Nameless gangster : Rules of the Time (2012)

Nameless gangster : Rules of the Time (2012) โค่นเจ้าพ่อ
#ปีนรั้วรีวิว #Drama #Crime Director: Jong-bin Yoon

      ชเวอิคฮยอน (Min-sik Choi) เจ้าหน้าที่สรรพากรประจำท่าเรือ เขาและพรรคพวกมักจะแอบกินใต้โต๊ะ เก็บเล็กผสมน้อยตลอดเวลาที่ผ่านมา แต่ข้าวของหรือเงินที่ได้มามันก็เล็กน้อย ไม่เพียงพอที่จะทำให้ชีวิตของเขาและครอบครัวดีขึ้น ในวันที่ชีวิตของ อิคฮยอน ถึงทางแยกก็มาถึง ขณะที่เขาเดินออกตรวจตู้สินค้า ก็พบกับกลุ่มคนแอบเข้ามาเพื่อจะขโมยของในตู้ใบหนึ่ง แต่ อิคฮยอนกับเพื่อนก็ช่วยกันจัดการไว้ได้ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ว่าพวกโจรมันจะมาขโมยอะไร ทั้งสองคนจึงตัดสินใจเปิดตู้ใบนั้นจึงพบยาเสพติดจำนวนมาก
อิคฮยอน และเพื่อนจึงปิ๊งไอเดียที่ว่า จะขโมยยาเสพติดพวกนี้ไปขายเสียเอง โดยที่เพื่อนของเขาติดต่อกับ ชเวฮยองเบ (Jung-woo Ha) มาเฟียที่ตกลงตัดสินใจทำธุรกิจร่วมกับ อิคฮยอน แต่ที่บังเอิญก็คือทั้ง อิคฮยอนและฮยองเบ กลับเป็นญาติกันห่างๆ หลังจากนั้นเป็นต้นมา ทั้งสองคนจึงร่วมมือกันขยายอิทธิพล และดำเนินธุรกิจสีเทามากขึ้นเรื่อยๆ โดย อิคฮยอน ที่เป็นอดีตราชการมีเส้นสายเป็นมันสมองของแก๊งค์ และฮยองเบ เป็นฝ่ายปะฉะดะ ออกลูกบู๊กับใครก็ตามที่มาขวางทางพวกเขา

      หนังได้แรงบันดาลใจจากเรื่องจริงเหตุการณ์ ประกาศสงครามต่อต้านขบวนการอาชญากรรม ในปี 1990 ของเกาหลีใต้โดยคำสั่งของ ประธานาธิบดี โนแทอู (ชื่อนักแสดงเป็นการสมมุติขึ้นมา)

ก่อนที่จะเข้าเนื้อหารีวิวผมก็เพิ่งรู้เหมือนกันนะว่า คนเกาหลีเขาค่อนข้างนับญาติกันจริงจังเหมือนกันนะ อย่างในหนังนี่เรียกว่ามีสมุดบันทึกลำดับญาติกันเลยทีเดียว ซึ่งเรื่องราวของการนับญาติที่ว่า มันก็ถูกโยงมาเป็นส่วนสำคัญ อย่างหนึ่งของหนังเหมือนกัน เพราะนอกจาก อิคฮยอนและฮยองเบ ที่จากคนแปลกหน้า แล้วกลายมาเป็นญาติกันโดยบังเอิญแล้ว ยังมีอีกบางตัวละครที่มีส่วนช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เพียงแต่ไม่ใช่การช่วยกันในทางที่ดี ทว่าเป็นการใช้อำนาจในทางที่ผิด เอาจริงๆมันก็คือระบบอุปถัมภ์การเล่นพรรคเล่นพวกนั่นแหละ

