วันพฤหัสบดีที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2561

Café Waiting Love (2014)

Café. Waiting. Love (2014) aka 等一個人咖啡 (電影) (Taiwan Movie)
#ปีนรั้วรีวิว #Romantic #Comedy
      อีกหนึ่งหนังโรแมนติกคอมเมดี้จากไต้หวัน ที่คราวนี้บอกเล่าเรื่องราวของความรัก การใช้ชีวิตหลังจากความสูญเสีย การเอ่ยคำว่าขอโทษ และการให้อภัยซึ่งกันละกัน นางเอกก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเพิ่งเห็นหน้าเห็นตากันจาก Our Time มานี่เอง แต่เรื่องนี้น้องเขาสวยน่ารักทั้งเรื่องนะ ไม่ได้เป็นลูกเป็ดขี้เหร่แบบเดิมอีกแล้ว

      หลี่ซื่ออิง เด็กสาวที่ไปตกหลุมรักชายแปลกหน้าคนหนึ่งที่ช่วยตัวเองไว้จากการถูกรถชน ด้วยความที่อยากรู้จักก็เลยเดินตามมาจนถึงร้านกาแฟที่ชื่อ Cafe Waiting Love ที่มีบาริสต้าอย่าง อาปู้ซื่อ สาวห้าวที่สามารถทำกาแฟได้ตามสั่งของลูกค้าทุกอย่าง


      แต่คนเดียวที่เธอไม่สามารถชงกาแฟได้ถูกใจแม้แต่ครั้งเดียว กลับเป็นเจ้าของร้านหญิงสาวท่าทางลึกลับ ที่นั่งซึมเศร้ามองออกไปนอกร้านอยู่ตลอดเวลา แล้วด้วยความที่ ซื่ออิง อยากจะมาเจอกับหนุ่มที่ตัวเองชอบบ่อยๆจึงขอสมัครทำงานกับที่ร้าน  

      ด้วยความที่เจ้าของร้านได้เห็นวีรกรรมในการปกป้อง อาถัว เพื่อนในมหาลัยเดียวกันจากการถูกเพื่อนๆแซวเรื่องที่แฟนของ อาถัว ถูก อาปู้ซื่อ บาริสต้าที่ร้านแย่งไป ก็เลยตกลงยอมให้ ซื่ออิง เข้ามาทำงานที่ร้าน เรื่องราวความรัก การเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง และการลบเลือนบาดแผลจากความสูญเสียในอดีต ก็เลยเริ่มต้นขึ้นจากร้านกาแฟเล็กๆที่ชื่อ Cafe Waiting Love
      เมื่อก่อนก็คิดว่าเกาหลีนี่เป็นเต้ย…เป็นเจ้ายุทธภพของหนังโรแมนติกนะ แต่พอได้ดูหนังรักไต้หวันหลายๆเรื่องในช่วงนี้อยากจะบอกว่า ของเขาก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน แต่เรื่องนี้ที่ดูจะแตกต่างจาก ก่อนๆหน้าที่ได้ดูมาหน่อยคงจะเป็น อารมณ์คอมเมดี้ที่มากขึ้น และหนังยังมีความแฟนตาซีเพิ่มเข้ามาอีกนิดให้เป็นสีสัน หลายๆอย่างที่หนังตั้งใจให้คลุมเครือคงเล่าข้ามๆไปบ้างถ้าสปอยเดี๋ยวจะไม่สนุก
      หนังดำเนินเรื่องด้วยการให้ตัวละคร ซื่ออิง เป็นตัวเชื่อมต่อเรื่องราวของผู้คนเข้าหากัน ไม่ว่าจะเป็นตัว ซื่ออิงกับอาถัวและหนุ่มนิรนาม หรือคู่ของลูกพี่เป้ากับเมียที่ผิดใจกันด้วยเรื่องเล็กน้อย และอดีตที่ลึกลับของเจ้าของร้านกาแฟ ช่วงแรกๆของหนังที่ไม่รู้จะฮาดีไหมก็คือ อาถัว นี่แหละที่กลายเป็นตำนานเรื่องเล่าประจำมหาลัยเพราะแพ้พนันกับชมรมต่างๆจนต้องนุ่งบิกินี่ ใส่โรเลอร์เบลด แล้วก็พกกระหล่ำปลีมาเรียนด้วยทุกวัน
      หนังยังบอกให้รู้อีกว่าความรักบางทีก็เข้าใจยาก บางครั้งเราชอบคนหนึ่งรู้สึกว่าคนนี้เป็นคนในแบบที่เราวาดฝันไว้ แต่คนที่เรารักจริงๆอาจจะเป็นเพียงคนธรรมดาที่เข้าใจในความเป็นเรา ปกป้องและช่วยแก้ไขในยามที่เจอปัญหา คนที่ชอบกับคนที่ใช่บางครั้งอาจจะเป็นคนละคนกัน   

      ฉะนั้นเราก็ต้องฟังเสียงของหัวใจให้ชัดเจน และโจทย์สำคัญของคนที่สูญเสียคนรักไปก็คือ เราจะใช้ชีวิตที่เหลือแบบไหน จะเลือกจมอยู่กับความทุกข์ หรือเดินหน้าต่อไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุข คนที่จากไปเขาจะต้องการให้เรามีชีวิตในแบบไหน คำถามที่หาคำตอบได้ง่ายๆแต่บางครั้งก็ทำตามได้ยากเหลือเกิน สรุปแล้วเรื่องนี้ก็เป็นหนังโรแมนติก คอมเมดี้อีกเรื่องที่ดูสนุกอาจจะฮากว่าโรแมนติกซะด้วยซ้ำ  เรื่องราวความรักครบถ้วนเข้าถึงทุกช่วงวัย ใครคอโรแมนติกคอมเมดี้ก็รับไว้พิจารณาได้อีกเรื่องนึงเลย

ขอบคุณเครดิตรูปภาพจากภาพยนตร์ : Café Waiting Love (2014)

#MovieReview #รีวิวหนัง



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Review: #Alive (2020)

 #Alive (2020) คนเป็นฝ่านรกซอมบี้ Screenwriter & Director:   Jo Il Hyung       ตั้งแต่ทั่วโลกได้รู้จักกับ Train to Busan ก็ต้องบอกว่า ไม...