Salut d'Amour (2015)

Salut d'Amour (2015) aka jang-soo store หัวใจรักไม่หมดไฟ
#ปีนรั้วรีวิว #Drama #Romance

      หนังเกาหลีที่ดูแล้วพาให้นึกถึงหนังไทยอย่าง ความจำสั้นแต่รักฉันยาว ได้เหมือนกันนะ กับเรื่องราวความรักระหว่างชายสูงวัยอดีตทหารผ่านศึก กับคุณยายเจ้าของร้านขายดอกไม้  ที่คุณปู่วัยดึกได้ย้อนวัยกลับมามีไฟเหมือนคนหนุ่มอีกครั้ง เมื่อแกตกหลุมรักคุณยายข้างบ้านที่คอยยิ้มหวานสงสายตาให้คุณปู่แกหวั่นไหวได้ทุกวัน

      คิมซังชิล คุณปู่วัยดึกอดีตทหารผ่านศึกที่แม้วัยจะล่วงเลยมาถึง 70 ปีแล้ว แต่ปัจจุบันก็ยังตั้งหน้าตั้งตาทำงานเป็นพนักงานร้านมินิมาร์ทในเมืองเล็กๆ ที่คนในเมืองอยากจะขายที่ดินของตัวเองเพื่อให้บริษัทพัฒนาอสังหานำพื้นที่ไปพัฒนาเพื่อความเจริญของเมือง จะมีก็แต่ปู่ ซังชิล ที่ยึดติดกับอดีตไม่ยอมขายบ้านของตัวเอง ทำให้คนในเมืองและแม้แต่ จางซู เจ้านายของเขาเองก็จนปัญญาที่จะโน้มน้าวให้เปลี่ยนใจ

      แต่ชีวิตของปู่ ซังชิล ก็ต้องเจอกับจุดเปลี่ยนเมื่อบ้านหลังตรงข้ามมีครอบครัวใหม่ย้ายเข้ามาอยู่ และดูเหมือนว่าคุณยาย อิมกึมนิม เจ้าของบ้างฝั่งตรงข้ามที่เปิดร้านดอกไม้ใกล้ๆกับมินิมาร์ทจะปิ๊งคุณปู่ ซังชิล เข้าให้แล้ว ด้วยความที่ปู่ ซังชิล อยู่ตามลำพังมาตลอดทำให้เขาไม่คิดจะเปิดใจให้ใคร แต่ก็เพราะทนการรบเร้าของเหล่ากองเชียร์ทั้งหลายไม่ไหว ปู่ ซังชิล จึงตัดสินใจลองออกเดทกับยาย กึมนิม สักครั้ง แต่กลายเป็นว่านั่นกลับเป็นการเริ่มต้นสานความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคน ที่เหมือนว่า มินจุง ลูกสาวของยาย กึมนิม จะไม่เห็นด้วยกับความรักครั้งนี้ของทั้งคู่ซะแล้ว

      เสน่ห์อย่างหนึ่งของหนังเกาหลีคือไม่ว่าจะเป็นหนังแนวไหน จะหนังสยองขวัญ ระทึกขวัญ ดราม่า ตลก หรืออะไรก็แล้วแต่ หนังมักจะสามารถสร้างอะไรเจ๋งๆ พล็อตที่เมื่อเราดูจบแล้วเราจะรู้สึกได้  ว่า…เฮ้ย มันดีว่ะ ลงไปในงานของตัวเองได้ อย่างหนังเรื่องนี้ก็เช่นกัน  เมื่อเราดูตั้งแต่ต้นจนหนังเกือบจะจบแล้ว ถึงเพิ่งเปิดเผยเรื่องราวต่างๆที่ซ่อนเอาไว้ออกมา ซึ่งหนังเองถือว่าซ่อนเรื่องราวได้มิดชิดดีนะ แม้จะมีบอกใบ้เรามาบ้าง แต่เราก็ไม่ได้คิดว่าเรื่องราวต่างๆจะออกมาในแบบที่หนังเฉลยแม้แต่น้อย

