละครทำออกมาได้แข็งแรง มีเสน่ห์ ธีมการเล่าเรื่องราวชัดเจน แต่พอถึงช่วงขมวดปมเรื่องราวในตอนท้ายกลับเหมือนหาทางลงไม่เจอ ที่ผลออกมาเป็นแบบนี้ก็อย่างที่ทราบกันว่า เพราะส่วนใหญ่ซีรีส์เกาหลีเขาเขียนบทไปถ่ายไป มันก็เลยไม่แปลกที่เวลาการทำงานกระชั้นขึ้นในตอนท้าย ๆ แถมยังอาจมีการปรับบทอยู่ตลอด เราก็เลยมักเห็นซีรีส์เกาหลีเปิดตัวแรงแต่ปลายแผ่วกันอยู่บ่อย ๆ ครับ
ส่วนที่ผมชอบในซีรีส์เรื่องนี้นอกจากพาทความสัมพันธ์ตัวละคร เห็นจะเป็นใจความหลักที่ซีรีส์หยิบเอามานำเสนอ “บ้าน” และ “ครอบครัว” เพราะเชื่อว่าหลายคนเมื่อถึงวัยทำงาน น่าจะใฝ่ฝันอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง เพื่อสร้างครอบครัวที่มั่นคงกันทุกคน แต่หากไม่ได้เกิดมาเพียบพร้อมการจะซื้อบ้านสักหลังคงไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องมีเงินดาวน์ ต้องกู้ธนาคาร ถ้าเงินเดือนไม่สูงเอาแค่ให้พอกินยังยากครับ ยังไม่ต้องไปฝันถึงการมีบ้าน
นายองวอน ตัวละครนางเอกของเรื่องก็เป็นหนึ่งในนั้น เธอผิดหวังเรื่องบ้านมาตั้งแต่เด็กจนโต แต่การได้มาเจอกับ ยูจาซอง ก็เหมือนกับเป็นการจุดประกายให้เธอฝันอยากมีบ้านอีกครั้ง เธอพยายามทำตามคลิปวิดีโอที่ ยูจาซอง ทำสอนเอาไว้ ซีรีส์ใส่รายละเอียดเกี่ยวกับวิธีการออมเงิน การจัดสรร รายรับ รายจ่าย อะไรพวกนี้ เข้ามาในพาทของ นายองวอน ผมว่าส่วนนี้ค่อนข้างได้ผลกับคนดูเลยนะ หากใครเป็นมนุษย์เงินเดือนชนชั้นกลางในเมือง แล้วกำลังพยายามเก็บเงินซื้อบ้านน่าจะอินได้ไม่ยากเลย ซึ่งบ้านในความหมายของ นายองวอน ไม่ได้เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่เลย เธอหวังเพียงแค่ให้บ้านของตัวเองเป็นที่พักเมื่อเหนื่อยล้า เป็นที่ให้เธอแสดงออกความเป็นตัวเองได้ก็เท่านั้นเอง
ยูจาซอง ประธานบริษัทที่ร่ำรวยพ่วงด้วยการเป็นนายหน้าพัฒนาอสังหา เขามีบ้านมากมายแต่กลับไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง เขาย้ายเข้าไปอยู่บ้านหรูที่ซื้อมาแต่บ้านกลับว่างเปล่า เพียงเพราะไม่อยากจ่ายค่าขนย้ายเมื่อขายบ้านได้ สิ่งเดียวที่เป็นแรงขับเคลื่อนในชีวิตของเขาคือเงินเท่านั้น บ้านในความหมายของ ยูจาซอง ในตอนแรก จึงไม่ใช่สถานที่ที่ผู้คนหรือครอบครัวมาอยู่ด้วยกัน แต่บ้านเป็นเพียงสิ่งที่เขาสามารถสร้างเงินจากมันได้ก็เท่านั้น
ยังรวมถึงตัวละครสมทบอื่น ๆ ของซีรีส์ที่ต่างใฝ่ฝันถึงการมีบ้าน อย่างเช่นตัวละคร นัมซังซุง ที่รับบทโดย อันชางฮวาน ที่คอซีรีส์เกาหลีคุ้นหน้ากันในบทสมศักดิ์จากซีรีส์ The Fiery Priest บาทหลวงเลือดระอุ เขารับบทเป็นผู้ชายที่ใฝ่ฝันอยากมีบ้านเพื่อที่จะได้ขอคนรักแต่งงาน แต่จนแล้วจนรอดความพยายามของเขาก็ไม่เคยสำเร็จเสียที ชเวโก (คิมวอนแฮ) หัวหน้าบรรณาธิการ ที่ต้องเดินเขย่งเวลาอยู่ที่บ้าน เพราะกลัวจะทำเสียงดังรบกวนลูกชายที่กำลังอ่านหนังสือ ครอบครัวเขาอยู่ในอพาร์ทเมนท์เก่าซอมซ่อที่ไม่มีวี่แววจะได้ปรับปรุง แต่ด้วยอายุที่มากขึ้นโอกาสจะขยับขยายจึงไม่ใช่เรื่องง่าย เลยส่งผลให้ความสัมพันธ์ในครอบครัวไม่ราบลื่น รวมถึงตัวละครสมทบอีกหลายคนที่ผมไม่ได้กล่าวถึงในรีวิวนี้ ทุกคนต่างอยู่ในใจความหลักเรื่องบ้านที่ซีรีส์พยายามนำเสนอ แค่อาจแตกต่างกันในบริบทเท่านั้นเอง
ในช่วงท้ายรีวิวผมขอสรุปถึงซีรีส์เรื่องนี้ว่า เป็นซีรีส์ที่ผมแนะนำเลยนะหากใครชอบซีรีส์แนวโรแมนติก คอมเมดี้ เน้นความสัมพันธ์ตัวละคร ผลลัพธ์สำหรับเรื่องนี้ถือว่าออกมาค่อนข้างดีเลยล่ะครับ เนื้อหาน่ารัก ได้ขำ ได้อมยิ้มทุกตอน แทรกแง่ติดได้ดี อาจจะมีแอบจิกกัดบ้างเบา ๆ แต่ก็ถือว่าเป็นความตลกร้ายที่ได้ขำไม่รู้สึกหน่วงอะไร แม้ซีรีส์จะเลือกใช้นักแสดงที่ไม่ได้มีชื่อมากนัก แต่ส่วนผสมที่ออกมาก็ลงตัวเหมาะกับคาแรคเตอร์ทุกคนเลยล่ะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น