People Like Us (2012)

Movie: People Like Us (2012) สานสัมพันธ์ครอบครัวแห่งรัก
#ปีนรั้วรีวิว #Drama #Family

      คำว่าครอบครัวถ้าจะให้พูดถึงความหมายง่ายๆตรงๆก็คงหมายถึง พ่อ แม่ ลูก หลาน สายเลือดเดียวกัน แต่ถ้าครอบครัวไหนสามีไม่ได้มีเมียเพียงคนเดียว ถ้ายังมีเมียและลูกเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ คุณจะยังนับคนเหล่านั้นเป็นคนในครอบครัวหรือเปล่า

      แซม (Chris Pine) เซลล์นักเจรจามือทองที่ทำหน้าที่คอยเจรจากับลูกค้าเพื่อธุรกิจรูปแบบใหม่ที่ใช้สินค้าในการแลกเปลี่ยนแทนเงินสด แต่ด้วยความผิดพลาดของเขาทำให้สินค้าได้รับความเสียหายจนตัวเองถูกหน่วยงานรัฐตรวจสอบและบริษัทถูกร้องเรียน แต่นั่นยังไม่แย่พอเมื่อ แซม ได้รับแจ้งข่าวว่าพ่อของเขาเสียชีวิตแล้ว

      ด้วยความที่ไม่ถูกกับพ่อตั้งแต่เด็กๆทำให้ แซม ไม่อยากเดินทางไปงานศพของพ่อนักแต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธ ฮันนา (Olivia Wilde) แฟนของตัวเองที่อยากจะเดินทางไปเจอครอบครัวของ แซม และเมื่อไปถึงตัวเขาเองก็ได้รับข่าวที่ทำให้ช็อคหนักเข้าไปอีกเมื่อพ่อทิ้งเงินไว้ให้ 150,000 เหรียญ

      แต่กลายเป็นว่ามันไม่ใช่ของเขา แต่เป็นของผู้หญิงที่ชื่อว่า แฟรงกี้ (Elizabeth Banks) ที่เป็นน้องสาวต่างแม่ที่ตัวเองไม่เคยรู้ว่ามีมาก่อน คราวนี้จะทำยังไงล่ะตัวเองก็กำลังเดือดร้อนจะยึดเงินไว้ หรือจะเอาไปให้ใครก็ไม่รู้ที่พ่อเพิ่งมาบอกตอนตายไปแล้วว่าเป็นน้องของตัวเอง

      ตอนที่ดูจบด้วยเนื้อหาของหนังหรือองค์ประกอบต่างๆอาจจะไม่ถึงกับถูกใจอะไรมากมายนะ แต่กลับชอบสิ่งที่หนังพยายามสื่อออกมา คือคนเราเป็นคนธรรมดาทั่วไปที่สามารถทำผิดกับคนที่รักได้ แต่ที่สำคัญคือเราสามารถให้อภัยคนที่เรารักได้หรือเปล่า เพราะความผิดพลาดมันก็อยู่คู่กับคนทุกคนอยู่แล้ว การให้อภัยมันอาจจะยากแต่บางทีเมื่อทำแล้วอะไรที่มันร้ายๆอาจจะกลายเป็นดีก็ได้

      แต่เมื่อเราไม่ให้อภัยกันเรื่องราวต่างๆมันอาจจะแย่ลงเลยเถิดและย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีก
เหมือนกับที่ ลิเลียน (Michelle Pfeiffer) แม่ของแซมที่เมื่อรู้ว่าสามีตัวเองมีคนอื่นแล้วบีบบังคับให้ต้องเลือก แล้วเมื่อคนเราทำผิดแล้วจมอยู่กับความทุกข์ก็เลยเกิดปัญหาครอบครัวซ้ำเดิมอีกจนทำให้ แซม ต้องออกมาอยู่ลำพังไม่เคยกลับมาหาพ่อแม่สักครั้ง
 
      ส่วน แซม เองไม่เปิดเผยตัวตนว่าจริงแล้วตัวเองเป็นพี่ชาย   แต่เข้าไปทำความรู้จักกับ แฟรงกี้ แบบไม่ตรงไปตรงมาเข้าไปตีสนิทกับ จอช (Michael Hall D'Addario) ลูกชายของ แฟรงกี้ ก็ยิ่งทำให้ปัญหามันก็ยิ่งซับซ้อนเข้าไปอีก

      แต่ก็อีกนั่นแหละหนังก็พยายามให้ทุกคนทำเรื่องผิดพลาดต่างๆนานาก็เพื่อให้ตัวละครพิสูจน์ว่าจะผ่านปัญหาเหล่านี้ไปได้หรือเปล่า จะสามารถยกโทษให้กับคนในครอบครัวได้ไหม  ฉากที่ชอบที่สุดเป็นฉากที่ แซมนั่งคุยกับแม่ แล้ว ลิเลียน เล่าถึงเหตุผลที่ตัวเองตัดสินใจทำไปในอดีตว่าจริงแล้วทำเพื่อ แซม ลูกชายไม่ใช่การทำเพื่อตัวเอง 

      แต่ แซม กับบอกว่า "เรื่องนี้ผมคงเห็นด้วยไม่ได้ แต่ยังไงผมก็ยังรักแม่อยู่ดี" มันเป็นประโยคที่สื่อได้ถึงใจความของหนังทั้งหมด คนเราย่อมทำผิดพลาดได้ แต่ถ้าหากเป็นคนในครอบครัว เราก็ยังรักและคงพร้อมที่จะให้อภัยกันเสมอ

      ตัวละครที่คอยเชื่อมโยงผู้คนในเรื่องก็เห็นจะเป็น จอช ลูกชายของ แฟรงกี้ นี่แหละที่ภายนอกอาจจะดูเป็นเด็กมีปัญหาเพราะเกิดมาก็ไม่รู้ว่ามีพ่อกับเขาหรือเปล่า พอได้มาเจอกับ แซม ที่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยยิ่งทำให้เหมือนมีพ่อกับเขาบ้าง เหมือนได้เติมเต็มครอบครัวก็เลยไม่อยากจะสูญเสียไป   และอีกตัวละครที่อาจจะบทบาทไม่ได้เยอะมากนักอย่าง ฮันนา แฟนของ แซม แต่ก็เป็นคนที่เข้าใจ ให้อภัย และอยู่ตรงนั้นเมื่อ แซม ต้องการเสมอ

      สรุปแล้วเอาตรงๆส่วนตัวแล้วอาจจะไม่ชอบการดำเนินเรื่องของหนังนัก แต่ก็ยอมรับว่าหนังสื่อสารค่อนข้างดี เนื้อหาภายในที่หนังสื่อสารกับคนดูก็ดี ดูแล้วเข้าใจง่ายได้แง่คิด เป็นหนังครอบครัวอีกเรื่องที่น่าหยิบมาดูร่วมกันในครอบครัว

#MovieReview #รีวิวหนัง