      หนังเรื่องนี้ด้านหนึ่งน่าจะบอกถึงเรื่องราวของการที่ ไม่ว่าจะบ้านเมืองหรือกระทั่งผู้คน เมื่อถึงเวลาที่ควรพัฒนา หรือถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนแปลง บางทีเราก็ต้องยอมหมุนไปตามโลกที่เปลี่ยนไป  หากมันเป็นทางเลือกที่ดีกว่าการยึดติดอยู่กับสิ่งเดิมๆ

      เหมือนการที่ปู่ ซังชิล ยึดติดกับบ้านของตัวเองกับร้านมินิมาร์ทที่ตัวเองทำงานอยู่ ในขณะที่โลกภายนอกมันเปลี่ยนแปลงพัฒนาอยู่ตลอดเวลา ผู้คนต่างหันไปเดินห้างสรรพสินค้าใหญ่โตเลิกเข้าร้านมินิมาร์ทเล็กๆ จนข้าวของในร้านขายไม่ออกหมดอายุคาชั้นวาง บ้านที่ปู่ ซังชิล อาศัยอยู่ตามลำพังก็ทรุดโทรมลงทุกวัน ทั้งตัวเองก็อายุมากขึ้นไม่มีกำลังจะดูแลบ้านทั้งหลังอีกต่อไปแล้ว

      การได้มาพบกับความรักของตัวเองอีกครั้งอย่างคุณยาย กึมนิม ก็เหมือนเป็นการปลุกไฟที่มอดไปแล้วให้ลุกขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อปู่ ซังชิล เองหันมาให้ความสนใจเรื่องต่างๆรอบตัว  รวมทั้งเทคโนโลยีใหม่ๆเพื่อที่จะได้ติดต่อกับยาย กึมนิม ได้สะดวก ที่ไม่น่าเชื่อในหนังเรื่องนี้ก็คือ  การที่นักแสดงคนอื่นของเรื่องแทบจะเรียกได้ว่าเป็นตัวประกอบที่แทบจะไม่มีความสำคัญ เราจะได้เห็นปู่ซังชิลจีบยายกึมนิม แทบจะตลอดทั้งเรื่อง  

      ถึงแม้จะเป็นเรื่องราวความรักระหว่างคนแก่ แต่คนดูอย่างเราก็ไม่รู้สึกว่ามันจะน่าเบื่อหรือไม่อินกับหนังเลยนะ (Geun-hyeong Park) ที่แสดงเป็นปู่ซังชิล ก็เล่นออกมาได้น่าปวดหัวสมกับบทคนแก่ขี้เหวี้ยงขี้วีน ที่มักจะสร้างปัญหาให้คนอื่นปวดหัวได้เสมอๆ ส่วน (Yeo-jeong Yoon) ที่แสดงเป็นยาย กึมนิม ก็เล่นได้น่ารักกำลังพอดี ถึงแม้เราจะรู้สึกได้ว่าแกจะเป็นฝ่ายอ่อยเข้าหาปู่ก่อนก็เถอะ

      หนังเองยังมีอะไรอีกส่วนนึงที่ไม่อยากจะสปอยเลยขอเว้นไว้ก็แล้วกัน บอกแค่ว่าเรื่องทั้งหมดมันมีอะไรมากกว่าที่เราเห็น และเป็นเรื่องที่หลายๆครอบครัวอาจจะเคยเจอ หรือกำลังเจอปัญหาคล้ายๆกันกับหนังเรื่องนี้ในการดูแลญาติผู้ใหญ่ที่อายุมากแล้ว ซึ่งมันมีปัจจัยต่างกันหลายๆอย่างที่เป็นปัญหาให้ต้องหาทางแก้ไข

      สรุปแล้ว Salut d'amour (2015) เป็นหนังรักของคู่รักสูงวัยที่ไม่ใช่แค่เล่าเพียงแง่มุมความรัก แต่ยังพูดถึงความเปลี่ยนแปลงของสังคมและสภาพแวดล้อม รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงของสิ่งต่างๆในร่างกายที่มันจะไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมเมื่อเราอายุมากขึ้น

 

ฝากช่องยูทูปรีวิวหนังช่องเล็ก ๆ ด้วยครับผม:  https://www.youtube.com/channel/UCo1Txn08XONf92m_kngztWQ 

 

ขอบคุณภาพประกอบจากภาพยนตร์: Salut d'amour (2015)

#MovieReview #รีวิวหนัง