Let's Go, JETS (2017)

Let's Go, JETS (2017) เชียร์เกิร์ล เชียร์เธอ
#ปีนรั้วรีวิว #Comedy #Drama #Sport Director: Hayato Kawai

      หนังที่สร้างจากเรื่องจริงของทีม JETS เชียร์เกิร์ลจากโรงเรียนมัธยม ฟุคุอิ เมืองเล็กๆไกลปืนเที่ยง ที่คงไม่มีใครเคยคิดฝันว่า จะกลายเป็นแชมป์การแข่งขันเชียร์แด๊นซ์ถึงอเมริกาครั้งแรกในปี 2009 แล้วจากที่ลองหาข้อมูลดูปัจจุบันก็เป็นแชมป์มา 5 สมัยติดต่อกันตั้งแต่ปี 2013-2017 ซึ่งปีนี้ก็ยังไม่แน่อาจจะป้องกันแชมป์อีกสมัยก็ได้

      ฮิคาริ โทโมนากะ (Suzu Hirose) สาวน้อยที่เพิ่งขึ้นมัธยมปลายปีแรก มีเรื่องให้ต้องหนักใจวัยรุ่นว่าตัวเองจะเข้าชมรมไหนดี เข้าที่นู่นก็กลัวจะไม่เท่ เข้าที่นี่ก็กลัวจะไม่ได้สวย แต่หลังจากได้เหลือบไปเห็นสาวรุ่นพี่ชมรมเชียร์ได้แต่งตัวสวยกันทุกคน เธอจึงตัดสินใจว่านี่แหละที่ชั้นต้องการ…จึงชวนให้เพื่อนซี้อีกสองคนเข้าไปสมัครด้วย 

      เพียงแต่ว่าหลังจากเข้าชมรมคลาสแรกเพื่อนๆของ ฮิคาริ ก็ถอดใจกันไปเสียหมด เมื่อทนกับกฎระเบียบและความโหดของครู ซาโอโตเมะ (Yûki Amami) ไม่ได้ แต่ว่า ฮิคาริ ตัดสินใจเดินหน้าต่อเพราะว่า โคสุเกะ (Mackenyu) เพื่อนเก่านักฟุตบอลประจำโรงเรียนที่เธอแอบชอบอยู่บอกว่า มันคงจะดีนะหากเธอไปเชียร์ข้างสนาม…ฮิคาริ เลยตัดสินใจว่าเอาไงเอากัน(ว่ะ)

      แต่ว่าการเป็นเชียร์เกิร์ลมันไม่ใช่แค่การไปเต้นยกแข้งยกขาเข้าจังหวะข้างสนาม เมื่อเป้าหมายของครู ซาโอโตเมะ คือการไปแข่งขันชิงแชมป์ที่อเมริกา ซึ่งหลังจากที่ทดสอบพื้นฐานของแต่ละคนก็ทำให้ ฮิคาริ รู้แล้วว่า ไม่ต้องไปถึงอเมริกาหรอก แค่ปากซอยโรงเรียนยังไม่พ้นเลย ฮ่าฮ่า แต่ ฮิคาริ กับคนอื่นในชมรมก็ไม่ยอมถอดใจและสู้ต่อ เพราะว่าในตอนนี้ทุกคนไม่ใช่แค่ทีมแต่ทุกคนคือเพื่อนกัน

      ถามว่านอกจากสาว ซึสึ ที่ดีงามแล้วหนังยังมีอะไรดีงามอีกบ้าง คงจะตอบได้ว่าแทบทุกส่วนเลยนะข้อเว้นไว้บางส่วนเล็กน้อยเดี๋ยวค่อยพูดในตอนท้าย เรื่องนี้เป็นหนังบันดาลใจที่ดีเรื่องหนึ่ง  เริ่มต้นเลยหนังพูดถึงเด็กนักเรียนอย่าง ฮิคาริ กับเพื่อนๆที่เหมือนกับเด็กวัยรุ่นทั่วไป ที่ไม่รู้ตัวเองว่าชอบอะไรอยากทำอะไรกันแน่ ซึ่งการเข้าร่วมชมรมนี่แหละเป็นสิ่งที่จะทำให้เราได้รู้ เพราะหากเราไม่ลงมือทำมันเสีย ก่อน เราจะรู้ได้ยังไงว่าเราชอบหรือไม่ชอบสิ่งที่กำลังทำอยู่

