Crying Out in Love 在世界中心呼唤爱 (2016)

Crying Out in Love 在世界中心呼唤爱 (2016)
#ปีนรั้วรีวิว #Romance #Melodrama 

      ระหว่างความทรงจำของความทุกข์กับความทรงจำของความสุข    เราจะลืมความทรงจำในแบบไหนยากกว่ากัน  มันก็อาจจะหาคำตอบได้ยากนะ บางครั้งการที่เราได้นึกถึงความทุกข์ในอดีตมันก็อาจจะเป็นแรงผลักให้เราก้าวไปข้างหน้าได้กับบทเรียนที่ผ่านมา แต่กลับกันความทรงจำของความสุขอาจจะกลายเป็นสิ่งที่ฉุดรั้งเราไว้ทำให้ไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้ เพราะเราติดกับดักความสุขในอดีตที่มันไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้อีกแล้ว

      เค่อต๋า ชายที่เพิ่งได้รับพัสดุชิ้นหนึ่งซึ่งตัวเองก็รู้ดีว่ามันคืออะไร สิ่งนั้นก็คือเทปคลาสเซ็ที่่ถูกส่งมาหาเขาจากใครบางคนที่ทำให้เขานึกถึงความทรงจำในอดีต เค่อต๋า จึงตัดสินใจเดินทางกลับบ้านเกิดเพื่อที่จะไปทำบางอย่างที่เขาได้ทำค้างคาเอาไว้ไม่สามารถทำมันได้สำเร็จ

      อีกด้านนึง เซียเย่ หญิงที่ได้รับจดหมายและเทปคลาสเซ็ทจากใครบางคนเมื่อเธอเปิดอ่านเนื้อความในจดหมายก็ทำให้เธอประหลาดใจ เซียเย่ จึงตัดสินใจเดินทางกลับไปยังบ้านเกิดที่เธอจากมานานเพื่อหาคำตอบว่าจดหมายเหล่านี้ถูกส่งมาหาเธอเพราะอะไร

      เค่อต๋า เด็กนักเรียนที่ได้แต่แอบมองเด็กสาวนักว่ายน้ำของโรงเรียนอย่าง เซียเย่ อยู่ฝ่ายเดียว แต่จะด้วยโชคชะตาหรืออะไรก็แล้วแต่ เค่อต๋า ที่ว่ายน้ำไม่เป็นกลับถูกเพื่อนแกล้งจับโยนลงน้ำ เซียเย่ ที่เห็นเหตุการณ์ก็เลยโดดลงไปช่วยไว้ จากนั้นเลยกลายเป็นว่านั่นคือจุดเริ่มต้นให้ทั้งสองคนได้รู้จักกัน 

      เค่อต๋า นั้นเป็นเด็กที่ชอบเขียนบันทึกเพราะว่ามีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักเขียน เซียเย่ ก็เลยเชียร์ให้เขาเขียนจดหมายส่งไปสถานีวิทยุเพื่อชิงของรางวัล แต่กลายเป็นว่า เค่อต๋า เขียนเรื่องโกหกส่งไปจนจดหมายของเขาได้อ่านออกอากาศ  แต่นั่นกลับทำให้ เซียเย่ โกรธอย่างมาก  จน เค่อต๋า ต้องยอมยืนตากฝนเพื่อขอคืนดี และ เซียเย่ ก็คืนดีพร้อมทั้งยื่นจดหมายให้ฉบับหนึ่ง  นั่นก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นของทั้งสองคนในการใช้การเขียนจดหมายในการสื่อสารสิ่งที่อยู่ภายในใจของทั้งคู่

     หนังเรื่องนี้ถ้าบอกข้อมูลที่จะเขียนจากนี้ไปก็เหมือนจะสปอย   ยังไงไม่อยากอ่านก็ข้ามตั้งแต่บรรทัดนี้ได้เลย Crying Out in Love เรื่องนี้ก็คือรีเมคเวอร์ชั่นประเทศจีนจากเรื่อง Crying Out Love In The Center of The World ของประเทศญี่ปุ่นที่สร้างจากนิยายชื่อ Socrates in Love ที่เขียนโดย Kyoichi Katayama

