Strobe Edge (2015)

Strobe Edge (2015) Live Action
#ปีนรั้วรีวิว #Drama #Romance #LiveAction

      นิยามความรักของแต่ละคนคงแตกต่างไม่เหมือนกัน แต่เชื่อเถอะเวลาเรารักใครเราจะไม่อยากได้อยู่ใกล้ๆ อยากได้เป็นเจ้าของคนคนนั้นหรอ แม้หลายคนจะบอกว่า ความรักคือการเสียสละ การได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขโดยที่เราอาจจะไม่ใช่ความสุขของเขา  แต่ถ้าหากเลือกได้คุณจะไม่คิดอยากเป็นความสุขของเขายังงั้นหรอ

      นินาโกะ (Kasumi Arimura) เด็กสาวที่สารภาพรักกับ เรน (Sôta Fukushi) หนุ่มสุดฮอตของโรงเรียน แต่เธอได้กลับมาแค่ความผิดหวังเมื่อถูก เรน ปฏิเสธเนื่องจากเขาเองก็มีแฟนอยู่แล้ว หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา นินาโกะ ก็สัญญากับตัวเองว่าจะพยายามเป็นเพื่อนที่ดีของ เรน เสมอ แม้ว่าความรักของเธอจะไม่สมหวังก็ตาม แต่หลังจากเปิดภาคเรียนถัดมาทั้งสองคนก็ได้ย้ายมาเรียนห้องเดียวกัน 

      โดยที่มี อันโด (Yûki Yamada) เพื่อนของ เรน คอยจับตาดูทั้งสองคนอยู่และเหมือน อันโด เองก็มีความสนใจในตัว นินาโกะ อยู่ไม่น้อย จึงพยายามหาทางแยก นินาโกะ กับ เรน ออกจากกัน  เพราะระหว่าง อันโดกันเรน เคยมีเรื่องราวที่ทำผิดต่อกันมาก่อน และเหมือนว่า อันโด เองก็อยากจะเอาคืนเหมือนกัน รวมทั้งตอนนี้ก็ดูเหมือนว่า เรน ก็เริ่มหันมาให้ความสนใจในตัว นินาโกะ ด้วยความใกล้ชิดและการได้เรียนรู้กันมากขึ้น

      Live Action จากมังงะสุดฮิตของ Io Sakisaka เป็นหนังที่เล่ามุมมองของความรักในรูปแบบที่ไม่ค่อยได้เห็นในหนังรักทั่วไปนะ  ปรกติในหนังรักที่เราคุ้นเคยก็มักจะได้เห็นความเสียสละของตัวละคร หรือเล่าในมุมมองที่เป็นอุดมคติว่ารักคือการเสียสละ รักคือการทำให้คนที่เรารักมีความสุข แต่เรื่องนี้กลับหยิบยกมุมมองความรักที่เป็นเรื่องของการเป็นเจ้าของ ความเห็นแก่ตัว ที่เมื่อมีคนสมหวังก็ย่อมที่จะต้องมีคนผิดหวังเป็นธรรมดา

      อย่างที่จั่วหัวไปในตอนต้นว่าเมื่อเรารักใคร เราจะไม่คิดอยากจะอยู่กับคนคนนั้นจริงหรอ ก็เหมือนกันกับ นินาโกะ เด็กสาวที่โลกสวยคิดว่า...การที่ตัวเองถูกปฏิเสธแล้วก็ยังสามารถเป็นเพื่อนกับ เรน ได้ ยังคอยใกล้ชิดสนิทสนม จนวันนึงมันค่อยๆแทรกซึมเข้าไปเรื่อยๆ  จนกว่าจะรู้ตัวอีกทีความต้องการของเธอที่อยากจะให้ เรน ชอบเธอเหมือนกัน ก็เป็นความจริงจนได้  แต่นั่นเองก็กลับกลายเป็นว่าความรักระหว่าง เธอกับเรน ก็ต้องไปทำลายความรู้สึกของใครหลายๆคน ไม่ว่าจะเป็น มายูกะ (Arisa Satô) แฟนของ เรน หรือจะ อันโด เพื่อนรักของ เรน ที่ทั้งสองคนก็มีปัญหาเก่าที่ยังเคลียร์กันไม่จบอยู่ก่อนแล้ว

      ก็เลยกลายเป็นว่าคนเราหากอยากจะสมหวังในความรัก มันก็มักจะต้องมาพร้อมกับความเห็นแก่ตัว เห็นแก่ความสุขส่วนตัวเหมือนกันนะ ไม่อย่างงั้นเราต้องเลือกที่จะเสียสละความสุขของตัวเอง  เพื่อความสุขของคนอื่นอย่างนั้นหรือเปล่า เพราะเมื่อมีคนสมหวังในความรักก็ย่อมที่จะต้องมีคนไม่สมหวังอย่างเลี่ยงไม่ได้

      แต่เอาจริงๆหนังเองก็ไม่ได้โหดร้ายกับความรู้สึกของเรา หรือทำให้เรากระอักกระอวนกับความรักความสัมพันธ์ของ เรน กับนินาโกะ มากนัก เมื่อเลือกที่จะให้เกิดเหตุการณ์หลายๆอย่างให้มันมีหนทางลงให้กับตัวละคร โดยที่คนดูอย่างเรายังสามารถเอาใจช่วยและไม่รู้สึกว่าทั้งสองคนเห็นแก่ตัวจนเกินไป

      และอีกอย่างนึงที่มองเห็นได้จากหนังเรื่องนี้ก็คือการที่ หากเราไม่ได้อยากจะเป็นฝ่ายเลิก ก็ไม่ควรที่จะพูดคำว่า”เลิก”เป็นอันขาด เพราะคำพูดเมื่อพูดออกไปแล้วมันเป็นนายเรา มันไม่สามารถย้อนกลับมาได้ และเมื่อความรู้สึกของอีกฝ่ายเปลี่ยนไปแล้ว เราอาจจะไม่สามารถพูดอธิบายอะไรได้ต่อจากนั้น เมื่อความรู้สึกรักมันหมดลงไปแล้ว

     หนังที่เนื้อหาเป็นเรื่องของความรักล้วนๆแทบไม่มีซับพล็อตอื่นๆเลย แต่ก็ถือว่าทำออกมาได้ดีมีประเด็นที่แตกต่างจากหนังรักที่เคยได้ดูมา เป็นหนังที่อาจจะเล่าแบบโลกสวย แต่รูปแบบความรักของหนังก็ไม่ได้โลกสวยตามไปด้วยหรอก เมื่อเรารักใคร…จริงอยู่ที่เราก็อยากมองเห็นเขามีความสุข แม้ความสุขนั้นจะไม่มีเราอยู่ร่วมด้วยก็ตาม…..แต่ใครล่ะจะไม่อยากเป็นความสุขนั้นเอง จริงมั้ย

#MovieReviwe #รีวิวหนัง