Memoir of a Murderer (2017)

Memoir of a Murderer (2017) นี่ฆาตกรไง…จำไม่ได้หรอ
#ปีนรั้วรีวิว #Thriller #Drama #Murderer

      มนุษย์เราในตอนนี้สามารถเอาชนะอะไรได้หลายๆอย่างรวมถึงโรคภัยไข้เจ็บบางชนิดอีกด้วย แต่ที่แน่ๆในตอนนี้ที่มนุษย์เรายังไม่สามารถเอาชนะได้ก็คือ ความชรา และความตาย ซึ่งหนังเรื่องนี้ก็หยิบประเด็นโรคภัยไข้เจ็บกับช่วงวัยชรามาเล่น ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องน่าสนใจและยังไม่ค่อยเห็นมีใครทำในหนังระทึกขวัญสยองขวัญนะ มันก็น่าตั้งคำถามนะว่าถ้าเกิดฆาตกรต่อเนื่องคนนึงเกิดเป็นอัลไซเมอร์และแก่ชราลง เขาจะใช้ชีวิตอย่างไร

      บยุงซู ชายแก่คนหนึ่งที่ป่วยเป็นอัลไซเมอร์ซึ่งตอนนี้อยู่กับ อึนฮี ลูกสาวของตัวเอง ในอดีตเขาก็คือฆาตกรต่อเนื่องที่ฆ่าคนมามากมาย    แต่ด้วยวันหนึ่งตัวเองเกิดประสบอุบัติเหตุทำให้สมองกระทบกระเทือน กลายเป็นอัลไซเมอร์ แต่ความจำของเขาก็ยังกลับคืนมาเป็นช่วงสั้นๆภาพความจำไม่ปะติดปะต่อกัน บยุงซู จึงใช้วิธีการเขียนบันทึกเรื่องราวลงในโน้ตบุ๊กส่วนตัวและอัดเทปไว้ว่าตัวเองจะต้องทำอะไรบ้าง

      จนวันหนึ่งที่หมอกลงหนัก บยุงซู ขับรถไปชนท้ายรถคันนึงเมื่อลงไปเพื่อคุยกับคู่กรณีเขากลับผิดสังเกตอะไรหลายอย่างในตัวชายคนนั้นและสงสัยว่าชายคนนั้นน่าจะเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่กำลังเป็นข่าวดังอยู่ในเมือง ด้วยความที่ บยุงซู สงสัยจึงพยายามสืบข้อมูลจนมั่นใจจึงได้แอบแจ้งความ เพราะคิดว่าเสือสองตัวจะมาอยู่ถ้ำเดียวกันได้ยังไง

      แต่กลายเป็นว่าชายที่ตัวเองสงสัยคนนั้นก็คือ แทจู ตำรวจในเมืองนั้นเอง และเมื่อ แทจู รู้ตัวว่า บยุงซู รู้เรื่องราวของตัวเองจึงเล่นเกมจิตวิทยากับ บยุงซู โดยการเข้ามาในชีวิตของ อึนฮี ลูกสาวของ บยุงซู ซะเลย เรื่องราวมันก็เลยยิ่งโกลหลวุ่นวายเมื่อเสือแก่กับเสือหนุ่มต้องมาฟาดฟันกัน แถมเสือแก่ก็ยังเลอะเลือนความจำไม่ดีซะอีกด้วย

      เป็นหนังที่ดูแล้วอาจจะไม่ถึงกับตื่นเต้นหรือระทึกขวัญมากนักนะ แต่ชอบอะไรหลายๆอย่างในหนังเรื่องนี้ คือมันมีทั้งความระทึกขวัญ และยังมีอารมณ์ลึกลับอีกด้วย เพราะเมื่อหนังดำเนินไปเรื่อยๆมันก็โยนความสงสัยมาให้กับคนดูว่า อ้าว….ตกลง บยุงซู แม่งเลอะเทอะความจำไม่ดีแล้วเอาภาพในอดีตกับปัจจุบันมาผสมกันมั่วๆรึเปล่าว่ะ คือพูดง่ายๆว่ามโนไปเองหรือตัวเองอาจจะเป็นคนทำซะเองด้วยซ้ำ

      อีกจุดนึงก็คือความเหมือนกันของคนสองคน ที่คนนึงถูกทารุณโดนพ่อใช้ความรุนแรงจนทำให้เขาเริ่มจากฆ่าพ่อและฆ่าใครก็ตามที่ใช้ความรุนแรง กับอีกคนนึงที่แม่ไม่เอาใจใส่และใช้ความรุนแรงจนทำให้เกิดปมด้อยทางกายและจิตใจ เขาก็เลยเอาคืนกับผู้หญิงที่ตัวเองคิดว่าเหมือนกันกับแม่ ทั้งหมดทั้งมวลแล้วการกำเนิดขึ้นของฆาตกรต่อเนื่องทั้งสองคนไม่ต่างกันคือเริ่มจากการใช้ความรุนแรงในครอบครัวหล่อหลอมให้ทั้งคู่กลายเป็นฆาตกรขึ้นมา

       และหนังมันยังมีอะไรมากกว่าแค่ฆาตกรต่อเนื่องสองคนมาฟาดฟันกัน เพราะเอาจริงๆแม้ในตอนแรก บยุงซู อาจจะคิดว่าเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ แต่เมื่อ แทจู ดึง อึนฮี เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย บยุงซู ก็ทำทุกทางเพื่อปกป้องลูกสาวของตัวเอง แม้หลายๆครั้งด้วยสังขาร ด้วยความป่วยของตัวเองจะกลับทำให้มันยิ่งแย่ลงไปอีก

      แต่ บยุงซู ก็ไม่เคยหยุดพยายามแม้แต่ครั้งเดียว รวมถึงเรื่องราวบางอย่างที่มันอาจจะเปลี่ยนความคิดความรู้สึกไปได้ แต่ บยุงซู ก็ยังเลือกที่จะเชื่อในสิ่งที่เขารักและอยากจะเชื่อในสิ่งนั้นมากกว่าความจริง

      ตัวหนังเองแม้มันจะเป็นหนังระทึกขวัญที่ค่อนข้างตึงเครียด   แต่มันก็ยังมีหลายๆจุดที่ทำให้เราหลุดขำกับหนังไม่ได้นะ ด้วยความที่ตัวละคร บยุงซู นั้งเป็นอัลไซเมอร์ บางครั้งในสถานการณ์คับขับชี้เป็นชี้ตาย พี่แกก็ยังอุตส่าห์โรคกำเริบหลงลืมว่าตัวเองเป็นใคร กำลังทำอะไร และอยู่ที่ไหน ทำให้ต้องตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่ในหลายๆครั้ง

      สุดท้ายแล้วไม่ว่าคุณจะเป็นใครจะดีหรือเลวแม้จะไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด แต่ครอบครัวก็เป็นจุดเริ่มต้นถ้าให้ความรักความอบอุ่นเอาใจใส่กันแม้จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน ก็ยังสามารถเรียกว่าครอบครัวได้เหมือนบางตัวละคร และถ้าแม้จะเป็นสายเลือดเดียวกันแต่หากไม่รัก ไม่เอาใจใส่ แล้วยังใช้ความรุนแรงแล้วล่ะก็ อาจจะกลายเป็นว่าครอบครัวนั้นอาจจะให้กำเนิดฆาตกรที่ไม่ต่างจาก บยุงซู และ แทจู

#MovieReview #รีวิวหนัง