Marmalade Boy (2018)

Marmalade Boy (2018) มาร์มาเลดบอย ผู้ชายรสส้ม
#ปีนรั้วรีวิว #Romance Director: Ryuichi Hiroki

      มิกิ โคอิชิคาวะ (Hinako Sakurai) สาวมัธยมปลายที่จู่ๆก็ต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อ จินกับรุมิ โคอิชิคาวะ พ่อและแม่ของเธอตัดสินใจหย่าขาดจากกัน แค่พ่อแม่เลิกกันว่าหนักหนาสำหรับเธอแล้ว มันยังมีเรื่องน่าปวดหัวกว่านั้น เมื่อเขาและเธอตัดสินใจสลับคู่กับอีกคู่สามีภรรยา ที่เพิ่งเจอกันตอนไปพักร้อนยังฮาวายอย่าง โยจิกับชิยาโกะ มัตซึอุระ ซึ่งบ้านมัตซึอุระเองก็มีลูกชายรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ อย่าง ยู มัตซึอุระ (Ryô Yoshizawa) เด็กหนุ่มที่ดูจะทำใจได้กับการสลับคู่ของพ่อแม่สองครอบครัวนี้ ผิดจาก มิกิ ที่ไม่ว่ายังไงก็ยังยืนกรานไม่อยากให้พ่อและแม่ของเธอต้องแยกจากกัน

      แต่ที่ มิกิ อาจจะยังไม่รู้ก็คือ แผนการแก้ปัญหานี้ของผู้ใหญ่ เมื่อพ่อแม่ของทั้งสองครอบครัวตัดสินใจซื้อบ้านใหม่หลังใหญ่ เพื่อให้ทั้งสองครอบครัวอยู่ร่วมกัน ซึ่งมันทำให้ มิกิ ไมเกรนขึ้นปวดหัวจี๊ดกับการตัดสินใจของผู้ใหญ่ทั้งสองบ้านอย่างหนัก แต่ด้วยความเป็นเด็กเมื่อไม่สามารถขัดใจพ่อแม่ได้ ก็เลยต้องจำใจตามน้ำ อยู่ใต้ชายคาเดียวกันทั้งสองครอบครัว แถม มิกิ ยังโดนกำชับว่า ห้ามตกหลุมรักกับ ยู โดยเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเรื่องราวของทั้งสองครอบครัวมันจะยุ่งยากไปกว่านี้ แต่อย่างว่าล่ะน้า…เด็กวัยรุ่นหนุ่มสาวมาอยู่ห้องติดกัน เจอกันทุกวันจะห้ามใจไหวไหมล่ะเนี่ย…..

      หนังเรื่องนี้คงจำกัดความได้ว่า เป็นหนังที่นำเสนอความรักของคนบางกลุ่ม บางรูปแบบ ที่ไม่เหมือนกับค่านิยมทั่วไปในสังคม หรือจะเรียกว่าเป็นความรักในรูปแบบ ที่สังคมไม่ให้การยอมรับความรักในรูปแบบนี้ ไม่ต่างจากแว๊บแรกที่ มิกิ ไม่สามารถรับได้กับการที่ผู้ใหญ่ของทั้งสองครอบครัว ตัดสินใจสลับคู่กัน จะว่ายังไงดี…อย่าว่าแต่ มิกิ ที่เป็นลูกเลย เป็นใครในสังคมก็คงแปลกใจ กับสถานความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น แน่นอนว่า มิกิ ออกอาการต่อต้านและมองสิ่งที่เกิดขึ้น ว่ามันเพี้ยนและแปลกประหลาดแน่นอน

แล้วหนังไม่ได้หยิบยกมาเพียงแค่รูปแบบการสลับคู่เท่านั้น แต่ยังร่วมถึงรักต่างวัยระหว่างครูกับลูกศิษย์อีกด้วย แน่นอนว่าทั้งสองสถานนี้ ในสังคมย่อมไม่ให้การยอมรับแน่นอน ที่ครูจะรักหรือคบหากับนักเรียนของตัวเอง แล้วหนังเรื่องนี้ยังไปไกลกว่าแค่การสลับคู่ และความรักของครูกับนักเรียน เพียงแต่ไม่สปอยแล้วกันนะไปดูกันเอาเอง