      ในส่วนของเนื้อหาในเวอร์ชั่นนี้ช่วงครึ่งแรกของหนังที่ปูพื้นความสัมพันธ์ของ เค่อต๋าและเซียเย่ นั้นเวอร์ชั่นนี้จะมีความป๊อบปี้เลิฟใสใสมีการผจญภัยเล็กๆร่วมกัน สร้างรอยยิ้มให้กับคนดูได้พอสมควร แต่ในแง่การสร้างความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็รวบรัดไปอย่างรวดเร็วด้วยเช่นกัน

      เวอร์ชั่นต้นฉบับนั้นหนังยาวถึง 2 ชั่วโมงเศษๆ แต่เรื่องนี้ลดเวลาลงมาถึง 40 นาที การซึมซับเนื้อหาความผูกพันของคู่พระนางเลยอาจจะเบากว่าต้นฉบับที่ให้เวลากับส่วนนี้เต็มที่ แต่พอถึงครึ่งหลังของหนังที่เป็นเรื่องขยี้ความโศกเศร้า ส่วนตัวก็ถือว่าทำได้ดีพอสมควรนะ 

      มีการเปลี่ยนและเพิ่มเนื้อหาหลายๆอย่างเข้ามาเพื่อไม่ให้ซ้ำต้นฉบับเกินไป แถมมีการเปลี่ยนรายละเอียดบางอย่างของเด็กคนนั้นในตอนจบ ซึ่งตรงนี้ส่วนตัวชอบกว่าต้นฉบับ มันดูโลกสวย สดใส ขึ้นมาอีกนิดนึง ถึงแม้มันจะดูมีอะไรน้อยลงกว่าเดิมก็ตาม

      และอีกจุดหนึ่งที่เปลี่ยนไปแล้วชอบก็คืออาชีพของตาลุงที่คอยเล่าเรื่องราวความรักในอดีตของตัวเองให้ทั้ง เค่อต๋าและเซียเย่ ฟังนี้แหละ ที่ต้นฉบับเปิดร้านรับถ่ายรูป แต่ฉบับนี้เปิดร้านไปรษณีย์รับส่งของไปในอนาคต ซึ่งมันทำให้หนังเรื่องนี้มีมุมมองใหม่ๆเข้ามาและเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างไปพอสมควร  แล้วก็ความคิดของ เซียเย่ ที่ก็ดูไม่ฟูมฟายมากนักกับการที่ตัวเองต้องจากไป ซ้ำยังสามารถนึกถึงคนอื่นนอกจากตัวเองอีกด้วย

      การที่คนรักจากเราไปก่อน ระดับของความเสียใจก็คงขึ้นอยู่กับระดับของความสุขในช่วงที่ใช้ชีวิตร่วมกัน ยิ่งมีความสุขมากเท่าไหร่  เมื่อคนที่เรารักจากไปแล้ว  ถ้าเราไม่สามารถจัดการกับความรู้สึกโศกเศร้าของตัวเองได้ ความสุขในช่วงเวลานั้นมันก็จะกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เราทุกข์มากที่สุด  เพราะเราไม่สามารถย้อนเอาคืนวันเก่าๆกลับมาได้

      สรุปแล้วแม้เวอร์ชั่นนี้ของหนังแม้อาจจะไม่ดีเท่าต้นฉบับ แต่รายละเอียดหลายๆอย่างที่เปลี่ยนไปในหนังก็ทำให้เราได้มุมมองใหม่ๆ ที่แตกต่างออกไปจากเดิมแถมก็ยังเวิร์กไม่เสียของอีกด้วย

#MovieReview #รีวิวหนัง