Inside Men (2015)

Inside Men (2015) คนในเขย่าการเมือง
#ปีนรั้วรีวิว #Action #Crime #Drama Director: Min-ho Woo

      อันซังกู (Byung-Hun Lee) หัวหน้าแก็งค์อันธพาล ได้รับมอบหมายงานให้ไปตัดหน้าชิงตัว มูนอินซอก ผู้จัดการบัญชีของ มิเร มอร์เตอร์ จากอัยการ อูจังฮุน (Seung-woo Cho) ที่เตรียมรีดข้อมูลการติดสนบน เพื่อเอามาเล่นงาน จางพิลวู ส.ส ที่กำลังเป็นตัวเต็ง ในการชิงตำแหน่งประธานธิบดีเกาหลีใต้ แต่แทนที่ อันซังกู จะเอาข้อมูลไปให้กับพวกที่รับงานมา เขากลับเอาข้อมูลทั้งหมดไปให้กับ อีกังฮี (Yun-shik Baek) บก.หนังสือพิมพ์ผู้ทรงอิทธิพลในวงการสื่อ เพื่อหวังใช้ข้อมูลที่ว่าเป็นข้อต่อรองในอนาคต แต่น่าเสียดายที่ อันซังกู นั้นไม่รู้ตัวเลยว่า คนที่เขาไว้ใจและเคารพที่สุด จะทำให้เขาแทบเอาชีวิตไม่รอด

      อัยการ อูจังฮุน ที่พลาดการได้ตัวและข้อมูลสินบนจาก มูนอินซอก จึงต้องเปลี่ยนเป้าหมายในการสืบคดีนี้เสียใหม่ และคนที่เป็นเป้าหมายของเขาในตอนนี้ก็คือ อันซังกู คนที่เคยได้ตัว มูนอินซอก และรีดเอาข้อมูลออกมาได้ เพียงแต่ฝ่ายนึงเป็นอัยการ อีกฝ่ายเป็นนักเลง พวกเขาจะร่วมมือกันได้ยังไง ที่สำคัญ อันซังกู เองก็ยังไม่ปลอดภัย และอาจถูกเอาชีวิตได้ทุกเมื่อเช่นกัน

หนังที่ดูไล่ๆกับเรื่อง The King (2017) แต่ได้ดู The King ก่อนหน้านิดนึง รู้สึกได้ว่าว่าแม้ธีมหนังทั้งสองเรื่องจะต่างกันนิดหน่อย แต่ก็สื่อสารอะไรบางอย่างคล้ายกัน เมื่อพูดถึงการใช้ข้อมูลความลับเรื่องทุจริตคอรัปชั่น เพื่อเล่นงานฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง ใน The King นั้น คนที่ได้เป็นอัยการตำแหน่งสูงแถวหน้าในองค์กร แทบจะเรียกได้ว่ามีอำนาจ ชี้นำประเทศได้เลยว่าจะเลือกยืนข้างไหน อยากจะให้ใครขึ้นมาเป็นผู้นำ โดยการเก็บซ่อนความลับคดี ที่ยังไม่จำเป็นต้องนำออกดำเนินการ และรอให้ถึงเวลาที่เหมาะสมสุกงอม ค่อยเด็ดผลที่สุกแล้วมากิน

      กับ Inside Men (2015) เล่าถึงการเอาข้อมูลทุจริต มาเล่นงานฝั่งตรงข้ามก็จริง แต่หนังก็เล่าในมุมที่ดูจะแบ่งขาวดำได้ชัดเจนกว่า และยังไม่ใช่การที่อัยการมีอำนาจล้นฟ้าแบบ The King แต่เป็นการเลือกคน ที่ไม่มีความหมายไม่มีความสำคัญ และพร้อมจะตกเป็นแพะโดนเขี่ยทิ้งได้ทุกเมื่อ หนังจึงมีภาพความเป็นหนังคู่หูของสองคน ที่เป็น Loser ที่ไม่มีใครเห็นค่าความสำคัญ มาร่วมหัวจมท้ายกัน

