วันศุกร์ที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2561

The Peach Girl (2017)

The Peach Girl (2017) เธอสุดแสบ ที่แอบรัก
#ปีนรั้วรีวิว #Romance #Drama #Comedy

      โมโมะ (เด็กสาวผิวสีแทนที่ตกหลุมรัก โทจิ (หนุ่มรูปหล่อมาดเท่ประจำโรงเรียน ซึ่ง โมโมะ ก็พยายามอย่างหนักเพื่อที่จะให้ โทจิ หันมามองเธอบ้าง นั่นก็เพราะในโรงเรียนตอนนี้มักจะมีข่าวลือที่ไม่ดีเกี่ยวกับ โมโมะ อยู่เสมอๆ ซึ่งคนที่ปล่อยข่าวลือเหล่านั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็น ซาเอะ (เพื่อนซี้สุดแสบที่ในใจลึกๆนั้น ไม่ต้องการเห็น โมโมะ มีความสุข แล้ว ซาเอะ เองก็ต้องการจะแย่งทุกสิ่งอย่างที่เป็นของ โมโมะ 

      ซึ่งด้วยความที่ โมโมะ กลัวว่า ซาเอะ จะแย่ง โทจิ ไปซะ  เธอก็เลยโกหก(ไม่สำเร็จ)ไปว่าเธอนั้นแอบชอบ ไคริ (เด็กนักเรียนรูปหล่อนิสัยเจ้าชู้ที่มักจะมีสาวๆห้อมล้อมอยู่เสมอ ซึ่ง โมโมะ เองนั้นไม่รู้ตัวเลยว่านรกกำลังมาเยือน 555 เมื่อ ไคริ และ โทจิ ทั้งสองคนก็แอบชอบ โมโมะ ด้วยกันทั้งคู่  มันก็ดูน่าจะลงตัวนะเมื่อ โมโมะกับโทจิ นั้นใจตรงกัน แต่อย่าลืมว่าเรื่องนี้มีคนชื่อ ซาเอะ อยู่…..เรื่องง่ายมันก็เลยกลับกลายเป็นความวุ่นวายและยุ่งยากไปซะหมด

*****เปิดเผยเนื่อหาบางส่วน*****
**
*
      ความรักกับความตายเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งก็คือความยุติธรรม ความยุติธรรมที่ว่าก็คือมันไม่เคยมีความยุติธรรมกับใครนั่นเอง ความตายเกิดกับเราไม่ทันรู้ตัวยังไงความรักก็เกิดกับเราในแบบนั้น บางครั้งเราคิดว่าใครสมควรตายใครไม่สมควรตาย ความรักของเราก็มักเกิดกับคนที่เราอาจจะไม่คิดที่จะรัก  แต่คนที่เราควรจะรักกลับไม่มีความรู้สึกอะไร หนังอย่าง Peach Girl (2017) เธอสุดแสบ ที่แอบรัก ก็เช่นกัน บางครั้งเราก็รู้สึกว่าของบางอย่างเราคว้าเอาไว้ได้แล้ว 

      แต่เมื่อเราปล่อยมันหลุดมือไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ของสิ่งนั้นมันอาจจะไม่มีวันหวนกลับมาอีกครั้งแล้วก็ได้ เพราะความรักมันก็เหมือนกับการปลูกต้น Peach  อย่างในหนังเรื่องนี้ คนสองคนต้องใช้เวลาร่วมกันความรักมันถึงจะเติบโต  ดอกใบมันถึงจะผลิบานออกมาสวยงาม  คนที่ไม่ได้ยืนอยู่เคียงข้างกันตรงจุดนั้นไม่ว่าจะมีเหตุผลมากมายแค่ไหนก็ตาม  แต่เมื่อเราไม่ได้สร้างความทรงจำร่วมกันแล้ว ความรู้สึกจาก 0 ก็ไม่มีวันเพิ่มขึ้น ความรู้สึกจาก 100 ก็มีแต่จะลดลง

