The King (2017)

The King (2017) อัยการโคตรอหังการ
#ปีนรั้วรีวิว #Action #Crime #Drama Director: Jae-rim Han

      พัคแทซู (In-sung Jo) นักเรียนนักเลงที่เอาแต่เกเรไปวันๆ พ่อของเขาเป็นโจรลักเล็กขโมยน้อยและมักจะนำปัญหามาที่บ้านบ่อยครั้ง วันหนึ่งขณะที่ แทซู กลับมาถึงบ้าน เขาเห็นภาพพ่อของตัวเองคุกเข่าอ้อนวอนชายคนหนึ่ง อย่างหมดหนทางต่อรอง ชายคนนั้นเป็นอัยการซึ่งทำหน้าที่พิจารณาคดีพ่อของเขา ตั้งแต่วันนั้น แทซู จึงพบความจริงที่ว่า ถึงตัวเองจะตีรันฟันแทงเก่งแค่ไหนในตอนนี้ แต่อนาคตข้างหน้าคนที่มีอำนาจของจริง ก็คือพวกเด็กหัวเกรียนที่นั่งหน้าห้อง ตั้งแต่นั้นมา แทซู จึงเปลี่ยนแปลงตัวเองและหันมาตั้งใจเรียน เพื่อที่เขาจะได้เป็นอัยการอย่างตั้งใจ

      หลังจากนั้นไม่กี่ปีต่อมา แทซู เรียนจบกฎหมายและได้เป็นอัยการสมใจ พร้อมทั้งมีความรักและครอบครัวอย่างที่ฝัน ทว่าการรับราชการเป็นอัยการนั้น มันไม่ได้สวยงามอย่างที่หวัง ทั้งงานหนักและเงินเดือนน้อยมีอัยการเพียง 1% จากทั้งหมดเท่านั้นที่ได้กุมอำนาจที่แท้จริง ส่วนพวกที่เหลือก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำคดี ผัวเมียทะเลาะกัน หรือคดีลักเล็กขโมยน้อย ถึงสิ้นเดือนก็รับเงินจิ๊บจ๊อยเพื่อดูแลที่บ้าน และแล้วทางแยกชีวิตของ แทซู ก็มาถึง

เมื่อเขาคิดจะรื้อฟื้นคดีล่วงละเมิดทางเพศในโรงเรียนแห่งหนึ่ง ที่คนผิดนั้นเป็นถึงลูกนักการเมืองที่ใช้อำนาจต่อรอง จนตัวเองกำลังจะหลุดคดี แต่ แทซู กลับนำคดีนั้นกลับมาพิจารณาใหม่ จนคราวนี้เขาได้เจอกับอัยการ 1% ของจริง ที่เข้ามาเพื่อเคลียร์เรื่องให้ผู้ต้องหาทั้งหมด แล้วตัว แทซู ก็เดินมาถึงทางแยกสำคัญ เขาต้องตัดสินใจก้าวเท้าไปทางไหน จะเลือกเป็น 99% เหมือนเดิม หรือจะกลายเป็น 1% ที่ทรงอำนาจ สามารถกุมชะตากรรมของบุคคลสำคัญของประเทศ เอาไว้ในมือของตัวเองได้

      หนังเล่าเรื่องราวในช่วงยุค 90s ถึงอำนาจในมือของอัยการกลุ่มหนึ่ง นำโดย ฮันคังซิค (จองอูซอง) หัวหน้าทีมฝ่ายสืบสวน ที่เป็นผู้กำหนดเกมทุกอย่าง เขาเป็นคนตัดสินใจว่าจะเลือกยืนข้างไหน หรือช่วงเวลาไหน ที่เหมาะสมจะเลือกคดีของใครมาทำ ทั้งหมดก็เพื่ออำนาจในการต่อรอง หนังจึงเหมือนภาพสะท้อนของกระบวนการยุติธรรม ที่ถูกใช้เป็นเครื่องมือในเกมการเมือง และการต่อรองทางอำนาจ หากสมประโยชน์กัน ทุกอย่างจะถูกพับเก็บเอาไว้เหมือนไม่เคยเกิดขึ้น แต่หากขัดผลประโยชน์กันเมื่อไหร่ความลับที่ถูกซุกเอาไว้ ก็พร้อมจะถูกนำเข้าสู่กระบวนการตรวจสอบได้ทันที

