Wood Job (2014)

Wood Job (2014) วันหนึ่งฉันเดินเข้าป่า
#ปีนรั้วรีวิว #Adventure #Comedy Director: Shinobu Yaguchi

      เวลาพูดถึงประเด็นเกี่ยวกับการอนุรักษ์ธรรมชาติ แม่น้ำ ป่าไม้ สัตว์ป่า หรืออะไรก็แล้วแต่ เรามักจะได้ยินได้ฟังแต่เรื่องที่เล่าผ่านมุมมองแบบอุดมคติ ที่มักจะบอกเพียงแต่ว่าธรรมชาติมันสำคัญยังไง  เราจึงต้องรักษาเอาไว้ การฆ่าสัตว์คือสิ่งผิด การตัดไม้ทำลายป่าคือสิ่งผิด แต่เราก็ยังได้เห็นข่าวสารการลักลอบตัดไม้และล่าสัตว์ป่าอยู่ตลอดเวลา สำหรับหนังเรื่องนี้หากจะให้เกริ่นนำว่าหนังพูดเกี่ยวกับป่าว่าอย่างไรคงจะบอกได้ว่า “เราจะตัดไม้ทำลายธรรมชาติยังไง…ให้ป่าไม้อยู่ไปชั่วลูกชั่วหลาน”

      ฮิราโนะ (Shôta Sometani) เด็กหนุ่มมัธยมปลายที่เจอกับข่าวร้ายแบบดับเบิล ในตอนนี้เขาโตขึ้นไปอีกขั้นนึงด้วยการเรียนจบมัธยมปลายแล้ว แต่เจ้าตัวดันสอบเข้ามหาลัยที่ไหนไม่ติดสักแห่ง  แถมชีวิตยังเหมือนถูกฟ้าผ่าซ้ำที่เดิมเป็นครั้งที่สอง เมื่อถูกแฟนที่คบกันมาบอกเลิกอย่างกระหันทัน เพื่อนๆที่ทนเห็นความเศร้าของ ฮิราโนะ ไม่ไหวจึงชวนกันออกไปร้องคาราโอเกะ แทนที่พ่อหนุ่ม ฮิราโนะ จะดีขึ้น กลับกลายเป็นแย่ลงเมื่อเห็นความร่าเริงของเพื่อนๆที่สอบติดกันหมด 

      แต่ตัวเองทั้งสอบไม่ติดแล้วยังโดนแฟนทิ้งเข้าให้อีก เพื่อนๆเลยบอกกับ ฮิราโนะ ว่าจะนั่งเศร้าไปใยออเจ้าสาวๆสวยๆยังมีอีกเยอะแยะ และแล้วฟ้าก็ใจดีประทานสาวสวยลงมาให้กับ ฮิราโนะ จริงๆ เพียงแต่ว่าสาวเจ้าดันเป็นรูปที่อยู่บนใบปิดโฆษณาเชิญชวน  ให้หนุ่มๆไปฝึกหัดเป็นเจ้าหน้าที่โรงเลื่อยไม้ในป่าเป็นเวลาหนึ่งปีซะงั้น…..

      ”หากเธอเหนื่อยล้าจงเดินเข้าป่า อย่างน้อยก็ไม่ต้องพบเจอคนใจร้ายอย่าเธอ” พ่อหนุ่ม ฮิราโนะ คงครวญเพลงนี้อยู่ในใจเป็นแน่ เลยตัดสินใจเอาไงเอากันว่ะ…สอบก็ไม่ติดแฟนก็ทิ้งเข้าป่าแล้วกัน 555 เพียงแต่ว่าแค่ก้าวลงจากรถไฟ ฮิราโนะ ก็ชักไม่แน่ใจแล้วว่าจะทนอยู่ได้ยังไงมีแต่ต้นไม้ใบหญ้าแถมสัญญาณโทรศัพท์ยังไม่มีสักขีด แต่คิดจะหันหลังกลับก็ไม่ทันการซะแล้ว  เมื่อมีรถของเจ้าหน้าที่มารับไปศูนย์ฝึกซะก่อน งานงอกแล้วล่ะซิทีนี้….เมื่อไปถึงที่สาวในโฆษณาก็ไม่มีดันเจอแต่ผู้ชายทั้งนั้นเลย 555