      มันก็เป็นเรื่องที่ตัดใจได้ยากนะเวลาที่เรารักใคร ถึงจะรู้ว่าต่างสถานะหรือไม่เหมาะสมกัน แม้เราจะอยากให้คนอื่นเข้าใจมากแค่ไหนก็ตาม เมื่อค่านิยมทางสังคมที่ตีกรอบขีดเส้นเอาไว้ ว่าคนทั้งสองสถานะนี้ไม่ควรรักกัน แต่คนมันรักกันไปแล้วจะให้ตัดใจมันก็คงยาก แม้หนังเองจะไม่ได้ทำออกมาในมุมมองเหมือนอยากจะให้ มิกิ เข้าใจความรู้สึกของพ่อแม่ แต่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ มันก็ทำให้เธอเข้าใจความรู้สึกนั้นไปโดยปริยาย เมื่อเจอกับสถานการณ์ที่ว่านั้นด้วยตัวเอง เมื่อความรักของเธอมันหลุดออกจากที่สังคมตีกรอบเอาไว้

ธีมของหนังมองเผินๆ อาจจะดูเหมือนหนังรักใสๆไฮสคูลก็จริง ทว่าประเด็นในหนังค่อนข้างจริงจังแล้วก็ชวนหน่วงพอสมควรเลยนะ แต่ด้วยธีมหนังแล้วหลายคนคงพอเดาออกแหละว่า บทสรุปสุดท้ายแล้วยังไงคงไม่ออกมาดาร์กอะไรขนาดนั้น(รึเปล่า) และหากใครที่คิดจะดูเพราะหวังความฟินแล้วล่ะก็ อาจจะต้องคิดหนักซักหน่อย

      เพราะอย่างที่บอกไปว่าหนังนำเสนอ รูปแบบความรักที่มันหลุดออกจากกรอบของสังคม ฉะนั้นเนื้อหาตลอดทั้งเรื่อง มันเลยออกจะแปร่งๆหน่วงประมาณนึงเลยล่ะ ลุ้นแค่จะดาร์กไปจนสุดทางหรือเปล่าเท่านั้นเอง นิยาม “ความรัก” ของหนังเรื่องนี้จึงเหมือนกับสิ่งที่หนังหยิบมาใช้เป็นกิมมิกนั่นแหละ marmalade หรือ แยมผิวส้ม มันก็มีทั้งรสหวานและขมในคราวเดียวกัน ความรักในบางรูปแบบก็เหมือนกัน มันไม่ได้มีแต่ความสุข มันไม่มีมุมมองที่ดีและไม่ได้รับการยอมรับจากคนภายนอก แต่หากมองในแง่ดีแบบโลกสวย ในทุ่งลาเวนเดอร์เลยนะ ความรักในรูปแบบที่สังคมไม่ยอมรับ มันก็มีข้อดีอย่างหนึ่ง คือคู่ที่เจอกับสถานการณ์นี้ ก็คงต้องยิ่งรักกันมากขั้น จับมือกันแน่นขึ้น ประคองกอดกันไว้ เพื่อทานกระแสและพิสูจน์ความรักที่มีให้กัน

      สรุปแล้ว Marmalade Boy (2018) มาร์มาเลดบอย ผู้ชายรสส้ม เป็นหนังรัก โรแมนติก ที่ตีความความรักในมุมมองใหม่ ที่ไม่ค่อยเห็นมีใครหยิบนำมาเล่าสักเท่าไหร่นะ มันก็น่าสนุกดี เหมาะสำหรับคนที่ชอบดูอะไรแปลกๆ ที่อาจจะมีความหน่วงไม่เน้นความฟินเท่าไหร่นัก

ขอบคุณเครดิตรูปภาพจากภาพยนตร์ : Marmalade Boy (2018)

#MovieReview #รีวิวหนัง