วันพฤหัสบดีที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2562

Evergreen Love (2016)

Evergreen Love (2016) พื้นที่ความรัก ที่พักหัวใจ
#ปีนรั้วรีวิว #Romance #Drama Director: Kôichirô Miki

      ซายากะ โคโนะ (Mitsuki Takahata) สาวตัวแทนขายที่พักอาศัย ที่ความเหนื่อยหน่ายจากงาน มันบั่นทอนชีวิตของเธอ เมื่อต้องเจอแต่ความเครียดในทุกวัน เจอลูกค้าเอาแต่ใจ เจ้านายก็ตำหนิเธอเป็นประจำ โดยยังไม่ทันฟังเหตุผลกันซะก่อน ซายากะ จึงมีชีวิตที่ห่อเหี่ยวแบกร่างทำงานไปวันๆ โดยไม่รู้สึกรู้สาอะไร ในแต่ละวันกินแต่อาหารสำเร็จรูป กระทั่งคืนหนึ่งหลังจากที่เธอเข้านอน
ซายากะ ก็ได้ฝันว่า ตัวเองได้เจอกับ อิทซึกิ (Takanori Iwata) หนุ่มคนหนึ่งนอนหนาวตรงจุดจอดรถจักรยานหน้าบ้าน และเมื่อ ซายากะ เข้าไปช่วยเหลือผู้ชายคนนั้น เขากลับบอกกับเธอว่า “ผมหิวมากจนเดินต่อไปไม่ไหวแล้ว คุณผู้หญิง…ถ้าไม่รังเกียจกรุณาเก็บผมไปเลี้ยงได้มั้ยครับ” ซึ่งก็ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอพาผู้ชายคนนั้นเข้ามาในบ้าน เพื่อเลี้ยงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจริงๆ และสองคนก็คุยกันอย่างถูกคอในฝัน
      จนกระทั่งตื่นเช้ามา ซายากะ ก็ได้กลิ่นแปลกๆภายในบ้านของเธอ กลิ่นที่ว่านั้นก็คือ พ่อหนุ่มคนในฝันเมื่อคืน กำลังทำอาหารเช้าอยู่ในบ้านของเธอในตอนนี้ อ้าว….สรุปเมื่อคืนนี้ไม่ได้ฝันหรอกหรอ หลังจากที่ ซายากะ ได้ชิมอาหารฝีมือของ อิทซึกิ แล้วชักติดใจ เพราะตัวเองได้กินแต่อาหารสำเร็จรูปมาตลอด ซายากะ จึงชวนให้ฝ่ายชายพักอยู่ที่นั่นต่อไป และ อิทซึกิ ก็ตกลงที่จะอยู่ที่นั่นต่อ เพียงแต่…เขาบอกกับเธอว่า จะพักอยู่ที่นั่นเพียงแค่ 6 เดือนเท่านั้น

ทาไดมะ – กลับมาแล้วค่ะ/ครับ , โอคาเอริ – ยินดีต้อนรับกลับบ้าน , อิทาดาคิมัส จะรับประทานอาหารแล้วนะครับ/นะคะ คำที่เรามักได้ยินบ่อยๆในหนังหรือซีรี่ย์ญี่ปุ่น คำที่ว่าเหล่านี้หากจะได้พูดก็ต่อเมื่อ มีใครรอเราอยู่ที่บ้าน ตัวละคร ซายากะ นั้นในทีแรก เธออยู่ตามลำพังคนเดียว ที่ทำงานว่าเจอแต่เรื่องหนักหน่วงแล้ว การกลับบ้านของเธอยังมีแต่ความว่างเปล่ารออยู่

      หากใครมีชีวิตแบบนี้ เชื่อว่ามันคงเหงาแล้วก็อ้างว้างนะ เมื่อไม่รู้ว่าที่ทำไปทั้งหมด…ทำไปเพื่อใคร การที่รู้ว่ามีคนรอเราอยู่ข้างหลัง มันอาจจะเป็นความกดดันอย่างนึง แต่บางครั้งการที่เราทำงานมาเหนื่อยๆแล้วรู้ว่ามีคนรออยู่ กลับบ้านแล้วได้เอ่ยคำว่า “กลับมาแล้วนะ” และมีคนตอบกลับมาว่า “ยินดีต้อนรับกลับบ้าน” มีคนถามว่า “เหนื่อยมั้ย” คำง่ายๆเหล่านี้ มันช่วยเติมแรงใจให้คนเราได้นะ ที่ได้รู้ว่าเรามีคนสำคัญในชีวิต และก็มีคนที่ให้เราเป็นคนสำคัญ