      ก่อนดูหนังเรื่องนี้ทีแรกก็คิดว่าจะมาแนวโลกสวยด้วยมือเรา พูดถึงแต่แง่มุมดีๆของป่าไม้และการอนุรักษ์ธรรมชาติ แต่พอได้ดูจริงๆกลับไม่ใช่อย่างที่คิดเลย เพราะหลังจากที่แต่ละคนฝึกเสร็จแล้ว  ก็จะถูกส่งไปฝึกงานยังโรงตัดไม้แต่ละแห่งที่อยู่ในเขตป่าแห่งนั้น แล้วแค่ไม่กี่ฉากที่ตัวละคร โยกิ อิดะ (Hideaki Itô) โผล่มา  พี่แกก็ขับรถชนกวางตายแล้วเอาซากกวางไปทำอาหารกินที่บ้านแล้ว 555

      อย่างที่เกริ่นไปตอนต้นว่าหนังเรื่องนี้ไม่ได้บอกให้เราห้ามแตะต้องธรรมชาติ แต่หนังบอกกับเราว่าจะอยู่กับธรรมชาติอย่างเคารพและพึ่งพาอาศัยกัน เมื่อเราทำลายเราจึงต้องสร้างทดแทน เมื่อเราใช้ทรัพยากรที่บรรพบุรุษของเราสร้างเอาไว้  เราในปัจจุบันจึงต้องทดแทนด้วยการสร้างมันขึ้นมาใหม่  เพื่อที่จะให้ลูกหลานในรุ่นถัดไปยังมีทรัพยากรธรรมชาติเหลืออยู่  เป็นหนังที่ส่วนตัวมองว่าสื่อสารออกมาได้เป็นกลางแล้วก็ตรงตามความเป็นจริงนะ  อย่างแรกเราต้องยอมรับว่าเราเองก็ไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงการไม่รบกวนธรรมชาติได้ 

      การดำเนินชีวิตของเราต้องเบียดเบียนอาศัยทรัพยากรธรรมชาติแทบทุกอย่าง แต่ในชีวิตจริงของเราส่วนใหญ่กลับสวนทางกับหนังเรื่องนี้ ที่เราแทบจะกอบโกยใช้ทรัพยากรธรรมชาติเพียงอย่างเดียว แทบไม่เคยที่จะทำอะไรชดเชยหรือทดแทนธรรมชาติที่สูญเสียไป ก็ไม่แน่ว่าวันหนึ่งข้างหน้าหากเราไม่สร้างอะไรชดเชยทรัพยากรที่เราใช้ไปอย่างทุกวันนี้ ลูกหลานของเราอาจจะไม่เหลือป่าไม้หรือทรัพยากรธรรมชาติให้ใช้อีกต่อไป

      ตัว ฮิราโนะ เองในทีแรกก็ไม่ต่างจากคนอื่นๆที่เข้าร่วมฝึกหัดด้วยกัน เพราะดูแล้วก็ต่างเหมือนหลีกหนีปัญหาอะไรมาด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่ว่า ฮิราโนะ มีแรงบันดาลใจอีกอย่างนึงก็คือสาวสวยในภาพโฆษณา ไม่บอกแล้วกันว่าได้เจอกันไหม 555

      เป็นหนังที่เหมือนจะเน้นสาระและพูดถึงการอยู่ร่วมกับป่า แต่เอาจริงหนังเรื่องนี้ค่อนข้างตลกเลยนะ ด้วยความที่ ฮิราโนะ เองเหมือนคนที่แปลกแยกจากคนในพื้นที่ แถมเจ้าตัวยังเรียกได้ว่าเป็นเด็กน้อยไก่อ่อนที่ทำงานอะไรไม่เป็นสักอย่างแล้วต้องมาอยู่กลางดง เสื้อสิงห์กระทิงแรด แมนๆเคี้ยวลากดินกันทั้งนั้น โดยเฉพาะตัวละคร อิดะ แม้ทีแรกเรียกได้ว่าไม่ถูกชะตากันเลยก็เถอะ แต่เขาก็เปรียบเสมือนพี่เลี้ยงที่คอยบอกคอยสอน ฮิราโนะ ให้โตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นในทุกๆวัน(แม้จะด้วยวิธีการของตัวเองก็เถอะ 555)

      สรุปแล้ว Wood Job! (2014) เป็นหนังที่สนุกและแฝงสาระแง่คิดเกี่ยวกับการเบียดเบียนธรรมชาติอย่างไรให้ทรัพยากรธรรมชาติมันยังคงอยู่ชั่วลูกชั่วหลาน เรียกว่าได้ทั้งความบันเทิงและสาระดูได้สนุกไม่น่าเบื่อเลยเรื่องนี้

#MovieReview #รีวิวหนัง