      ชีวิตของ อิคฮยอน เรียกได้ว่าดูเป็นคนที่ไม่น่ามาเป็นมาเฟียได้ ถึงแม้เขาเองจะมีเส้นสายรู้จักคนเยอะเข้ากับคนง่ายก็จริง แต่โดยพื้นฐานนิสัยในส่วนลึกเขาแล้วไม่ใช่คนที่มีความกล้า แต่ก็ด้วยอดีตของครอบครัวที่เคยร่ำรวยที่สุดในเมืองมาก่อน มันจึงเป็นแรงผลักให้เขาอยากกลับไปยืนที่จุดเดิมอีกครั้ง เลยตัดสินใจเข้าร่วมกับ ฮยองเบ มาเฟียตัวจริงเสียงจริง ที่ยอมอ่อนข้อให้กับ อิคฮยอน ในบางครั้ง ก็เพราะความเป็นญาติกัน และต้องพึ่งพาเส้นสายของเขา ชีวิตของ อิคฮยอน มีขาขึ้นและขาลงสลับกันไปตลอดทั้งเรื่อง เพราะเขาไม่สามารถจัดการทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง เป็นได้เพียงแค่สะพานคอยเชื่อมสมประโยชน์กันระหว่างรัฐกับกลุ่มอิทธิพล

      ส่วน ฮยองเบ ขาใหญ่มาเฟียตัวจริงนั้น แม้จะเคารพและเกรงใจคำว่าครอบครัวมากแค่ไหน แต่เขาเองก็ยังรักตัวเองมากกว่าใครอื่นอยู่ดี เราจึงได้เห็นความน่ากลัวของ ฮยองเบ เมื่อเขาทำเพื่อคำว่าครอบครัว และความน่ากลัวเมื่อรู้ว่าครอบครัวหักหลังเขา ส่วนตัวแล้วตั้งแต่ดูหนังที่ ฮาจองอู แสดงมาชอบบทบาทนี้ที่สุดละ คือคาแรคเตอร์ ฮยองเบ นั้นน่ากลัวและน่าเกรงขามจริงๆ

      พอดูจนจบแล้วคงสรุปความหมายของ Nameless Gangster (แก๊งค์นิรนาม) ตามมุมมองของผมได้ว่า พวกแก๊งค์มาเฟียอย่าง ฮยองเบ น่ะถึงจะเป็นของจริงจะโหดยังไง ก็สู้มาเฟียที่ถือกฎหมายไม่ได้หรอก แก๊งค์นิรนามพวกนี้ต่างหากที่เป็นคนคุมเกมตัวจริง พวกมาเฟียอยากได้อะไรก็ต้องวิ่งเข้าหา เดือดร้อนอะไรก็ต้องขอความช่วยเหลือ ถึงคราวคับขันก็พร้อมทำทุกอย่าง แม้ต้องแลกกับชีวิตใครก็ตาม แถมกฎหมายยังทำอะไรคนพวกนี้ไม่ได้ เพราะพวกเขานั่นแหละคือ กฎหมาย

หนังเนื้อหาเข้มข้นประมาณนึง แต่ก็ไม่ถึงขนาดว่าเครียดหรือกดดันมาก ถือว่าดูสนุกกำลังดี ไม่มีฉากแอคชั่นเท่าไหร่ เน้นเล่าเรื่องราวของตัวละครและการเชือดเฉือนบทบาท เล่าเรื่องสลับไปมาระหว่างปัจจุบันและอดีต แต่ถึงอย่างนั้นหนังก็ไม่ได้เฉลยบทสรุป ของแต่ละตัวละครออกมาในทีแรก คนดูยังต้องไปลุ้นกับหนังอยู่ดี

      สรุปแล้ว Nameless Gangster : Rules of the Time (2012) โค่นเจ้าพ่อ เป็นหนังมาเฟียที่ดูสนุกเรื่องนึงเลยนะ แม้จะไม่มีฉากแอคชั่นหรือสถานการณ์กดดันตึงเครียดมาคอยขยี้มากนักก็ตาม แต่มันก็มีสถานการณ์ความไม่น่าไว้วางใจบนความเชื่อใจกันของตัวละคร ที่คนดูอย่างเราต้องมาลุ้นกันว่าสถานการณ์ที่ว่ามันจะพาคู่ลุงกับหลานไปจบลงที่ตรงไหน

#MovieReview #รีวิวหนัง