การที่ ซายากะ มี อิทซึกิ มาเป็นรูมเมท มันก็ทำให้ชีวิตที่เคยแห้งแล้งมีชีวิตชีวามากขึ้น และไม่ใช่แค่การมีใครสักคนเข้ามาในชีวิตเท่านั้น แต่ อิทซึกิ ยังนำอะไรหลายอย่างที่ดี เข้ามาสู่ชีวิตของ ซายากะ อีกด้วย ไม่ว่าจะเรื่องอาหารการกิน การนำพาให้ ซายากะ ออกไปทำกิจกรรมใหม่ๆ ออกไปเจอกับโลกใบใหม่ที่สดใส ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันทำให้จากการเป็นคนเย็นชา ไม่รู้สึกรู้สาอะไรของ ซายากะ กลายมาเป็นคนที่สดใส ร่าเริง พร้อมออกไปเผชิญหน้าและแก้ปัญหาในการทำงาน จนสิ่งรอบตัวทุกอย่างของเธอดีขึ้นอย่างผิดหูผิดตา

      เรื่องนี้จึงเป็นหนังที่ว่ากันด้วยประเด็น การมีใครสักคนในชีวิตมันเป็นเรื่องดีนะ จะว่าไปหนังสลับเพศเสียด้วยซ้ำ เมื่อให้ ซายากะ เป็นฝ่ายออกไปทำงานนอกบ้าน เพื่อหารายได้เป็นกำลังหลัก แล้ว อิทซึกิ กลายเป็นพ่อบ้าน คอยทำอาหารเช้าและห่ออาหารกลางวันให้ ซายากะ ทาน จะมีเพียงงานร้านสะดวกซื้อที่ อิซึกิ ทำเป็นอาชีพเสริมเท่านั้น ไม่รู้ว่าหนังจะพยายามสื่อด้วยมั้ยว่า ชีวิตคู่ไม่จำเป็นที่ใครจะเก่งกว่าใคร หรือใครจะเป็นช้างเท้าหน้า หากการอยู่ด้วยกันมันลงตัวและมีความสุขดีอยู่แล้ว

อีกประเด็นรองที่หนังใส่เข้ามาก็คือ การหยิบเอาวัตถุดิบรอบตัวมาทำอาหาร หากเป็นตามแบบฉบับไทยๆคงเรียกได้ว่า “ผักสวนครัวรั้วกินได้” เมื่อ อิทซึกิ ที่รับบทเป็นพ่อครัวหัวป่า สรรหาสารพัดเมนูจากธรรมชาติมาดัดแปลงให้ ซายากะ ทาน จนเปลี่ยนจากคนที่ทานติดรสชาติอาหารสำเร็จรูป กลายมาเป็นคนที่ชอบทานอาหารสดปรุงสุกมากกว่า

      สรุปแล้ว Evergreen Love (2016) พื้นที่ความรัก ที่พักหัวใจ เป็นหนังที่พูดถึงการมีใครสำคัญสักคนหนึ่งในชีวิตรอเราอยู่ที่บ้าน มันช่วยสร้างกำลังแรงใจให้ชีวิตก้าวไปข้างหน้าได้ดี หนังละมุน อบอุ่น ไม่มีอะไรให้หน่วงอารมณ์หรือขัดใจ เหมาะกับการดูเพื่อพักหัวใจสมชื่อไทยของหนังจริงๆ

#MovieReview #รีวิวหนัง



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Review: #Alive (2020)

 #Alive (2020) คนเป็นฝ่านรกซอมบี้ Screenwriter & Director:   Jo Il Hyung       ตั้งแต่ทั่วโลกได้รู้จักกับ Train to Busan ก็ต้องบอกว่า ไม...