Honey (2018)

Honey (2018) รักนิรันดร์
#ปีนรั้วรีวิว #Romance #Drama Director: Kôji Shintoku

      นาโอะ โคกุเระ (Yûna Taira) สาวน้อยขี้อาย ที่มักจะเอาแต่พูดคำว่า “น่ากลัว” กับ “ไม่ไหว” แค่ย้ายเข้ามาเรียนมัธยมปลายวันแรก ก็เจอเรื่องน่าปวดหัวเข้าจนได้ เมื่อ ไทกะ โอนิเสะ (Shô Hirano) นักเรียนหัวไม้ ที่ใครต่างมองว่าเขาเป็นเด็กเกเร เดินตรงเข้ามาเธอในห้องเพื่อนัดพบหลังเลิกเรียน เรื่องที่ โอริเสะ จะคุยกับ นาโอะ มันก็คือเรื่องหัวใจ ซึ่งเธอไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน เมื่อ โอนิเสะ ขอให้ นาโอะ เป็นแฟนกับเขา ด้วยความกลัวว่าจะถูกทำร้าย นาโอะ จึงรับปากแบบส่งๆไป โดยไม่คิดว่าฝ่ายชายจะจริงจังอะไร

แต่ที่ไหนได้วันรุ่งขึ้น โอนิเสะ กลับมารอรับเธอที่หน้าบ้านเพื่อไปเรียนพร้อมกัน เพียงแต่ขณะนั้น นาโอะ ไม่ได้รู้สึกอะไรกับ โอนิเสะ เลยนอกจากความกลัว แถมเธอเองยังมีคนที่ชอบและอยากจะใช้ชีวิตด้วยอยู่แล้ว มันจึงเป็นปัญหาน่าปวดหัวสำหรับสาวขี้กลัว ที่ต้องหาทางปฏิเสธรักจากหนุ่มที่เธอมองว่าเขาเป็นนักเรียนนักเลง

      หนังสร้างจากมังงะ “Honey” ของ Amu Meguro ดูภาพรวมของหนัง คิดว่าพล็อตแล้วก็ประเด็นในหนัง ถึงจะไม่ใหม่นักแต่ก็ถือว่าน่าสนใจดีนะ เพียงแต่พอมานำเสนอเป็นหนัง แล้วต้องยัดเนื้อหาเข้ามาในเวลาจำกัด มันก็มีความหลวมของเนื้อหา ความสัมพันธ์ของตัวละครเชื่อมกันเพียงเบาบาง อย่างเรื่องราวการกลั่นแกล้งกันในโรงเรียน ประเด็นความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน ที่ถูกนำเสนอมาในครึ่งเรื่องแรก อันนี้แหละที่ดูจะมีน้ำหนักเบา อะไรมันดูเร่งรีบง่ายๆลงล็อคไปเสียหมด

ด้วยความที่มีตัวละครที่เรียกว่า เป็นคนไม่ค่อยมีมนุษย์สัมพันธ์หลายตัวละคร ไม่ว่าจะพระเอกอย่าง โอนิเสะ นางเอกอย่าง นาโอะ เพื่อนใหม่อย่าง อายุมุ มิซากิ (Ryusei Yokohama) กับ มิยาบิ นิชิกากิ (Nana Asakawa) เนื้อหาในหนังมันเลยมีมิสชั่นให้ตัวละครเอกต้องทำภารกิจแบบรวดเร็ว ก่อนที่จะเข้าเนื้อหาหลักเรื่องความรักของตัวเอง

      ส่วนครึ่งหลังที่เป็นปมชีวิตส่วนตัวของคู่พระนางและปมความรัก ส่วนนี้ถึงจะดูว่าง่ายเหมือนครึ่งแรกแต่เนื้อหามันเข้มข้นกว่า ส่วนนี้เลยถือว่าทำได้สนุกแล้วก็ดูมีอะไรมากกว่าเดิมเยอะ จะว่าไปปมชีวิตกับปมความรักของ นาโอะ มันเชื่อมถึงกัน เพราะเธอคิดว่าเธอรักใครคนนึง เพราะเขาดูแลเธอมาตลอดเวลาตั้งแต่สูญเสียพ่อแม่ไป ส่วนใครคนนั้นก็ดูแลเธอมาตลอดและยอมกระทั่งละทิ้งความฝัน เพื่อปกป้อง นาโอะ ในแบบของเขา บทส่วนนี้มันเลยเหมือนเป็นการก้าวพ้นวัยของตัวละคร นาโอะ ไปด้วย ที่เธอต้องหลุดพ้นความรู้สึกกลัวของตัวเองไปให้ได้

      พระเอกของเรื่องอย่างพี่ ต๊ะ บอยสเก้าต์ ฮ่าฮ่า เอ้ย โช ฮิราโนะ ที่รับบทเป็น โอนิเสะ บทพระเอกของเรื่องนี้เอาจริงเขาก็มีปมเหมือนกันนะ ที่ทำให้เขากลายเป็นนักเรียนนักเลง แต่เหมือนหนังจะไม่ค่อยให้น้ำหนักเท่าไหร่ ส่วนหนึ่งก็เพราะปมของตัวละคร ถูกแก้ไขไปก่อนหน้าแล้วด้วยนั่นแหละ ซึ่งมันก็ผูกโยงมาถึงตัว นาโอะ โดยที่เธอไม่รู้ตัวมาก่อน

ครึ่งเรื่องแรกของหนังเน้นความบันเทิง ตลกโปกฮา คอมเมดี้ ส่วนใหญ่ก็จะมาจาก คาแรคเตอร์ นาโอะ นางเอกของเรื่องนี่แหละ ว่าไปก็ คาแรคเตอร์คล้ายกับเรื่อง Miseinen dakedo kodomo janai (2017) ที่รับบทเป็นคุณหนู คาริน ผู้โลกสวยอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ ซึ่ง ยูนะ ทาอิระ ก็แสดงได้น่ารักมีเสน่ห์ทั้งสองเรื่องเลยนะ

      สรุปแล้ว Honey (2018) รักนิรันดร์ เป็นหนังที่ดูเพื่อความบันเทิง ฟินๆพอไหวนะ สนุกพอได้อยู่ แต่ส่วนตัวแล้ว Miseinen dakedo kodomo janai (2017) เรื่องก่อนหน้าของ ยูนะ สนุกกว่าเยอะเลย ได้ทั้งความฮา แล้วปมของหนังก็หนักแน่นกว่าเยอะ ส่วนเรื่องนี้เหมือนจะเน้น หลายปมหลายประเด็นจับจุดไม่ถูก เลยอาจจะดูยังไม่ลงตัวเท่าไหร่ แต่ก็ไม่แย่นะถือว่ายังตอบโจทย์ความบันเทิงได้อยู่

#MovieReview #รีวิวหนัง