Haruchika (2017)

Haruchika (2017) ฮารุจิกะมิตรภาพแห่งดนตรี
#ปีนรั้วรีวิว #Drama #Music 

      ขณะดูหนังเรื่องนี้ก็พาลทำให้นึกย้อนไปสมัยเรียนมัธยมเหมือนกันนะ หากใครพอนึกออก(ไม่รู้สมัยนี้ยังมีอยู่รึเปล่านะ)กับพวกวิชาโครงงานหรือชมรมวิชาเลือกต่างๆ ที่เราจะได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆนอกจากวิชาในคาบเรียนปรกติ อย่างสมัยผมจำได้เลยว่า ม.1 อยู่ชมรมเย็บปักถักร้อย ม.2 ได้อยู่ชมรมประดิษฐ์ตุ๊กตา ซึ่งเป็นการเลือกที่ออกจะไม่เต็มใจนักเพราะว่าชมรมอื่นๆเขาเต็มกันหมดแล้ว 555 
      พอขึ้น ม.3 ก็ได้อยู่ชมรมวิทยาศาสตร์ อันนี้ก็เลือกตามๆเพื่อนไปทั้งที่ตัวเองโง่ทั้งวิทยาศาสตร์ทั้งคณิตศาสตร์เลย พอได้มาดูหนังเรื่องนี้ก็รู้สึกเสียดายเหมือนกันนะ เพราะมันคงจะมีแต่ช่วงวัยนี้นี่แหละที่เราสามารถตัดสินใจเลือกทำอะไรอย่างที่ชอบและเรียนรู้สิ่งนั้นได้อย่างอิสระ   เพราะเมื่อโตขึ้นแล้วบางครั้งความรับผิดชอบมันก็ตีกรอบให้เราทำอะไรอย่างใจต้องการไม่ได้มากนัก

      โฮมุระ จิกะ (Hashimoto Kanna) เด็กสาวที่เพิ่งได้เลื่อนชั้นเรียนมัธยมปลายเป็นปีแรก ด้วยความชอบในเสียงดนตรีจึงตัดสินใจที่จะเข้าชมรมเครื่องดนตรีเป่า แต่กลายเป็นว่าชมรมแห่งนี้กำลังจะปิดตัวลง  เพราะว่าสมาชิกของชมรมพากันลาออกกันไปจนหมด แถมอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนยังไม่สนับสนุนที่จะให้ชมรมแห่งนี้เปิดต่อไปอีกด้วย แต่ด้วยคำขอร้องของครู คุซาคาเบะ อาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนเลยยื่นข้อเสนอให้กับ จิกะ ว่าจะต้องหาสมาชิกชมรมให้ได้อย่างน้อย 9 คนภายในสิ้นเดือนนี้ ไม่อย่างนั้นชมรมเครื่องเป่าก็จะถูกปิดอย่างถาวร

      ซึ่งด้วยความสามารถในการบังคับขู่เข็ญ จิกะ ก็ได้สมาชิกชมรมคนแรกอย่างรวดเร็ว ซึ่งก็คือ คามิโจ ฮารุตะ (Sato Shori) เพื่อนสมัยมัธยมต้นของเธอ ที่แม้ ฮารุตะ เองจะเป็นผู้ชายแต่ก็มักจะโดน จิกะ ใช้กำลังด้วยเสมอ พ่อหนุ่ม ฮารุตะ เลยต้องยอมแพ้และทนมือทนไม้อยู่ร่ำไป เพียงแต่ว่าสมาชิกอีก 7 คนที่ จิกะ ต้องหามาร่วมชมรมให้ได้นี่แหละคืองานยาก เมื่อใครๆก็ดูจะไม่ค่อยอยากเฉียดเข้าใกล้ชมรมเครื่องเป่าแห่งนี้ซักเท่าไหร่เลย