      หนังเรื่องนี้ถึงแม้ตัวละคร แทซู จะเป็นคนดำเนินเรื่องเป็นหลักก็จริง แต่คนที่โดดเด่นในแง่พลังการแสดงคงต้องยกให้กับ จองอูซอง ที่รับบทเป็น ฮันคังซิค นี่แหละ เพราะไม่ว่าจะการแสดงในแง่มุมของความลึกลับความน่าเกรงขาม หรือแง่มุมตลกที่หนังใส่เข้ามา ก็ทำได้ดีทุกด้านจริงๆ คืออยากจะบอกว่าถึงแม้หนังเรื่องนี้ จะเล่าการคอรัปชั่นในแง่มุมที่จริงจังซีเรียสก็เถอะ แต่หลายส่วนของหนังเอง ก็ไม่ได้ทำตัวจริงจังตามไปด้วยเลย มีการใส่อารมณ์ขันหรือมุกตลกเข้ามาเป็นระยะตลอดทั้งเรื่อง

      มันก็เป็นความจริงที่โหดร้ายนะว่า ความยุติธรรมมันก็มีจริงอยู่หรอก แต่มันมีเฉพาะกับแค่บางคนและบางโอกาส ในเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น แต่ไม่ใช่ทุกคนจะได้เจอกับความยุติธรรม แล้วข้อคิดอีกอย่างนึงที่ได้ก็คือ การวิ่งเข้าหาอำนาจในทางที่ผิด วันข้างหน้าสิ่งที่ทำลงไป มันอาจจะย้อนกลับมาทำร้ายเราได้ทุกเมื่อ เพราะสัจจะไม่มีในหมู่โจร แต่หากคงรักษาความซื่อตรงเอาไว้ มันอาจจะมีบ้าง ที่เจอพายุลมแรงอาจจะซัดให้เราจมดิ่งหรือโดนแช่แข็งเอาไว้ แต่เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ที่ลมมันเปลี่ยนทิศจริงๆ ก็ไม่แน่ว่าอาจจะได้กลับมายืดอกยืนอยู่แถวหน้าอีกครั้ง

      ดูหนังเรื่องนี้แล้วทำให้รู้ชัดเจนมากยิ่งขึ้นเลยว่า ความสำคัญของกระบวนการยุติธรรมมันมีมากแค่ไหน มันไม่ได้สำคัญแค่กับวิถีชาวบ้านทั่วไปเท่านั้น แต่ยังสำคัญไปถึงระดับประเทศ เพราะหากถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมือง ในการเล่นงานฝ่ายตรงข้ามแล้ว มันจะมีความหมายอะไร หากกำจัดคนโกงด้วยคนโกงกว่า สุดท้ายที่ได้มาก็มีแต่ความปั่นป่วนวุ่นวายในสังคม และปัญหาคอรัปชั่นที่แท้จริงไม่ได้ถูกแก้ไข อันนี้เขียนถึงเนื้อหาในหนังล้วนๆจริงๆนะ ไม่ได้โยงเข้าการเมืองอะไรแถวๆนี้เลย หากใครดูแล้วจะรู้ว่าเนื้อหาหนังมันตามนี้จริงๆ ออกตัวก่อนเดี๋ยวคนจะเข้าใจผิด ฮ่าฮ่า

      สรุปแล้ว The King (2017) อัยการโคตรอหังการ เป็นหนังตีแผ่เสียดสีกระบวนการยุติธรรม ที่ผูกโยงกับการเมืองได้ถึงใจนะ อาจจะไม่ถึงกับทำออกมาจริงจังมากนัก มีแทรกความตลกเข้ามาเป็นระยะ แต่ภาพรวมของหนังส่วนตัวค่อนข้างชอบ แล้วก็บันเทิงกับมันจริงๆ

 

ขอบคุณเครดิตรูปภาพจากภาพยนตร์ : The King (2017) 

#MovieReview #รีวิวหนัง