หนังเรื่องนี้ใครที่ได้ดู ไม่รู้จะเป็นเหมือนกันหรือเปล่านะ เป็นครึ่งชั่วโมงแรกที่มีความมึนพอสมควรกว่าจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้ เพราะหนังเปิดหัวมาก็ยัดๆเนื้อเรื่อง กับตัวละครใส่เรารัวๆโดยไม่ฟังอีร้าค่าอีรมกันเลย จนกระทั่งผ่านไปได้สักพักนึง ถึงได้เริ่มตั้งหลักจำตัวละครได้ รู้ว่าใครยืนฝั่งไหน ใครสีดำ ใครสีเทา กันบ้าง แล้วก็เป็นหนังที่ดูแล้วใช้สมองคิดตาม ตัวละครด้วยพอสมควร เพราะเราเดาหลายตัวละครไม่ถูกเลยว่า เขาจะเอายังไงต่อไป แต่ละคนก็มีโอกาสเอาตัวรอด หักหลัง พวกเดียวกันเองได้ตลอดเวลา

      คนที่เป็นตัวละครนำและดำเนินเรื่อง อาจจะเป็น อันซังกูกับอัยการอูจังฮุน ก็จริง แต่คนที่ดูจะมีอิทธิพลต่อตัวละค รและเนื้อเรื่องที่สุดเห็นจะเป็น อีกังฮี บก.หนังสือพิมพ์ผู้ทรงอิทธิพลในแวดวงสื่อ ที่สามารถเสกให้ใครเป็นเทวดา เป็นคนดีได้อย่างใจนึก หรือคิดจะเหยียบใครให้จมดิน ก็สามารถทำได้เพียงแค่ใช้อำนาจ ที่อยู่ปลายปากกาของเขา

หลังดูหนังเรื่องนี้จบ คงบอกได้ว่าคนที่กุมอำนาจในสังคมตัวจริง(แบบไม่อุดมคติ) คงจะเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยมหาศาล นักการเมือง และสื่อสารมวลชน (หนังยังเว้นนักกฎหมายไว้ซักอย่างนึง เพื่อเอามาตรวจสอบ) คือถ้าคนสามกลุ่มนี้ไม่ได้จับมือกัน แต่ต่างทำหน้าที่ของตัวเองและต่างตรวจสอบกัน มันก็คงไม่เกิดภาพแบบในหนัง

      แต่หากผู้มีอำนาจสามกลุ่มนี้จับมือกันเมื่อไหร่ การตรวจสอบคงแทบเป็นไปไม่ได้เลย เพราะเอาจริงในหนังเรื่องนี้ Mindset ความต้องการตรวจสอบเรื่องสินบน นั้นก็เพราะต้องการเล่นงานฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง หาใช่ทำไปเพื่อความยุติธรรมในสังคมก็เปล่า

หากให้เทียบกันระหว่าง The King (2017) กับ Inside Men (2015) เรื่องนี้แล้ว ส่วนตัวหากมองในมุมความบันเทิงให้ The King สนุกกว่านะ แต่หากมองในแง่มุมพล็อต การดำเนินเรื่อง จุดพลิกผัน ยกให้ Inside Men ดีกว่า แต่เอาจริงทั้งสองแง่มุมของทั้งสองเรื่อง ก็ไม่หนีกันเท่าไหร่หรอก แล้วแต่รสนิยมคนดูด้วยว่า จะชอบการนำเสนอยังไง หนังเอาอารมณ์แบบไหนนำหน้า ส่วนนักแสดงก็มีแต่รุ่นใหญ่ทั้งนั้นเรื่อง การแสดงยิ่งหายห่วงเลย

      สรุปแล้ว Inside Men (2015) เป็นหนังสืบสวนการเมืองที่ เข้มข้น น่าติดตาม สนุกเรื่องนึงเลยนะ อาจจะมีช่วงแรกที่พางงนิดนึงเพราะหนังรีบยัดใส่ตัวละครมาเยอะ แต่พอผ่านไปสักพักจับจุดได้แล้วเราก็สนุกไปกับหนังได้เต็มที่กับการลุ้นว่า การต่อสู้ในระบบยุติธรรมจะสามารถสู้กับพลังอำนาจในระบบการเมือง อำนาจเงิน อำนาจนอกกฎหมาย และอำนาจสื่อได้หรือไม่

#MovieReview #รีวิวหนัง