      ตอนดูหนังเรื่องนี้เดาทางไม่ถูกเหมือนกันนะว่าจะมาแนวไหน จะมีเนื้อเรื่องแค่หาคนมาร่วมชมรมแล้วก็สานต่อเรื่องดราม่า รัก โรแมนติก หรือว่าจะมีประเด็นไหนมาสานต่อ ซึ่งพอได้ดูไปถึงตอนที่ จิกะ หาคนมาร่วมชมรมได้ครบ 9 คนแล้ว ลองดูว่าหนังใช้เวลาดำเนินเรื่องช่วงนี้ผ่านไปเท่าไหร่…ปรากฏว่าเกินครึ่งเรื่องมานิดหน่อยแล้ว 555

      เอาจริงเนื้อหาช่วงนี้มันก็สนุก ดูเพลินอยู่เหมือนกันนะ เพียงแต่รู้สึกว่ามันนานไปหน่อยแล้วมันส่งผลกระทบถึงครึ่งหลังของหนังที่ต้องรวบรัดเนื้อหาในส่วนที่เหลือ จนเนื้อหาและอารมณ์หลายๆอย่างมันมาไม่เต็มและขาดหายไป

      ดูเรื่องนี้แล้วก็พาให้นึกถึงหนังอย่าง season change ของบ้านเราเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าหนังเหมือนกันหรอกนะ เพียงแต่ว่าบุคลิกตัวละคร จิกะ ทำให้นึกถึงตัวละคร อ้อม แว๊บเข้ามาในหัว เพราะดูทั้งสองคนจะแก่นเซี้ยวคล้ายๆกัน  และถึงแม้จะมีความรักให้กับเสียงดนตรีเหมือนกัน แต่กลับเรียกได้ว่าไม่มีพรสวรรค์ทางด้านนี้เอาซะเลย จนมันกลายมาเป็นประเด็นดราม่าเอาในตอนทายเรื่อง  ที่เพื่อนทุกคนต้องช่วยกันหาทางออกร่วมกัน

      ที่หนังเรื่องนี้ออกจะดูเยิ่นเย้อและรวบรัดไปหน่อยในบางช่วง เอาจริงก็พอเข้าใจได้แหละว่าเนื้อหาในมังงะหรืออนิเมะมันอาจจะทำได้ยาวและละเอียดกว่านี้ แต่พอมาทำเป็นหนังที่ต้องเล่าในระยะเวลาเพียงชั่วโมงกว่าๆหากตัดทอนเนื้อหาและลำดับเรื่องได้ไม่พอดี ความรู้สึกก็คงออกมาขาดๆเกินๆกันได้ก็ไม่แปลก

      หนังเองก็ดูจะไม่ได้เน้นเรื่องอารมณ์รักใคร่ของตัวละครซักเท่าไหร่ด้วย แม้เราเองจะพอรู้สึกได้ว่าตัวละครไหนปิ๊งกันบ้าง แต่หนังเองก็ไม่ได้หยิบยกเอามาขยายต่อ  จนภาพความสัมพันธ์เหล่านั้นมันชัดเจน ไม่ว่าจะคู่ของ จิกะกับฮารุตะ หรือคู่ของ ฮิยามะกับเซริซาวะ ก็ดูจะเป็นเพียงภาพลางๆให้เราเห็นแค่ว่าตัวละครน่าจะรู้สึกอะไรต่อกัน แต่มันก็ไม่ได้ถูกสานต่อให้มิตรภาพมันเกินกว่าคำว่าเพื่อน

      สรุปแล้ว Haruchika (2017) เป็นหนังที่ก็ยังถือว่ายังทำได้ตามมาตรฐานหนังใสใสไฮสคูลญี่ปุ่นนะ แม้จะดูยังทำออกมาได้ไม่ลงตัวเท่าไหร่ก็เถอะ แต่หากมองข้ามรายละเอียดเล็กน้อยไปบ้าง ก็ยังถือว่าเป็นหนังที่ยังดูเพลินและสร้างความสนุกให้กับเราได้เรื่องนึงเหมือนกัน

#MovieReview #รีวิวหนัง