      หลังจากที่เรารู้แล้วว่าเราอยากทำในสิ่งไหน บทเรียนต่อไปที่เราต้องรู้ก็คือความล้มเหลว เพราะความสำเร็จมันไม่ได้มาง่ายๆ บางครั้งแค่ความพยายามมันยังไม่พอ เมื่อล้มเหลวแล้วก็ต้องลุกขึ้นสู้พยายามอีกครั้ง ทำงานให้หนักกว่าเดิม ในบางสถานการณ์ความผ่อนคลาย อาจจะช่วยให้การทำงานร่วม กันได้ผลดี แต่ในบางครั้งความกดดัน มันก็ทำให้คนเราก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเองได้เช่นกัน เหมือนกับที่ ครูซาโอโตเมะ พยายามกดดัน ผลักดันทุกคน จนหลายครั้งมันก็อาจจะสร้างรอยร้าวเล็กๆเหมือนกันหากแต่ละคนไม่เข้าใจกันและกันมากพอ

      บางอย่างในหนังสะท้อนเรื่องราวของการทำงานเป็นทีม การแข่งขันกันภายในทีมได้ดีเลยนะ อย่างตอนที่ ฮิคาริ บาดเจ็บไม่สามารถซ้อมกับเพื่อนๆได้ มันก็ทำให้เห็นมุมมองของคนที่อยากทำในสิ่งที่รักแต่ไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แค่เพียงยืนดูและแสดงความยินดีกับเพื่อนๆที่ได้ลงแข่งขัน ทำให้เข้าใจอารมณ์ของคนที่เป็นนักกีฬาอาชีพได้เหมือนกันนะ

      บางครั้งเราอาจจะคิดแบบคนนอกที่ว่า รับค่าเหนื่อยกันตั้งเยอะแค่ซ้อมแล้วกลับบ้านเป็นตัวสำรองนั่งข้างสนามสบายจะตาย แต่คนที่เขาไปถึงระดับอาชีพได้ก็เพราะเขาไม่ได้คิดแค่นั้น เขาลงทุนชีวิตไปเยอะ อาจจะไม่ได้เรียนหนังสือ ต้องฝึกซ้อมอยู่ในกฎระเบียบตลอดเวลา ฉะนั้นทั้งหมดที่เหนื่อยมา เขาก็อยากจะโชว์มันลงในสนามการแข่งขันจริง

      บางครั้งชัยชนะก็อาจจะต้องแลกมาด้วยการเสียสละ เพราะว่าการทำงานเป็นทีมบทบาทหน้าที่ของแต่ละคนอาจจะเหมาะสมแตกต่างกัน ในบางเวลาเราอาจจะต้องการคนที่เข้มแข็งเป็นผู้นำทุกคนได้ แต่วิธีชนะในการแข่งขัน บางครั้งหัวใจที่คอยผลักดันคนอื่นมันก็สำคัญไม่แพ้กัน

      สรุปแล้ว Let's Go, JETS (2017) เชียร์เกิร์ล เชียร์เธอ หนังตลอดทั้งเรื่องเราจะได้เห็น ความเด็กไร้เดียงสาในทีแรก ก่อนที่พวกเธอจะค่อยๆโตขั้นเรื่อยๆ ต้องรับความผิดหวัง กดดัน และก้าวข้ามสิ่งเหล่านั้นเพื่อคว้าชัยชนะ 

ปล.ที่เสียดายก็คือสาว ซึสึ ในซีนเชียร์แดนซ์ที่ด้วยความที่เป็นสาวตัวเล็ก และคงจะไม่ใช่นักเต้นอาชีพ เลยดูจะโดนเพื่อนๆกลบหมดเวลาถึงซีนเต้นรวมกลุ่มทุกที

#MovieReview #รีวิวหนัง