      สิ่งที่ไม่เห็นด้วยกับหนังเลยก็คือคำที่แม่ของ โมโมะ พูดประโยคที่ว่า “ให้เราเลือกคนที่เราอยากจะทำให้เขามีความสุข” เพราะในความเป็นจริงแล้ว เหตุที่ โมโมะ ตัดสินใจเลือกในแบบนั้นก็เพราะความทรงจำที่สร้างร่วมกันมาต่างหาก แต่กับอีกฝ่ายที่มีเวลาร่วมกันเพียงนิดเดียวแม้จะเสียสละ  ยอมเจ็บปวดมากมายแค่ไหน  มันก็ไม่มีความหมายอะไรเลยซักนิด  เพราะเมื่อไม่มีความทรงจำร่วมกันมากพอแล้ว จะเอาความรู้สึกตรงไหนมาสร้างความต้องการอยากให้อีกฝ่ายมีความสุข  แต่ก็อย่างที่บอกไปด้านบน เมื่อความรักมันไม่มีความยุติธรรม  เราก็ได้แค่ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น…..

      ตัวละครที่เป็นตัวแปลของเรื่องนี้เลยก็คือ ซาเอะ เอาจริงอยากจะบอกว่า ซาเอะ ก็ไม่ได้ฉลาดเท่าไหร่นักหรอก แต่เป็นตัวละครอื่นต่างหากที่ซื่อบื้อกันไปเอง 555 เหมือนกับประโยคในตอนท้ายเรื่องที่ ซาเอะ พูดว่า “มีแต่พวกซื่อบื้อ” นั่นแหละ 555 เอาจริงก็เข้าใจแหละว่าต้องการให้เรื่องราวมันวุ่นวายก็เลยให้ตัวละครอื่นซื่อๆหลงกล ซาเอะ ไปซะหมด ช่วงแรกๆมียอมรับเหมือนกันว่าลำไยสามตัวละครเอกของเรื่องทั้ง โมโมะ โทจิ แล้วก็ ไคริ พอสมควร แต่กับ ไคริ อาจจะน้อยหน่อย เพราะดูเป็นคนที่รู้ทัน ซาเอะ ที่สุดแล้ว ที่อาการหนักสุดเห็นจะเป็น โมโมะ นี่แหละ
      มีอะไรอยากเขียนถึงมากกว่านี้แต่เดี๋ยวจะสปอยเยอะจนเกินไปสำหรับคนที่ยังไม่ได้ดู(นี่ก็ว่าเยอะแล้วนะ) เอาเป็นว่าจากหน้าหนังอาจจะดูเป็นหนังรักกลวงๆ แต่เนื้อหาภายในไม่ได้กลวงเลย ไม่ว่าจะแง่มุมของความรัก แง่มุมของเพื่อน หรือกระทั่งแง่มุมของครอบครัวและความใฝ่ฝัน 

      อย่าง ไคริ เองที่มีปัญหากับพ่อเสมอ เพราะมักจะถูกเอามาเปรียบเทียบกับพี่ชายที่ประสบความสำเร็จในชีวิตเสมอ แต่ตัวเขาเองกลับอยากที่จะเป็นเชฟทำขนม ซึ่งเหตุผลลึกๆแล้วก็ไม่ใช่เพื่อใครก็เพื่อพ่อของตัวเองนั่นแหละ

      สรุปแล้ว Peach Girl (2017) เธอสุดแสบ ที่แอบรัก หนังมีอะไรดีกว่าหน้าหนังที่เหมือนเป็นเพียงหนังรักหวานแหววเฉยๆ แต่ยังมีซับพล็อตอื่นๆของแต่ละตัวละคร ที่คอยซับพอตหนังให้ดำเนินไปได้และเราเข้าใจถึงเหตุผลต่างๆของแต่ละคน ที่ถึงแม้เราจะรู้สึกหน่วงเล็กๆว่าทำไมมันถึงต้องลงเอยแบบนี้ด้วย

#MovieReview #รีวิวหนัง



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Review: #Alive (2020)

 #Alive (2020) คนเป็นฝ่านรกซอมบี้ Screenwriter & Director:   Jo Il Hyung       ตั้งแต่ทั่วโลกได้รู้จักกับ Train to Busan ก็ต้องบอกว่า ไม...