The Diary About Ayame's Easygoing And Aggressive Days (2017)

The Diary About Ayame's Easygoing And Aggressive Days (2017) ทสึบากิXอายาเมะ และโครงกระดูกไดโนเสาร์

#ปีนรั้วรีวิว #Comedy Director: Hiroki Shibasaki

      ไดจิ ทสึบากิ (Rika Adachi) สาวนักศึกษาโอตาคุฟอสซิล (fossil) เธอชอบซากไดโนเสาร์เป็นชีวิตจิตใจและเลือกเรียนในสาขานี้ ความใฝ่ฝันของเธอก็คือได้เจอกับหนุ่มที่มีโครงสร้างกระดูกสมส่วนงดงาม นั่นจึงเป็นสาเหตุทำให้ ทสึบากิ ยังโสดมาจนถึงทุกวันนี้ ในคืนที่เพื่อนที่ทำงานวิจัยด้วยกันนัดเลี้ยงฉลองต้อนรับสมาชิกใหม่ ทสึบากิ ก็ได้เจอกับ ชุน อายาเมะ (Mario Kuroba) หนุ่มญี่ปุ่นนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากอเมริกาลูกชายของศาสตราจารย์ชื่อดัง แต่ ทสึบากิ กลับไม่ถูกชะตา อายาเมะ คนนี้เอาเสียเลย

แต่หลังจากคืนนั้น ทสึบากิ ที่กรึบหนักไปหน่อย แถมเพื่อนๆหนีกลับบ้านกันไปหมดแล้ว รู้ตัวตื่นมาอีกทีในตอนเช้า ทสึบากิ ก็ตื่นขึ้นมาในห้องของ อายาเมะ แถมเสื้อผ้าของเธอยังไม่ใช่ชุดเดียวกันกับเมื่อคืน…เอาล่ะซิ ฮ่าฮ่าฮ่า ซึ่ง ทสึบากิ ก็ไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ กระทั่งเดินทางไปถึงมหาลัย ถึงได้รู้ว่าเพื่อนของเธอเองเป็นคนจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ แล้วในวันนั้นก็เป็นเวรของ ทสึบากิ ที่ต้องออกไปเก็บซากจระเข้ในป่า แล้วคนที่อาสาออกไปกับเธอก็คือ อายาเมะ

      หลังจากเสร็จงานด้วยความเหน็ดเหนื่อยและมอมแมม ทั้งสองคนจึงกลับมาอาบน้ำกันที่ห้องของฝ่ายชายอีกครั้ง เพียงแต่หลังจาก ทสึบากิ อาบน้ำเสร็จดันเผลอเดินเปลือยออกมาหยิบผ้าขนหนูนอกห้องน้ำ โดยที่ไม่รู้ว่าฝ่ายชายยังยืนอยู่ตรงนั้น อายาเมะ ก็เลยอาสาหยิบผ้าขนหนูมาปิดตัวให้กับ ทสึบากิ

แต่มันจะไม่มีอะไรแปลกเลยหากเขาไม่พูดออกไปว่า “คราวหน้า ฉันขอสัมผัสหน้าอกเธอได้ไหม” (เขาขอกันง่ายๆยังงี้เลยหรอ) แล้วแทนที่ ทสึบากิ จะโกรธหรือตกใจ เธอกลับตอบไปว่า “ถ้าอย่างนั้นมีข้อแลกเปลี่ยน คราวหน้า…เธอจะต้องให้ฉันดูกระดูกของเธอ” แหม่...พลัดกันดูอย่างนี้จะเหลือมั้ย ฮ่าฮ่า

หนังรักโรแมนติกญี่ปุ่นเรื่องนี้เอาจริงนะ เกือบจะเกินความจิ้นเป็นอีโรติกอยู่แล้วเชียว ฮ่าฮ่า หนังเซอร์วิสฉากชวนมโนต่อ ฉากชวนหวิวใจคอไม่ดีของคู่พระนางพอสมควรเลยในช่วงแรก เรียกว่าแทบไม่ต้องเดาเลยว่าช่วงแรกของหนังตัวละครสานต่อกันไปถึงไหนต่อไหน

      แต่นอกจากความเซอร์วิสชวนจิ้นที่ว่าแล้ว ส่วนอื่นๆของหนังเรียกได้ว่าแผลอย่างเยอะ ในช่วงแรกที่เป็นการแนะนำตัวละครหนังใช้วิธีการขึ้นตัวหนังสือให้คนอ่าน ซึ่งมันดูรกเอามากๆเมื่อหนังใช้แบบนี้ทุกตัวละครไม่เว้นกระทั่งสัตว์หรือซากสัตว์หนังก็ยังเอามาใช้ ส่วนเนื้อหาของหนังก็เล่าแบบหลวมๆง่ายๆตัวละครใหม่ นึกจะโผล่มาก็มา นึกจะหายไปก็ไปดื้อๆ เรื่องการแสดงคู่พระเอกนางเอกนี่พอโอเคให้ผ่านนะ แต่ตัวละครอื่นในเรื่อง บางตัวแค่เกือบพังแต่บางตัวละครก็พังเลยไม่ไหวจริงๆ

แม้หนังจะสร้างจากมังงะก็จริง แต่เหมือนการแสดงของแต่ละคนไม่ไปในทิศทางเดียวกัน คู่พระนางและตัวละครอื่นไม่ได้ติดคาแรคเตอร์ความเป็นการ์ตูนมาใช้ในหนัง แต่จะมีสองสามตัวละครที่ดูจะเยอะจนล้น บางตัวละครก็แสดงเหมือนคนธรรมดา บางคนก็แฟนตาซีเหมือนหลุดออกมาจากมังงะยังไงยังงั้น

      เนื้อหาซับพล็อตอะไรต่างๆก็แทบไม่มีอะไรเสริมเข้ามาสร้างความแข็งแรงให้กับหนังเลยนะ ทั้งที่ตัวละครเองมีความชอบความฝันแท้ๆ แต่หนังกลับไม่ได้หยิบเอามาใช้ได้ดีเท่าที่ควร กลับกลายเป็นยัดเข้ามาแต่เรื่อง รักใคร่ อิจฉา ริษยา หลอกกันแกล้งกัน สร้างความเข้าใจผิด ซึ่งมันดูหลุดไปไกลจากหนังญี่ปุ่น ที่ปรกตินอกจาก ความจิ้น แฟนตาซี ที่เป็นจุดขายแล้ว มักจะมีซับพล็อตแทรก สาระ เรื่องราวต่างๆ การใช้ชีวิต ความฝัน หรือดราม่าครอบครัว ซึ่งมักถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ดี

      สรุปเลยแล้วกันว่า The Diary About Ayame's Easygoing And Aggressive Days (2017) ทสึบากิXอายาเมะ และโครงกระดูกไดโนเสาร์ เป็นหนังที่ดูเอา ความเซอร์วิสแฟนตาซี ความจิ้น โรแมนซ์ พอไหวนะ ถือว่ามีฉากแนวนี้พอสมควร หนังเองก็ประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่งถือว่าพอไหวไม่ยืดยาวมาก แต่หากจะหวังความสนุกหรือสาระในแง่มุมอื่น บอกตรงๆเลยว่าคงไม่ได้จากเรื่องนี้แน่ๆ

 

ขอบคุณเครดิตรูปภาพประกอบบทความจากภาพยนตร์ : The Diary About Ayame's Easygoing And Aggressive Days (2017)

#MovieReview #รีวิวหนัง ตัวอย่างหนัง